Blijven of vluchten van de vulkaan? Het dilemma van de bewoners van de Baai van Napels

Oorspronkelijk lag het macellum van Pouzolles op hetzelfde niveau als de rest van de wijk. Tegenwoordig ligt het minstens twee verdiepingen lager. In de ^17e eeuw vermoedde iemand dat er onder de resten van de drie zuilen die uit de grond kwamen, iets anders moest zitten. En inderdaad, tijdens het graven werd een oude Romeinse markt blootgelegd. Onder invloed van het fenomeen bradyseïsme, een term die letterlijk "langzame trillingen" betekent [en de bewegingen van het stijgen en dalen van de grond als gevolg van kleine aardbevingen van vulkanische oorsprong aanduidt], was het hele architectonische ensemble in de grond gezonken, ondergedompeld in zeewater, voordat het weer boven water kwam. Tegenwoordig ziet iedereen het als een soort patiënt nul van de geologische "ziekte" van de Flegreïsche Velden. De hevigste episodes vonden plaats tussen 1970-1972 en 1982-1984. De bevolking werd vervolgens geëvacueerd, waarna duizenden mensen jarenlang elders werden ondergebracht.

De aarde bleef trillen en er werd gevreesd voor een uitbarsting. Angsten die vandaag de dag terugkeren. Alsof het vuur weer was aangewakkerd onder de caldera, bestaande uit zo'n veertig vulkanen, de grote smeltkroes waarop deze magnifieke en vervloekte streek rust. Het magma warmt op. Het zwelt op.