Toparts ontdekt schokkende ontbrekende details in Bidens medische dossiers in het Witte Huis... en doet schokkende bewering over kankerdiagnose

Het nieuws over de vergevorderde prostaatkanker van voormalig president Joe Biden wekte medeleven – en schok – bij artsen, zoals ik.

In de 25 jaar dat ik als gediplomeerd urologisch chirurg werkzaam ben, heb ik geleerd welke pijn – zowel fysiek als emotioneel – zo'n levensveranderende ontdekking met zich meebrengt voor een patiënt en zijn of haar familie.

Dit moet inderdaad een zeer moeilijke tijd zijn voor de Bidens. Maar als medisch professional is het moeilijk om de vreemde omstandigheden en de ernst van de diagnose van de president te negeren.

Volgens het kantoor van de president ontdekten artsen een 'agressieve vorm' van kanker nadat er vorige week tijdens een 'routinematig lichamelijk onderzoek' een 'klein knobbeltje' op zijn prostaat werd gevonden. Maar de verklaring suggereert dat de president vóór deze screening kankervrij was, en dat vind ik erg moeilijk te geloven.

Natuurlijk heb ik de president nooit beoordeeld, ik ken zijn medische geschiedenis niet en hij verdient enige privacy als het om zijn gezondheid gaat. Toch heeft hij zijn diagnose nu openbaar gemaakt – en ik heb reden om te vermoeden dat hij kanker had, zelfs toen hij het land diende en zich presenteerde als gezond en in staat om zijn ambtsplichten te vervullen.

Bidens laatste openbaar beschikbare gezondheidsrapport, uit februari 2024, maakt geen melding van een routinematige screening op prostaatkanker. Maar vijf jaar eerder merkte zijn arts op dat de voormalige president 'nooit prostaatkanker had gehad', terwijl hij hem behandelde voor een vergrote prostaat.

Nu melden zijn artsen dat hij een zeer agressieve vorm van de ziekte heeft die is uitgezaaid – of verspreid naar zijn botten – hoewel het opmerkelijk genoeg doorgaans minstens vijf jaar duurt voordat de ziekte zich verspreidt.

Daarnaast gebruiken artsen een methode om de potentiële dodelijkheid van kanker te bepalen, genaamd de Gleason-score. Deze score geeft de ernst van de ziekte aan op een schaal van 1 tot 10. Een score van 6 betekent dat de kanker zich langzaam verspreidt en 10 dat de kanker het agressiefst is.

Bidens Gleason-score is negen.

Deze abrupte presentatie tart elke typische casus die ik ooit heb gezien. In mijn ervaring ontwikkelt prostaatkanker van deze ernst zich niet van de ene op de andere dag. Sterker nog, ik heb nog nooit een patiënt behandeld (inclusief degenen die regelmatige controles hebben overgeslagen) bij wie de kanker zich had ontwikkeld van geen enkel spoor tot een agressief stadium.

Bovendien vind ik het onwaarschijnlijk dat kanker nooit door routinematige screening is ontdekt.

Artsen beginnen mannen vaak te testen op prostaatkanker rond de leeftijd van 50 jaar, of eerder als er kanker in de familie voorkomt. Het is een van de meest voorkomende vormen van kanker bij mannen en bij vroege opsporing is het gemakkelijk te behandelen.

De meest voorkomende vorm van screening is een eenvoudige bloedanalyse, de zogenaamde prostaatspecifieke antigeentest (PSA), die een eiwit meet dat door de prostaat wordt geproduceerd. Als bij een man een verhoogd PSA-gehalte wordt vastgesteld, kan een rectaal onderzoek worden uitgevoerd. In het geval dat er afwijkingen aan de prostaat worden gevonden, zal de patiënt waarschijnlijk een biopsie van het afwijkende weefsel ondergaan, aangezien dit de enige manier is om de diagnose kanker te bevestigen. Als er een kwaadaardige tumor wordt gevonden, wordt deze behandeld.

Sommigen hebben geopperd dat president Biden, inmiddels 82, mogelijk niet regelmatig een prostaatonderzoek heeft ondergaan, maar ook dat acht ik onwaarschijnlijk.

De US Preventive Services Task Force (USPSTF) – een onafhankelijk panel van artsen – adviseert geen PSA-test bij mannen ouder dan 70 jaar vanwege het risico op overdiagnose en onnodige behandelingen, maar ik voer deze tests wel uit bij patiënten tot 80 jaar. En hoewel de richtlijnen van de USPSTF wellicht geschikt zijn voor de gewone burger, is de president van de Verenigde Staten zeker buitengewoon.

Zijn gezondheid is een nationale aangelegenheid. En Biden – die ook tientallen jaren vicepresident en senator van de VS was – heeft toegang gehad tot de beste gezondheidszorg die het land te bieden heeft.

Het is ook mogelijk dat Biden prostaatonderzoeken tijdens zijn medische onderzoeken in het Witte Huis heeft afgewezen en heeft gekozen voor privéartsen, wier bevindingen voor het publiek verborgen zouden blijven door de Health Insurance Portability and Accountability Act (HIPAA), een federale wet die de privacy van medische gegevens van patiënten beschermt. Maar als dat het geval was, was de president niet openhartig tegenover het publiek.

Het is ook mogelijk dat de voormalige president al een medische behandeling voor zijn kanker heeft ondergaan en dit geheim heeft gehouden, maar dat de behandeling inmiddels niet meer effectief is.

Zijn woordvoerder kondigde aan dat Bidens kanker weliswaar agressief is, maar 'hormoongevoelig lijkt te zijn, wat een effectieve behandeling mogelijk maakt'. Biden zou waarschijnlijk een synthetisch hormoon hebben gekregen, genaamd Lupron, dat het testosteronniveau verlaagt en de groei van de tumor vertraagt.

Het medicijn werkt goed, maar het werkt maar twee jaar, daarna is het effect uitgewerkt.

Als de president zich werkelijk niet bewust was van zijn toestand, of als hij ervoor koos het te negeren, is dat tragisch.

Het is goed mogelijk dat de kanker zijn botten heeft verzwakt, wat heeft bijgedragen aan zijn toenemende mobiliteitsproblemen in de loop der jaren. En helaas heeft zijn diagnose een overlevingskans van 30 tot 40 procent na vijf jaar.

Ongeacht de gezondheidstoestand van de voormalige president, we kunnen het er allemaal over eens zijn dat dit zeer betreurenswaardig is. Als er één positieve les uit dit nieuws te trekken valt, is het wel dat alle mannen zich vroegtijdig en regelmatig moeten laten screenen op prostaatkanker.

Dr. David Shusterman is een in New York gevestigde, gecertificeerde uroloog en urologisch chirurg met een indrukwekkende carrière in het diagnosticeren en behandelen van urologische kankers, waaronder prostaat-, blaas- en nierkanker.