De eenvoudige test van 10 seconden die uw risico op hartfalen kan onthullen – en u hebt alleen een meetlint nodig

WIJ zijn een land dat geobsedeerd is door gewicht.

En dat is niet zo vreemd, want huisartsen dringen er voortdurend op aan dat we de weegschaal laten controleren.

1

Jarenlang werd het risico op hartfalen gekoppeld aan obesitas en de Body Mass Index ( BMI ), de standaardberekening van de NHS die uw gewicht vergelijkt met uw lengte.

Wetenschappers zeggen nu dat de verhouding tussen taille en lengte ( WtHR ) een betere maatstaf zou kunnen zijn en een nauwkeurigere manier om uw risico te voorspellen.

Hartfalen is wanneer het hart niet genoeg bloed kan pompen om aan de behoeften van het lichaam te voldoen .

Symptomen zijn onder meer extreme vermoeidheid , kortademigheid en gezwollen benen of enkels.

Als hartfalen niet wordt behandeld, kan het in de loop van de tijd verergeren en levensbedreigend worden.

Volgens Zweedse onderzoekers is het niet zozeer je gewicht, maar vooral de plek waar je het vet draagt ​​dat de kans op deze aandoening beïnvloedt.

Het team van de Universiteit van Lund ontdekte dat buikvet een grotere impact heeft op de gezondheid van het hart dan de totale lichaamsgrootte.

Dit bevestigt het groeiende bewijs dat we de BMI moeten verlagen en ons in plaats daarvan moeten richten op WtHR. Dat vindt u door uw tailleomvang te delen door uw lengte.

Idealiter is je taille minder dan de helft van je lengte. Berekend zou die tussen de 0,4 en 0,49 moeten liggen.

Als u bijvoorbeeld 1,73 m lang bent, dan mag uw tailleomvang niet meer dan 86 cm bedragen om binnen het gezonde bereik te blijven.

Buikvet wordt al sterker in verband gebracht met ernstige ziektes, zoals andere hartziektes , diabetes type 2 , beroertes en sommige vormen van kanker, dan het totale lichaamsgewicht.

De nieuwe bevindingen werden gepresenteerd op de Wetenschappelijk congres van de European Society of Cardiology in Belgrado, Servië op 18 mei.

Dr. Amra Jujic van de Universiteit van Lund, die de studie presenteerde, zei: "De BMI is de meest voorkomende maatstaf voor obesitas, maar wordt beïnvloed door factoren zoals geslacht en etniciteit en houdt geen rekening met de verdeling van lichaamsvet.

"De taille-hoogteverhouding wordt beschouwd als een robuustere maatstaf voor centrale vetopslag, de schadelijke afzetting van vet rond viscerale organen."

In het kader van het Malmö Preventive Project werden 1.792 mensen van 45 tot 73 jaar gedurende meer dan 12 jaar gevolgd.

Deelnemers hadden een normale bloedsuikerspiegel, prediabetes of diabetes. Tijdens de onderzoeksperiode ontwikkelden 132 deelnemers hartfalen.

De onderzoekers ontdekten dat mensen met een grotere taille-lengteverhouding een aanzienlijk grotere kans hadden om hartfalen te ontwikkelen, ongeacht hun totale gewicht.

Mensen met de hoogste taille-lengteverhouding, rond de 0,65, hadden 2,7 keer meer kans om de ziekte te krijgen dan alle andere mensen, ongeacht hun gewicht.