Geweldige show, geen doelpunten: Palmeiras-Porto staat 0-0. Murilo schiet op de paal.
Ze organiseerden een studentenfeest in New Jersey, net als "The Great Gatsby". Ze nodigden Estevao, Rodrigo Mora, Gabri Veiga, Vitor Roque uit, alle jongens die van Palmeiras en Porto twee prachtige teams maken om naar te kijken. Ze vergaten het te vermelden bij het doelpunt, dat net als in de andere wedstrijd in groep A tussen Inter Miami en Al Ahly bleef liggen: Palmeiras-Porto eindigde ook in 0-0. Ja, maar het was een prachtige show: veel kansen, reddingen van de keepers, twee of drie acties hier en daar die een herhaling op YouTube waard zijn. De gelijkmaker is terecht, maar Palmeiras speelde – daar bestaat weinig twijfel over – beter. Ze kregen vier kansen aan het einde van de eerste helft en in de slotfase van de wedstrijd scoorden ze bijna met Lopez en Murilo, in de beslissende scène van de avond: zijn kopbal belandde op de paal. Porto kwam er, met een beetje ervaring en een beetje geluk, mee weg.
Een snelle terugblik, te beginnen met de teams. Palmeiras is erg interessant, houdt het tempo hoog en heeft een paar cultspelers. De goede oude Gustavo Gomez, ook gezien bij Milan, domineert op 32-jarige leeftijd de verdediging met een gemeen gezicht. Of Richard Rios, die op het middenveld even goed uithaalde en vervolgens de wereld zijn beste actie van de avond liet zien: een diagonale opening om Estevao naar het doel te sturen. Porto stuurde in plaats daarvan meteen de nieuwe aankoop Gabri Veiga het veld op, in een team met veel technische spelers, van Fabio Vieira tot Rodrigo Mora. Het pakte niet echt goed uit, maar het is nog vroeg, er is tijd. Laten we het maar meteen zeggen: Palmeiras en Porto zijn de favorieten om door te gaan naar de volgende ronde. Dan de individuele spelers. Estevao, de Palmeiras-speler uit 2007 die al door Chelsea werd gecontracteerd en die "Messinho" werd genoemd vanwege zijn linksbenige bewegingen vanaf rechts, heeft duidelijk gemaakt dat hij speciaal materiaal is, maar nog nooit het net heeft gevonden, een beetje zoals zijn Porto-tweelingbroer Rodrigo Mora, die slechts twee weken na hem werd geboren. We zullen ze pas in 2040 weer zien, en het is gewoon schokkend om te zeggen.
In East Rutherford, vermakelijk voetbal, talentvolle jongeren en een stormloop op de tribune: alles zoals op het wedstrijdverslag. Palmeiras zette bij de eerste actie alles op alles, wat duidelijk maakte dat ze niet op studievakantie in New Jersey waren. De hele eerste helft waren er kansen. Vier voor Porto: een schot van Joao Mario gered door Weverton in de 3e minuut, een schot met rechts van Rodrigo Mora dat naast ging in de 14e minuut, vervolgens een redding van Weverton op een vrije trap van Felipe Anderson en een schot van Samu vanaf de achterlijn. En Palmeiras? Estevao was in de 5e minuut één schouder verwijderd van scoren, waarna een lange sabbat volgde tot een redding van Martim Fernandes op Estevao (hij weer...) en een waanzinnig einde van de eerste helft. Claudio Ramos moest Mauricio redden, Francisco Moura werkte een schot van Rios weg op de lijn en Piquerez zag van dichtbij de lat met een vrije trap met links.
De tweede helft vertraagde niet en Weverton, verre van verveeld, moest meteen een kampioensredding verrichten op Fabio Vieira: er waren nog geen vier minuten verstreken. Porto antwoordde met een kopbal van Zé Pedro, maar de wedstrijd nam al snel een duidelijke wending: Palmeiras aan de bal en Porto aan het lijden. Een voorzet van Piquerez, een goede vleugelspeler, leidde tot een afbuiging van de net ingevallen Lopez, die door Marcano met zijn gezicht werd gered, bijna onbewust. Vervolgens raakte Murilo de paal en probeerde Gustavo Gomez in blessuretijd een volley met rechts. Hij schoot de bal in de curve, richting de Verdão Torcida, en dat is prima: het is een eerbetoon. De Palmeiras-fans waren, tijdens de Italiaanse avond, de beste op het veld.
La Gazzetta dello Sport
