Manfredonia: poëzie, muziek en gelach in Palazzo Celestini met de show van Raffaele Notarangelo

" Ik wist niet hoe ik moest spreken, dus ik schreef" – Emoties, poëzie en glimlachen in Palazzo Celestini. Groot succes voor de show "Ik wist niet hoe ik moest spreken, dus ik schreef", opgevoerd in Palazzo Celestini in Manfredonia, perfect voor een evenement dat poëzie, muziek en comedy wist te verenigen in één intense ervaring.

De voorstelling, bedacht en gecreëerd door Raffaele Notarangelo, overtuigde het publiek door de authenticiteit van de teksten, de magie van de livemuziek en de ironie van de monologen die vertellen over het echte leven, met zijn ontberingen en zijn glimlachen.

De avond werd op elegante wijze gepresenteerd door presentator Antonio Baldassarre, die het publiek met ritme, fijngevoeligheid en passie begeleidde op deze emotionele reis.

De kracht van poëzie

De hoofdpersonen van de avond zijn de gedichten van Raffaele Notarangelo, met intensiteit en gevoel voorgelezen door Rosa Vairo, Daniele Guida en Maria Mastropasqua. Verzen die spreken over liefde, roots, jeugd, spiritualiteit en het dagelijks leven, en die diepe snaren in de ziel van de toeschouwers weten te raken.

Live muziek van de auteur

De sfeer werd versterkt door de onvergetelijke muziek van Nicola Piovani (Life is Beautiful) en Ennio Morricone (The Pianist on the Ocean), live uitgevoerd met buitengewone verfijning door Maestro Leonardo Monaco op piano en Sara Tomaiuolo op klarinet . Een muzikale begeleiding die elk woord naar een hoger niveau tilde en poëtische momenten omvormde tot pure emotie.

Komische monologen: lachen en herinneringen

Aan glimlachen geen gebrek: vier hilarische komische monologen lokten applaus en gelach uit door episodes te vertellen die te maken hadden met de kindertijd, het "leven vol ontberingen" uit het verleden, de (liefdevolle) verschillen tussen Manfredonia en Monte Sant'Angelo, en de tragikomische wisselvalligheden in het ziekenhuis. Een eenvoudige, oprechte komedie, geboren uit de observatie van de realiteit en lachwekkend omdat ze diep waar is.

Een evenement om nooit te vergeten

‘Ik wist niet hoe ik moest spreken, dus ik schreef’ bleek veel meer dan een show: het was een moment van ontmoeting, een collectieve omarming van herinnering, identiteit en delen. De setting van Palazzo Celestini maakte alles nog specialer en bezorgde het publiek een avond die ze nooit meer zullen vergeten.

Een evenement dat laat zien hoe kunst, in haar meest oprechte vormen, mensen nog steeds kan aanspreken, ontroeren, aan het denken zetten... en laten glimlachen. Dank voor de samenwerking tussen UISP Manfredonia en Proloco Manfredonia.

Volg ons op Instagram – Klik hier Ontvang gratis nieuws op je Facebook Messenger. Zo doe je dat