Op het eiland Utakos komt de beste Sherlock tot leven, gebaseerd op de roman en de film

Over hetzelfde onderwerp:

Arthur Conan Doyle bedacht Sherlock Holmes in 1887 en maakte hem in 1893 onschadelijk . Van "Een studie in scharlakenrood" tot "Het laatste avontuur", een titel die geen twijfel liet bestaan ​​over de afkeer van de auteur voor het succes van het personage. Sherlock stort samen met zijn aartsvijand Moriarty neer bij de Reichenbachwatervallen in Zwitserland. Het was geen soapgrap; hij wilde er echt mee stoppen en zich wijden aan zijn geliefde spiritualistische studies – en blindelings geloven in het nepnieuwsverhaal uit 1920: twee jonge meisjes hadden feeën gefotografeerd in hun tuin. Sceptici merkten meteen op dat de kartonnen figuren volgens de laatste Parijse mode waren. Sherlock Holmes werd met lof herrezen. Als literaire wraak pronken de detective en de trouwe Watson die zijn avonturen schrijft met talloze imitaties. Het aantal apocriefen loopt in de honderden, en er bestaan ​​ook film- en televisieversies.

Guy Ritchie's film met Robert Downey Jr. in de hoofdrol herstelt Sherlocks fysieke kracht, en hij heeft een boksverleden. "Sherlock", gespeeld door Benedict Cumberbatch voor de BBC, heeft een dandy-achtig heden; hij heeft zelfs Oscar Wildes laatste zin, kijkend naar het lelijke behang: "Of dat behang verdwijnt, of ik ga weg." De achtergrond is handig om Arturo Pérez-Reverte 's werk in "The Final Problem" (uitgegeven door Settecolori) echt te waarderen. Niet om te lezen: het is snel en meeslepend (afgezien van een paar vertaalfoutjes, voornamelijk niet-erkende filmreferenties). De Spaanse schrijver pronkt met een roman die in 1999 door Roman Polanski is verfilmd: de bibliofiele intrige "The Ninth Gate" was gebaseerd op "The Dumas Club". "The Final Problem" is al een Netflix-serie, maar we weten nog niet wanneer die op het platform verschijnt. Arturo Pérez-Reverte baant zich een weg door een berg apocriefen en belandt op Utakos, een klein eiland voor de kust van Corfu, geïsoleerd door een verwoestende storm. Tussen de gestrande hotelgasten heeft de eerste die fluistert "moord in een afgesloten kamer" – bedoeld als een detectiveverhaal: iemand is dood en de kamer is van binnenuit op slot – het genre al geraden. De Spaanse schrijver speelt in op het thema en haalt klassieke puzzels aan. Arturo Pérez-Reverte laveert behendig tussen de boekenwurm Sherlock Holmes en de Sherlock Holmes uit de vroege films, waarin Basil Rathbone hem speelde. Veertien in totaal, ze legden ook de basis voor de canonieke kledij. Jachthoed met flappen, jas met cape, pijp in de mond, de zin "Elementary, Watson!" die uit het theater komt maar niet in de romans voorkomt.

Een Basil, die acteur was – zelfs in Shakespeare-rollen – maar alleen herinnerd wordt om zijn detectivepijp, belandt op het eiland Utakos met negen mensen die niets met elkaar gemeen lijken te hebben. Hij kent er twee: een opschepperige Italiaanse producer en een operazanger die betere tijden heeft gekend. Er zijn een Duitse vakantieganger en zijn vrouw, een schrijfster van treindetectives, en twee vrienden die samen reizen. De eigenaar van het pension heet Auslander, die nog steeds lijkt te lijden aan het concentratiekamp. Het is 1960 en in het kleine hotel koken een paar mensen, bedienen ze mensen en doen ze kleine klusjes. Een van de twee vrienden overlijdt onmiddellijk daarna; ze dwaalde richting het strand en keerde niet terug naar haar kamer. De politie zit vast door het slechte weer en laat het onderzoek over aan de Sherlock Holmes van de films – in openlijke rivaliteit met de schrijver van goedkope detectives. Meneer Holmes werpt af en toe een liefdevolle blik op de flessen; Hij is er jaren geleden mee gestopt en voelt nog steeds een sterke nostalgie.

Meer over deze onderwerpen: