Een onverwachte wending: Spaanse wetenschappers stellen een controversiële nieuwe theorie voor over het ontstaan van het heelal.

Waar we vandaan komen en waar we naartoe gaan – dit zijn enkele van de meest gestelde vragen onder mensen. Ondanks alle technologische vooruitgang en voortdurende wetenschappelijke ontdekkingen is de waarheid dat, met betrekking tot aspecten zoals de oorsprong van onze planeet Aarde, nog niet alle vragen beantwoord zijn.

De dominante verklaring in de kosmologie is al jarenlang het inflatiemodel. Dit model stelt dat het heelal in een fractie van een seconde een extreem snelle uitdijing heeft ondergaan, ook wel bekend als de "oerknal".

Hoewel deze theorie talloze aspecten heeft helpen verklaren van waarom de wereld is zoals hij is, is de waarheid dat dit idee alleen mogelijk is op basis van speculatieve of onbewezen aannames . Dit betekent niet dat deze theorie onjuist is, maar eerder dat de juistheid ervan nog niet 100% bewezen is , iets wat in de meeste wetenschappen het geval is.

Maar dat laat ruimte voor nieuwe hypothesen, zoals die van een groep ICREA-onderzoekers aan het Instituut voor Kosmoswetenschappen van de Universiteit van Barcelona (ICCUB), in samenwerking met de Universiteit van Padua (Italië), onder leiding van Raúl Jiménez, die een revolutionaire nieuwe theorie over het ontstaan van het heelal hebben voorgesteld.

Hun onderzoek, gepubliceerd in Physical Review Research , vertegenwoordigt een belangrijke verschuiving in de manier waarop wetenschappers de eerste momenten na de oerknal begrijpen. Zoals we al zeiden, valt het onderzoek op omdat het geen gebruik meer maakt van speculatieve of onbewezen aannames.

Hun theorie suggereert dat het universum begon met een kosmische toestand genaamd de Sitterruimte , wat overeenkomt met feitelijke waarnemingen van donkere energie. Ze suggereren dat natuurlijke kwantumfluctuaties in de ruimtetijd en zwaartekrachtgolven voldoende waren om de kleine dichtheidsverschillen te veroorzaken die uiteindelijk leidden tot het ontstaan van sterrenstelsels, sterren en planeten.

Deze rimpelingen ontwikkelen zich niet-lineair, interacteren met elkaar en genereren in de loop van de tijd complexiteit, wat verifieerbare voorspellingen met echte data mogelijk maakt. "We proberen al decennia lang de vroegste momenten van het heelal te begrijpen met behulp van modellen gebaseerd op elementen die we nog nooit hebben waargenomen", zegt Raúl Jiménez.

Wat dit voorstel baanbrekend maakt, is de eenvoud en verifieerbaarheid ervan. We voegen geen speculatieve elementen toe, maar tonen aan dat zwaartekracht en kwantummechanica mogelijk voldoende zijn om te verklaren hoe de structuur van de kosmos is ontstaan.

Deze nieuwe resultaten suggereren dat we mogelijk geen speculatieve elementen nodig hebben om de kosmos te verklaren, maar alleen een diepgaand begrip van zwaartekracht en kwantumfysica. Als het model wordt bevestigd, zou het een nieuw hoofdstuk kunnen markeren in onze manier van denken over het ontstaan van het heelal.