Portugal en ‘de andere Portugezen’

De resultaten in beide kiesdistricten van emigranten, zowel in " Europa" als in " de rest van de wereld", bevestigden en accentueerden de " rechtsverschuiving" van de stemmen van emigranten tijdens de recente parlementsverkiezingen. Portugese emigranten, die historisch gezien meer geneigd waren om op de PS, PSD en zelfs PCP-CDU te stemmen, hebben nu een zeer aanzienlijk aandeel in de Chega-partij.

Alleen zij die de groeiende ontevredenheid en de steeds terugkerende verwaarlozing van de autoriteiten niet willen zien, zouden verrast zijn door de resultaten. Die zijn immers niets meer dan een kreet van verzet tegen de manier waarop Portugal en de Portugese diensten in het buitenland emigranten hebben behandeld!

Deze Portugezen die buiten Portugal wonen, worden altijd beschouwd als de “ andere Portugezen ”. Deze succesvolle benaming voor deze klasse mensen werd voor het eerst gebruikt door een oude vriend, José Rebelo Coelho, sociaal raadslid in achtereenvolgens Brussel, Bern en Berlijn, in een boek dat bijna 15 jaar geleden werd geschreven. De titel identificeert deze kwestie duidelijk: “Het vaderland en de andere Portugezen” .

Het is algemeen bekend dat we ons nooit op ons gemak hebben gevoeld met de term " emigrant" . De Portugezen die in Portugal woonden, plaatsten emigranten in een aparte categorie: zij waren de simpele zielen, de makkelijk te misleiden mensen, degenen die van de andere kant van de grens kwamen. De Portugezen die in het buitenland woonden en Portugal altijd in hun hart hadden gesloten, dachten echter dat hun verlangen naar en liefde voor hun land een reden was om met open armen te worden ontvangen. Ze werden Brazilianen, Amerikanen, Fransen genoemd, kortom, emigranten!

De Portugezen die in Portugal woonden, keken ons van een afstandje aan, nieuwsgierig, misschien met afgunst, soms met minachting. Zij waren " de anderen" , zij waren geen Portugezen. Zij waren emigranten, zij waren de "andere Portugezen". Daarom waren ze niet van dezelfde aard. Ze waren anders.

De perceptie die Portugezen buiten Portugal hebben, wordt ook gevormd door de overheidsdiensten, met name de consulaten, en deze functioneren niet optimaal. Consulaten zijn momenteel vrijwel onbereikbaar. Alles moet op afspraak, door Lissabon te bellen of door websites te raadplegen. De oudere generatie meldt problemen met documentatie, registratie en andere essentiële bureaucratische processen.

Ook sociale en ondersteunende diensten verdwijnen. Het personeel van deze diensten ging vroeger regelmatig naar verenigingen en naar de bijeenkomsten die de emigranten organiseerden. Ze hadden regelmatig contact met de mensen. En, zich bewust van de moeilijkheden van de gemeenschap, probeerden ze die op te lossen. Om economische redenen zijn deze diensten bijna verdwenen. In Brussel bijvoorbeeld bestaan ​​ze niet meer.

Het is dan ook geen verrassing dat Portugezen in het buitenland hun stembiljet gebruiken om hun mening te uiten. Voor veel emigranten betekent stemmen op Chega niet per se steun aan hun programma, waar ze niet eens bekend mee zijn, maar eerder een kreet van verzet tegen deze procedures die hen het gevoel geven buitengesloten te zijn. Het is dan ook geen verrassing dat Chega inspeelt op deze onvrede. In België, een land waar links altijd won, kreeg Chega de meeste stemmen bij deze parlementsverkiezingen!

Joaquim Tenreira Martins