Wat Israël heeft geleerd wat Europeanen nog niet hebben geleerd

In Europa heeft de oorlog tussen Israël en de Iraanse theocratie niet alleen aanleiding gegeven tot betreurenswaardige opmerkingen, zoals die van Marques Mendes. De Duitse bondskanselier erkende bijvoorbeeld dat Israël, in zijn pogingen de dictators van Iran te ontwapenen, "vuil werk" deed dat noodzakelijk was voor de veiligheid van "liberale democratieën". Andere Europese leiders waren niet zo eerlijk. Ursula von der Leyen betreurde het gebrek aan volharding in de "diplomatie". Emanuel Macron was ontdaan van de "leegte" die een mogelijke ineenstorting van de Iraanse tirannie in het Midden-Oosten zou kunnen achterlaten.

Twee jaar geleden waren de Israëlische leiders niet veel wijzer dan hun Europese collega's. Ze dachten in Gaza dat ze naast Hamas konden bestaan. Hamas legde dagelijks uit dat het zijn doel was Israël te vernietigen. Maar de Israëlische regering bleef Hamas zien als een bende maffiosi. De anti-Israëlische retoriek was precies dat: retoriek. Diep van binnen wilden ze zichzelf verrijken. Verhalen over het persoonlijke lot van sommige Hamas-leiders leken dit te bewijzen. Zodat er met hen onderhandeld kon worden, ze omgekocht konden worden, hun mond gehouden konden worden en tevreden gesteld konden worden. Op 7 oktober 2023 ontdekte Israël dat Hamas echt geloofde wat het zei.

Toen besefte de Israëlische regering dat ze niet kon wachten om te zien of de Iraanse geestelijken het ook serieus meenden toen ze, net als ayatollah Khamenei in september 2015, beloofden dat Israël in 2040 zou ophouden te bestaan. Dit is geen onmogelijk project. Meer dan de helft van de Israëlische bevolking – 5,4 miljoen – woont in een gebied ter grootte van ons district Faro. Een paar raketten met kernkoppen zouden misschien voldoende zijn om een ​​nieuwe Holocaust te ontketenen. Iran beschikt al over de raketten en zou binnenkort over het materiaal voor de kernkoppen kunnen beschikken. Moet Israël erop vertrouwen dat de mullahs , ondanks wat ze verkondigen en zweren, eigenlijk alleen maar olie willen verkopen en commissies willen ontvangen?

In de VS is de discussie anders dan in Europa. Maar die is niet beter. Israëls recht om zichzelf te verdedigen wordt algemeen aanvaard. Maar sommige Trump-fans, zoals Steve Bannon en Tucker Carlson, wijzen Amerikaanse medewerking, indien nodig, bij de ontwapening van Iran af. Dat zou alleen in het belang van Israël zijn, en Israël zou het daarom alleen moeten doen. Door in te grijpen, zouden de VS een nieuwe oorlog in Irak beginnen. Bannon en Carlson, die hier radicaal links georiënteerd zijn, zijn net zo kortzichtig als Van der Leyen en Macron. We leven niet in 2003. Niemand heeft het over invasies, maar eerder, indien nodig, over een lokale luchtaanval. En het klopt niet dat de ontwapening van Iran alleen Israël aangaat.

Het Midden-Oosten is niet ver weg en het is niet alleen een kwestie van olie. Massale migraties hebben het Westen gevuld met mensen die gemobiliseerd kunnen worden door de apocalyptische machten van de islamitische wereld. Tien jaar geleden viel het hoogtepunt van het jihadistisch terrorisme in Europa en de Verenigde Staten samen met de triomfen van Islamitische Staat in Syrië en Irak. Dit terrorisme nam af toen Islamitische Staat werd verslagen. De nederlaag van de Iraanse theocratie en haar milities in Gaza en Libanon zal dienen om lokale machten die vijandig staan ​​tegenover liberale democratieën af te schrikken, maar het is ook een manier om hun invloed op degenen in het Westen die mogelijk gevoelig zijn voor hun voorbeeld wanneer het geassocieerd wordt met geweld en bekroond wordt met de overwinning, te ondermijnen.

Het gaat er niet om democratie naar de regio te exporteren, zoals George Bush zich in 2003 onder druk van Tony Blair moest voorstellen. Het gaat erom bedreigingen, zoals het Iraanse atoomprogramma, zonder verdere verwachtingen uit te schakelen. In Syrië heeft het pro-Iraanse despotisme van Assad niet geleid tot een democratie zoals die in Zwitserland. Maar de nieuwe islamistische dictator zegt niet dat hij Israël wil vernietigen en trekt een pak en stropdas aan om Trump te begroeten. Dat zou genoeg moeten zijn voor het Westen. Hopelijk zullen de Syriërs en Iraniërs ooit anders gaan leven. Maar dat is hun zaak.