Carneiro, de petten en meer berichten daarbuiten
Er was een merkwaardig moment toen Carneiro een specifieke paragraaf oversloeg in dit deel van zijn toespraak over de relatie met de meerderheid in het parlement: de paragraaf gewijd aan constitutionele toetsing. De uitleg is prozaïsch en werd door de kandidaat zelf aan Observador gegeven, die zei dat hij de paragraaf had geschrapt omdat de toespraak lang was. Er waren 32 pagina's, maar hij koos er alleen voor om deze, nogal delicate, paragraaf over te slaan. Wat zeker is, is dat hij precies zou zeggen wat hij al over dit hoofdstuk had gezegd, wat het idee (gecoördineerd met Luís Montenegro) versterkte dat "het geen prioriteit is". Vooral "in een context van parlementaire fragmentatie en het groeiende aantal afgevaardigden dat constitutionele principes wil vernietigen", schreef hij – maar las het niet voor.
Hij stelde ook een ‘agenda voor de toekomst’ op, die onder meer inhoudt dat het gemiddelde salaris moet worden verhoogd, dat gezinnen huisvesting moeten krijgen en dat er binnen tien jaar autonomie moet zijn in de energieproductie.
Hij legde uit dat hij de inkomens wil verhogen, zodat het gemiddelde salaris binnen tien jaar het gemiddelde Europese salaris zal bereiken; binnen datzelfde tijdsbestek wil hij “alle gezinnen toegang geven tot fatsoenlijke huisvesting, hetzij via de openbare markt, hetzij via prikkels voor de particuliere bouw van betaalbare woningen”; om ervoor te zorgen dat “Portugal uiterlijk in 2035 in staat zal zijn zichzelf te voorzien van elektriciteit uit hernieuwbare bronnen”.
Nu António José Seguro officieel is aangekondigd als presidentskandidaat, is de PS in rep en roer over de presidentsverkiezingen. Maar Carneiro wilde een einde maken aan de gesprekken en de steun- of kritiekoproepen van de afgelopen maanden door te stellen dat "de lokale verkiezingen de onmiddellijke prioriteit zijn" en dat ze "een krachtig tegengif vormen tegen de opmars van het populisme".
Hij stelt dat de PS "progressieve convergenties zal nastreven waar die nodig, solide en succesvol blijken". En hij pleit voor "meer vrouwen en jongeren" op de PS-lijsten.
Wat de presidentsverkiezingen betreft, zei hij simpelweg: "We komen er wel. Het is de PS die haar agenda bepaalt en het is de PS die de hiërarchie van haar prioriteiten bepaalt." Hij stelde zelfs een tijdschema op om de presidentsverkiezingen uit te stellen tot na de lokale verkiezingen: "De lokale verkiezingen vinden eind september, begin oktober plaats. De presidentsverkiezingen vinden pas in 2026 plaats. Alles op zijn tijd", verklaarde hij, en verzekerde dat hij weet wat zijn "plicht is om de autonomie en strategische eenheid van de PS te verdedigen".
Met één kandidaat voor het leiderschap en na een verkiezingscatastrofe wist José Luís Carneiro de tuin van het nationale partijhoofdkwartier te vullen met vertegenwoordigers van verschillende socialistische vleugels, waaronder die waartegen hij bij de laatste rechtstreekse verkiezingen vocht, onder leiding van Pedro Nuno Santos. Desondanks had hij zijn aanhanger bij de laatste rechtstreekse verkiezingen, Fernando Medina, noch Mariana Vieira da Silva in het publiek. Duarte Cordeiro was eveneens afwezig. Van de namen van de zogenaamde "Lissabon-kern", die een alternatief zocht voor zijn kandidatuur voor het leiderschap, had Carneiro alleen Ana Catarina Mendes aanwezig.
Op het nationale hoofdkwartier van de PS behoorden Maria de Belém, Manuel Alegre en Vera Jardim tot de eersten die arriveerden en de eerste rij stoelen in de tuin bezetten. Op een gegeven moment bezette ook António Costa's vrouw, Fernanda Tadeu , een van de voorste stoelen. De voormalige leider is nu voorzitter van de Europese Raad en heeft zich verre gehouden van de partijpolitiek, maar Fernanda Tadeu was aanwezig – iets wat ze tijdens haar vorige leiderschap van de PS nooit had gedaan. En zij was een van de vier vrouwen die aan het einde van zijn toespraak Maria de Belém en burgemeester Maria de Medeiros, samen met zijn vrouw Goreti, naar het podium riepen.
observador
