Chega is een kans

Chega is geen tragedie. De tragedie is dat ze hem nog steeds als een paria behandelen en weigeren te begrijpen waarom meer dan een miljoen Portugezen op hem hebben gestemd.

Als er ontevredenheid is over het systeem, voed je het door te doen alsof het niet bestaat.

De opkomst van Chega biedt een kans. Als we anders beweren, negeren we een deel van het land, de ongelijkheden, onzekerheden en frustraties die ermee gepaard gaan, of die nu sociaal, economisch of louter symbolisch zijn. Doen alsof alles neerkomt op “haat”, “onwetendheid” of “populisme” is hetzelfde als niet naar de kiezers willen luisteren. Het is tragisch dat er een hygiënisch cordon is blijven bestaan, dat Chega niet alleen niet indamt, maar het juist consolideert. De demonisering versterkt de slachtofferrol die André Ventura met zijn media-efficiëntie en confronterende retoriek in de praktijk brengt. Hij maakt handig gebruik van de pers om zijn verontwaardiging te uiten en van sociale media, met name TikTok, om te provoceren.

Het echte democratische risico schuilt niet in het stemmen, maar in het weigeren het te begrijpen. Zowel links als rechts zijn er niet in geslaagd duidelijke antwoorden te geven op echte problemen – veiligheid, huisvesting, vertegenwoordiging, immigratie, vertrouwen in de staat.

De druk die Chega vandaag de dag uitoefent, kan maar op één manier worden uitgelegd en vereist één ding: betere bestuurders opleiden, het land laten ademen zonder ondergeschiktheid aan de partij(en), een alomvattend nationaal belang bevorderen, een ware cultuur van verdienste, betere keuzes maken wie ons vertegenwoordigt, ontsnappen aan het bureaucratische en oligarchische korset dat de politiek heeft veranderd in een gesloten carrière, die vooral toegankelijk is voor degenen die opgroeien binnen de jeugdgroepen, kantoren en interne structuren van de partij, en niet voor degenen die verdiensten, ervaring of ideeën uit het echte leven meebrengen. De opkomst van Chega is niet de ineenstorting van de democratie, maar een symptoom van de achteruitgang ervan.

Wat heeft het voor zin om te herhalen dat Chega “niet genormaliseerd kan worden” als we doorgaan met het beschermen van ondoorzichtige afspraken, gekruiste gunsten en cliëntelismenetwerken?

Wanneer je gebroken beloftes, broeinesten van jongens en afwisseling zonder verandering ziet, stem je niet voor het behoud van het systeem. Wij stemmen om het op te schudden.

Chega moet politiek worden aangepakt, met concrete voorstellen, moedige hervormingen, transparantie en respect voor de intelligentie van kiezers. Als de traditionele partijen niet wakker worden, zullen ze uiteindelijk met zichzelf praten, in een land dat niet meer naar hen luistert.