Een culinair wonder op de grootste bijeenkomst ter wereld

Elk jaar vindt in de stad Karbala , op twee uur rijden van Bagdad in Zuid- Irak , een van de grootste religieuze bijeenkomsten in de wereldgeschiedenis plaats: de Arbaeen -bedevaart. Deze gebeurtenis, ter nagedachtenis aan Imam Hussein, is niet alleen een periode van religieuze rouw, maar ook een enorme logistieke onderneming. Hoe wordt in Karbala, een stad die door meer dan 22 miljoen bezoekers wordt bezocht, voorzien in voedsel , een van de meest elementaire levensbehoeften?

EEN REIS BEGINT BIJ ZONSONDERGANG Terwijl de zon ondergaat boven de gouden koepels van Karbala, beginnen miljoenen in het zwart geklede mensen aan hun mars naar het graf van Hussein ibn Ali, kleinzoon van de profeet Mohammed. Hussein, die sneuvelde in de Slag bij Karbala in 680 n.Chr., wordt binnen het sjiitische geloof beschouwd als een symbool van rechtvaardigheid en verzet.

Tijdens deze mars vullen de straten van de stad zich volledig. Rook kringelt alle kanten op, mensen staan in de rij voor eten en vrijwilligers zijn druk bezig met de voorbereidingen.

STRATEN VERANDEREN IN OPENLUCHTKEUKENS. Overal waar je kijkt, kom je vrijwilligers tegen die eten aanbieden. Vrouwen bereiden gekruide kip in gigantische koperen ketels, mannen roosteren vleesspiesen boven houtskool en bakkers roosteren samun, een Iraaks platbrood, in de tandoor. Al deze gerechten worden gratis aan pelgrims geserveerd.

Deze indrukwekkende taferelen laten zien hoe rijk Karbala is, niet alleen op religieus maar ook op cultureel vlak.

WAAROM DAG 40? Volgens historicus Jassam al-Saidi, werkzaam bij de Al-Abbas-tempel, verwijst Arbaeen ("veertig" in het Arabisch) naar de veertigste dag na de dood van Imam Hussein, de martelaar van Karbala. Deze veertig dagen durende rouwperiode heeft grote betekenis in het sjiitische geloof. Al-Saidi beschrijft Arbaeen als "de vernieuwing van onze religie".

Volgens het sjiitische geloof is de strijd van Imam Hoessein een symbool van goedheid en rechtvaardigheid. De Arbaeen-ceremonies werden verboden tijdens het bewind van Saddam Hoessein, maar werden na de val van het regime in 2003 nieuw leven ingeblazen. Tegenwoordig overtreft het aantal bezoekers aan Karbala voor Arbaeen zelfs het aantal bedevaarten naar Mekka.

"ALS JE VAN IEMAND HOUDT, GEEF JE HEM ETEN." Voor de Iraakse bevolking is de geest van dit evenement niet alleen religieus, maar ook een culturele daad van toewijding. Vrijwilligers mobiliseren hun tijd, geld en energie om bij te dragen aan dit bezoek. El-Saidi zegt:

"Als je van iemand houdt, bied je hem of haar eten aan. Dat is de Iraakse cultuur. We wachten niet tot het brood oud is; we delen het uit terwijl het vers is."

Dit begrip is overal in Karbala duidelijk zichtbaar. De stad biedt niet alleen eten, maar ook accommodatie, medische hulp en zelfs voetmassages om de vermoeide mensen te kalmeren.

14.500 MAWKIB Mawkibs – oftewel tankstations – langs de wegen naar Karbala vormen de ruggengraat van deze organisatie. Op deze locaties bieden vrijwilligers voedsel, water, onderdak en eerste hulp aan pelgrims.

Terwijl sommige mawkibs slechts met een fornuis en een klein team werken, hebben andere grote keukens die gerund worden door rijke zakenlieden of religieuze leiders. Deze locaties vormen de logistieke infrastructuur voor Arbaeen.

GETUIGENIS VAN BEZOEKERS Syed Zaheer Abbas, die vanuit Pakistan naar Arbaeen kwam, liep ongeveer 80 kilometer van de heilige stad Najaf naar Karbala. Hij legt uit dat hij elke ochtend om 4 uur vertrekt en stopt voor gebed. Volgens Abbas zijn de hitte en vermoeidheid weliswaar voelbaar, maar de constante voorziening van eten, drinken en hulp maakt deze ontberingen draaglijk.

"Als je schoen kapot gaat, zal iemand hem repareren. Zelfs als je geen geld op zak hebt, zal niemand je met honger laten zitten."

WAT TE ETEN IN KARBALA? Hier zijn enkele hoogtepunten van de verscheidenheid aan gerechten die tijdens Arbaeen worden geserveerd:

Shoarma: Vlees op smaak gebracht met komijn en koriander, geserveerd in versgebakken samuna. Vrijwilligers delen dagelijks 7000 porties kebab uit.

Makhlama: Dit ontbijtgerecht bestaat uit een stevige mix van tomaten en eieren met kruiden als kurkuma, kardemom en komijn.

Timman Anbar: Iraakse gele rijst geserveerd met geroosterde kip.

Fasolia Yabsa: Witte bonen gekookt in tomatensaus, een onmisbaar gerecht voor de lunch.

Kubba: Gehaktballen gekookt in bouillon zijn een symbool van de traditionele Iraakse keuken.

Paça: Schapenkop wordt gekookt en geserveerd met de botten.

Iraakse koffie en granaatappelsap: Jongeren serveren pelgrims glazen met versgeperst granaatappelsap en koffie met een intense smaak.

EEN VERHAAL VAN DELEN In de stoffige achterstraten van Karbala staat aan de ene kant een maaltijd te koken, terwijl een man met een stuk karton de passerende pelgrims probeert af te koelen. De keffiyeh die hij om zijn hoofd heeft gewikkeld is doorweekt van het zweet, maar zijn ogen zijn gevuld met vrede. Dit weerspiegelt de geest van Arbaeen in Karbala in zijn puurste vorm: onvoorwaardelijke vriendelijkheid.

Arbaeen, een van 's werelds grootste religieuze bijeenkomsten, onderwijst niet alleen geloof, maar ook gastvrijheid, vrijgevigheid en samenleven. Het Iraakse volk biedt niet alleen voedsel aan miljoenen mensen, maar ook vrede, begrip en solidariteit.

Odatv.com