De verantwoordelijkheid van de schrijver

Literatuur, die één is met de natuur en het leven, concurreert met de tijd en draagt ​​de tijd over van gisteren naar morgen.

De schrijver overstijgt de tijd door de geselecteerde, gedistilleerde, geësthetiseerde vorm van het levensavontuur te tonen, de holistische realiteit gebaseerd op een realiteit.

Bij deze overdracht gaat het om de zoektocht naar een beter leven.

Literatuur, die haar zoektocht voortzet, probeert de gordijnen van het menselijke gisteren open te breken en de weg te banen voor de glinstering van morgen.

De methode om alle werken van onze grote criticus Fethi Naci te benaderen, die zei dat “het werk van literatuur niet alleen gaat over esthetische functie maar ook een sociaal-moreel aspect heeft”, was “bezorgd over het accuraat weerspiegelen van onze tijd” .

DE WERELD VANDAAG

Het verleden en het heden van het leven leren we het beste kennen uit de literatuur.

Literatuur heeft zo’n nobele missie.

Wat ziet de literatuur, die met deze taak is belast, in de wereld van vandaag en hoe vertaalt zij de wereld van vandaag naar de toekomst?

Het beeld dat wij vandaag de dag zien, is angstaanjagend en kwetsend.

In de eerste helft van de 20e eeuw hebben we twee grote wereldoorlogen meegemaakt. De verwoesting, de verbranding, het doden, de vernietigingskampen en de atoombommen van deze oorlogen waren waarschijnlijk niet genoeg, want in de recente geschiedenis hebben we altijd al pijn en vernietiging in de wereld ervaren. In de tweede helft van de 20e eeuw en in de 21e eeuw hebben we oorlogen meegemaakt, we ervaren ze nog steeds, en we hebben gezien en zien nog steeds dat de wereld is veranderd in een bommenveld.

We leven in een vervuilde wereld. Deze wereld is een vuilnisbelt geworden, met vervuilde bodem, bergen, vlaktes, zeeën, luchten, rivieren, meren, gebouwen en straten. Ook mensen bevinden zich in deze vuilnisbelt en zijn vervuild met hun emoties, gedachten, dromen en overtuigingen.

In een wereld waarin alles wordt geconsumeerd, waarin alles wordt gekocht en verkocht, waarin de waarde van alles wordt gemeten in geld, waarin de markt en geld de hoogste waarde hebben, zien we dat waarden, cultuur, kunst, liefde en genegenheid allemaal worden geconsumeerd.

Als je ziet hoe een leven verteerd wordt door fanatisme, barbaarsheid, bloed, wreedheid, agressie, tirannie, bloedbaden, oorlogen en alles wat daar nog bij komt kijken, dan breekt dat de harten van literaire mensen en brengt hen in verwarring.

SCHRIJVEN OVER DE WERELD VAN VANDAAG

De man van de letteren denkt: Kan de mensheid, die haar beschaving in stand houdt op basis van bloed, de wereld verfraaien met haar hypocrisie?

Als we naar de wereld van vandaag kijken, waar onze levens niet gevuld zijn met hartverwarmende beelden, consumptie en oorlog, zien we dat dit de literaire mens laat zien hoe groot de moeilijkheden zijn die hij moet overwinnen en hij antwoordt "Nee" .

De angstaanjagende realiteit waarmee we geconfronteerd worden, komt helaas op ons af als een erfenis die de mensheid uit het verleden heeft meegebracht.

Deze realiteit laat ook zien dat, zoals het Indiaanse spreekwoord luidt, de toekomst die we van onze kinderen lenen, donkerder is.

Het verdriet dat een literator overkomt wanneer hij ziet hoe de mensheid de fundamenten van haar eigen bestaan ​​bombardeert, is verschrikkelijk, en de mensheid heeft het niet verdiend. Deze bloedige realiteit waarmee we eeuwen na een oorlog die episch werd in de Ilias , worden geconfronteerd, is schandelijk.

Een man van letters wil niet met deze schaamte leven. Hij wil voorkomen dat oorlog onvermijdelijk wordt en het lot van de mensheid. Dit is de taak die de tijd aan een man van letters heeft gegeven. Het is de meest noodzakelijke plicht die het leven hem oplegt om bij te dragen aan de uitroeiing van oorlogen uit de wereld met zijn meest waardevolle wapen, de literatuur.

De literator moet de plicht vervullen die de tijd hem heeft opgelegd: door in het reine te komen met het slechte leven uit het verleden, door moedig de fouten van het heden te onthullen en door de oproeper te zijn van de zoektocht naar een morgen die gezuiverd is van lelijkheid.

***

Als schrijver zijn, naast mijn romans, ook de boeken die ik schreef om de last van deze moeilijke taak te verlichten, zoals Nazi Camps, Forgetting Sivas, Umut İnsanda, 68 Generation, War and Literature en mijn biografiestudies, het resultaat van mijn literaire verantwoordelijkheid.