Klaus Schwab i Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) publicznie się do siebie zbliżyli. Jednak w tle konflikt znów się zaognia.

Jak głosi przysłowie, rozbite kawałki przynoszą szczęście. Ale poskładanie ich z powrotem w całość jest często niemal niemożliwe.

Klaus Schwab właśnie tego doświadcza. Założyciel Światowego Forum Ekonomicznego (WEF) nagle stracił kontrolę nad swoim życiowym dziełem w Wielkanoc. Po tym, jak anonimowy informator oskarżył go i jego żonę Hilde, zarząd fundacji chciał je zbadać. Schwab stawiał opór. Doszło do sporu, który ostatecznie doprowadził do rozłamu.

Od kilku tygodni 87-latek stara się poprawić relacje z nowym kierownictwem WEF, w tym z dyrektorem generalnym Börge Brende i tymczasowym prezesem Peterem Brabeckiem-Letmathe.

W czerwcu osiągnięto rozejm w drodze „wzajemnego porozumienia”, o czym NZZ poinformowała dwa tygodnie temu. Oświadczono, że strony podejmą dialog w celu normalizacji stosunków oraz ochrony forum i dziedzictwa Schwaba. Miało to zapobiec medialnej kampanii oszczerstw.

Jednak te wysiłki zdają się już spełzać na niczym, jak pokazują badania gazety „NZZ am Sonntag”. W ostatnich dniach w szwajcarskich mediach pojawiło się kilka artykułów, które przedstawiają Schwaba i jego pozycję w lepszym świetle niż nowe kierownictwo Światowego Forum Ekonomicznego (WEF). Magazyn biznesowy „Bilanz” napisał, że zgodnie ze statutem WEF, Schwab nadal ma prawo do wyznaczenia swojego następcy.

„Sonntags-Zeitung” donosił, że zarzuty wobec Schwaba, które są obecnie badane przez kancelarię prawną Homburger, są „niewiele” prawdziwe. Oskarżenia o molestowanie wobec Schwaba i jego syna, podobnie jak zarzuty o nieprawidłowości finansowe wobec małżeństwa Schwabów, nie zostały udowodnione. Werdykt śledztwa był krytyczny jedynie w odniesieniu do manipulacji rankingami krajów.

Liczne media podchwyciły doniesienia. Wywołało to niezadowolenie w podmiejskiej dzielnicy Genewy, Cologny, gdzie mieści się siedziba Światowego Forum Ekonomicznego (WEF). Według dobrze poinformowanych źródeł, w kierownictwie organizacji panuje wrażenie, że doniesienia te zostały rozpowszechnione przez osoby bliskie Schwabowi. To nie tylko utrudnia toczące się śledztwo, ale także narusza „wzajemne porozumienie”, twierdzi jedna z dobrze poinformowanych osób.

Nie można ani potwierdzić, ani obalić, czy zarzuty wobec Schwaba są prawdziwe i czy informacja rzeczywiście pochodzi z jego kręgu. Schwab zaprzecza zarzutom i oświadcza na piśmie, że czerwcowe porozumienie ma dla niego „fundamentalne znaczenie”. Jego doradca ds. komunikacji stwierdza: „W przeciwieństwie do innych zaangażowanych stron, Klaus Schwab przestrzega tego porozumienia pod każdym względem”. Odrzuca on wszystkie stawiane mu zarzuty.

Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) odmawia obecnie komentarza w tej sprawie. Forum nie będzie się ponownie kontaktować, dopóki zewnętrzne dochodzenie nie zostanie zakończone i osiągnięte „ostateczne porozumienie”, poinformowało biuro prasowe. Planowane jest to na koniec sierpnia 2025 roku.

Peter Brabeck-Letmathe, tymczasowy przewodniczący Rady Powierniczej Światowego Forum Ekonomicznego, podkreślił w wiadomości e-mail: „Mogę jedynie potwierdzić, że niezależne dochodzenie jest dalekie od zakończenia i wciąż trwa, a Rada Powiernicza Światowego Forum Ekonomicznego nie otrzymała jeszcze ostatecznego raportu z dochodzenia”. Jednak długoletni dyrektor generalny Nestlé odmówił podania dalszych szczegółów.

Jest to zaprzeczenie twierdzenia, że prawnicy Homburgera doszli do wniosku, iż w oskarżeniach przeciwko Schwabowi i jego żonie jest „niewiele” prawdy.

Według źródeł bliskich WEF, ktokolwiek kieruje kampanią wizerunkową Klausa Schwaba, gra w niebezpieczną grę: uważają oni za „ryzykowne” i niezrozumiałe, że zarzuty są teraz publicznie bagatelizowane. Z punktu widzenia komunikacji, przedwczesne tuszowanie nie leży w najlepszym interesie Schwaba – ponieważ każdy wynik śledztwa odbiegający od całkowitego oczyszczenia z zarzutów byłby dla niego niekorzystny. W rzeczywistości, od momentu rozpoczęcia śledztwa, wiele osób kontaktowało się z prawnikami Homburgera, aby omówić zarzuty wobec założyciela WEF.

Kancelaria Homburger odmówiła komentarza w tej sprawie. Nie udzieli mediom żadnych informacji na temat tego, czy i w jaki sposób jest zaangażowana w tę lub inne sprawy.

Śledztwo przeciwko Schwabowi i jego żonie koncentruje się na trzech głównych kwestiach: rzekomym niewłaściwym traktowaniu zarzutów o molestowanie seksualne, za które odpowiedzialny był syn Schwaba, Olivier. Prawnicy badają również wątpliwe wykorzystanie funduszy na cele prywatne oraz manipulację wynikami badań Światowego Forum Ekonomicznego (WEF), w szczególności rankingami krajów.

Od samego początku Klaus Schwab zaciekle bronił się przed oskarżeniami, twierdząc, że są bezpodstawne. Uważa się za ofiarę kampanii. Ale nawet gdyby śledztwo w sprawie Homburgera go oczyściło z zarzutów, powrót do WEF byłby ogromnym zaskoczeniem.

Nowe kierownictwo WEF najwyraźniej straciło zaufanie do założyciela. Kluczowe są nie same zarzuty sygnalistów, ale sposób, w jaki Schwab sobie z nimi radzi.

Osoby odpowiedzialne uważają za problematyczne, że Schwab odmówił zgody na wszczęcie śledztwa w sprawie postawionych mu zarzutów i zamiast tego próbował je podważyć. Dobrze poinformowani ludzie określają to dziś mianem „kardynalnego błędu”.

Od tego czasu pojawiły się kolejne błędy. Sprawa Lagarde jest szczególnie poważna: pod koniec maja Schwab ujawnił w „Financial Times”, że rozmawiał z Christine Lagarde, prezes Europejskiego Banku Centralnego (EBC), o możliwości wcześniejszego odejścia z urzędu monetarnego, aby mogła zostać jego następczynią w Światowym Forum Ekonomicznym (WEF). Postawiło to Francuzkę w trudnej sytuacji i dodatkowo osłabiło zaufanie zarządu fundacji.

Obserwatorzy są zgodni: zaufanie między Schwabem a jego wieloletnimi współpracownikami, Brende i Brabeck-Letmathe, zostało poważnie nadszarpnięte. Wydaje się mało prawdopodobne, aby w przyszłości mieli ponownie ze sobą ściśle współpracować. Na WEF nie będzie bajkowego spotkania.