Według Trybunału Obrachunkowego igrzyska olimpijskie w Paryżu kosztowały prawie sześć miliardów euro z pieniędzy publicznych.

Trybunał oszacował, że „wydatki organizacyjne wyniosą 2,77 miliarda euro”, w tym 1,4 miliarda euro na bezpieczeństwo, a wydatki związane z infrastrukturą – 3,19 miliarda euro.

„ Naprawdę nie ma miejsca na kontrowersje ” – zapewnił pierwszy prezes, Pierre Moscovici, podczas konferencji prasowej. Jednak konieczne było szybkie „dotarcie do sedna cen”, zwłaszcza biorąc pod uwagę obecny stan finansów publicznych Francji i przygotowania do Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2030.

Trybunał Obrachunkowy przedstawił ten projekt ustawy w dniu Igrzysk Olimpijskich.

Do tej pory znane były jedynie rachunki Komitetu Organizacyjnego (Cojo) z wydatkami w wysokości 4,4 miliarda euro (76 milionów euro nadwyżki), które opierały się niemal w całości na finansowaniu prywatnym, oraz rachunki Solideo (Olympic Works Delivery Company) z uwzględnieniem udziału publicznego.

Pierwszy szacunek kosztów publicznych z poniedziałku obejmuje szereg wydatków poniesionych przez państwo, władze lokalne i przedsiębiorstwa publiczne: premie dla funkcjonariuszy policji, budowę Wioski Olimpijskiej oraz przyspieszenie w ostatnich tygodniach prac na linii metra nr 14, aby mieć pewność, że dotrze ona do Wioski Olimpijskiej na czas itd.

Pierre Moscovici poinformował w poniedziałek również o szacunkach kancelarii premiera, które do tej pory nie zostały ujawnione, na kwotę 5,3 mld euro przeznaczonych na te igrzyska olimpijskie, które były „ niewątpliwym sukcesem ”.

W porównaniu z innymi edycjami „wydaje się, że wydatki publiczne są bardziej ograniczone niż podczas konferencji Londyn 2012” – dodał.

Wpływ na gospodarkę

Rachunek publiczny to prawdziwy ból głowy do obliczenia. Czy powinniśmy uwzględnić dodatkowe urządzenia antydronowe zakupione przed igrzyskami olimpijskimi, które zostaną użyte później?

Trybunał Obrachunkowy odpowiada twierdząco. Bardziej szczegółowy raport zostanie opublikowany w październiku, według tematu.

Podobnie, ze względu na „ brak dostępnych danych ”, Sąd nie uwzględnił „ pozytywnych i negatywnych skutków Igrzysk dla działalności gospodarczej ”.

Jedną z największych pozycji wydatków było bezpieczeństwo, na które zmobilizowano ponad 35 000 funkcjonariuszy organów ścigania w kontekście zagrożenia terrorystycznego, co stanowiło 1,4 miliarda euro (wliczając premie dla policji i żandarmerii wynoszące prawie 315 milionów euro).

„ Pierwotne prognozy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (w zakresie bezpieczeństwa) mówiły o budżecie w wysokości 200 milionów euro ” – wspominał Pierre Moscovici.

„ Nie twierdzę, że moglibyśmy to zabezpieczyć mniejszymi zasobami ” – skomentował, ale „ początkowy budżet był zbyt niski ”. Ponad 304 miliony dolarów zainwestowano również w kamery, zabezpieczenia sieci, sprzęt antydronowy i inne.

Biorąc pod uwagę niedobór prywatnych agentów ochrony, państwo zainwestowało również 78 milionów euro w przeszkolenie nowego personelu.

Następne w kolejności są wydatki na transport i mobilność: 570 milionów euro, w tym 335 milionów na „ulepszenia usług” RATP (metro) i SNCF (pociągi).

Jeśli chodzi o infrastrukturę, udział państwa i władz lokalnych w Solideo wynosi 1,65 miliarda euro.

„Nieproporcjonalne koszty”

Istnieje pewna niepewność co do możliwości pływania po Sekwanie, która przyciągnęła 1,4 mld euro inwestycji publicznych, ale część z nich można przypisać obligacjom europejskim.

Na tym etapie Trybunał Obrachunkowy szacuje, że koszty przypisywane Igrzyskom mieszczą się w przedziale „ od 200 milionów do jednego miliarda euro” . Biorąc pod uwagę „ tę niepewność ”, nie zostały one uwzględnione w tej ocenie.

Komitet organizacyjny Igrzysk Olimpijskich, które zakończą się 30 czerwca, uważa, że ​​Sąd rozrzucił sieć zbyt szeroko i orzeka, że ​​kwota ta jest „ niewspółmierna do rzeczywistości ”, powiedział dyrektor finansowy Fabrice Lacroix kilku dziennikarzom, szacując publiczny rachunek na „ około dwóch miliardów euro ”.

W swojej odpowiedzi dla Trybunału Obrachunkowego prezes Cojo Tony Estanguet wyraził ubolewanie, że „ pozytywny wpływ Igrzysk na gospodarkę ” nie został wzięty pod uwagę.

Na ten sam wybór zwróciła uwagę również minister sportu Marie Barsacq, była członkini Cojo, w reakcji na agencję AFP.