W najgorętszym mieście świata, gdzie ryby gotują się w morzu, a ptaki spadają z nieba

W Kuwejcie, niegdyś znanym jako błoga „Marsylia Zatoki Perskiej”, panują obecnie tak ekstremalne temperatury, że zwierzęta są tam gotowane żywcem.

Bliskowschodnia metropolia stała się wyraźnym przykładem tragicznych skutków zmian klimatycznych: z palącego nieba spadają martwe ptaki, a w wodzie gotują się ryby.

W dawnych, sielankowych czasach Kuwejt City rozkwitał jako tętniący życiem ośrodek z kwitnącym przemysłem rybnym i idyllicznymi plażami, które przyciągały wygrzewających się wczasowiczów. Teraz jednak miasto zmaga się z przytłaczającym problemem potencjalnie niemożliwych do zamieszkania temperatur.

Oszałamiające 54°C (129°F) odnotowano 21 lipca 2016 r. na stacji meteorologicznej Mitribah, co dało Kuwejtowi trzecie miejsce w rankingu smażenia słonecznego z jedną z najwyższych temperatur na świecie. Nawet poprzednia fala upałów Cerberusa w Europie blednie w porównaniu, pozostając w tyle za szczytem Kuwejtu o całe 10 stopni Celsjusza.

Złowieszcza prognoza pojawia się, ponieważ eksperci ds. klimatu przewidują, że ten pustynny kraj może rozgorzeć wraz ze wzrostem temperatury nawet o 5,5°C (10°F) do końca stulecia w porównaniu do danych z początku XXI wieku. W 2023 r. rtęć przekroczyła 50°C (122°F) dziewiętnaście razy, a liczba ta, co do której istnieje obawa, może być jedynie punktem wyjścia.

Rozwój urbanistyczny przekształcił miasto Kuwejt w upalny obszar bezlitosnego betonu i asfaltu. Latem temperatury w regionie szybko stają się zbyt wysokie, aby można było tam bezpiecznie mieszkać.

W jeszcze większym niepokoju zapisy naukowe wskazują na spadek rocznych opadów, co nasila gwałtowne burze piaskowe, które przetaczają się przez coraz bardziej suchy kraj. Upalna fala upałów doprowadziła do wstrząsających scen, w których ptaki spadały martwe z nieba, a koniki morskie gotowały się żywcem w zatoce, podczas gdy nawet silne gołębie szukały wytchnienia od nieustającego żaru słońca.

Gdy temperatura wzrasta do zagrażających życiu 50°C, czyli aż o 13°C więcej niż temperatura ciała człowieka, ryzyko wystąpienia chorób związanych z upałem, takich jak wyczerpanie cieplne czy powikłania kardiologiczne, dramatycznie wzrasta.

W bezprecedensowym posunięciu Kuwejt zezwolił na nocne pogrzeby z powodu nieznośnego upału, podczas gdy bogaci chronią się w klimatyzowanych sanktuariach, czy to w domach, biurach czy centrach handlowych.

Ekstremalne warunki pogodowe przyczyniły się do powstania futurystycznych struktur, takich jak kryte aleje handlowe z palmami i butikami w europejskim stylu, oferujące klientom ucieczkę od surowego klimatu.

Badanie z 2020 r. wykazało, że aż dwie trzecie domowego zużycia energii elektrycznej przypada na nieustanne korzystanie z klimatyzacji.

Joshua Wood w artykule dla ExpatsExchange chwalił Kuwejt za „wysoką jakość życia” w „nowoczesnym, luksusowym i bezpiecznym” otoczeniu, ale przestrzegł przed upałem, opisując go jako „bardzo gorący od maja do września”, który osiągał „niesamowite” poziomy w szczytowych miesiącach lata od czerwca do sierpnia.

Mimo upału ulice są dalekie od opustoszałych. Pracownicy migrujący, głównie z krajów arabskich, Azji Południowej i Południowo-Wschodniej, stanowią około 70% populacji kraju.

Wiele osób jest kuszonych przeprowadzką do Kuwejtu i pracą w sektorach takich jak budownictwo czy usługi domowe. Ci pracownicy wypełniają parujące autobusy publiczne stolicy i tłoczą się na ulicach.

Badania przeprowadzone w 2023 r. przez Instytut Fizyki wykazały, że pracownicy migrujący mogą być szczególnie narażeni na negatywne skutki zdrowotne z powodu narażenia na ekstremalne temperatury. Badanie sugeruje, że do końca stulecia zmiany klimatu mogą doprowadzić do wzrostu liczby zgonów związanych z upałami o 5,1% do 11,7% w całej populacji, a nawet do 15% wśród osób spoza Kuwejtu.

Ostrzeżenia dotyczące stanu planety są często ignorowane, a przecież w Kuwejcie, gdzie niszczycielskie skutki zmian klimatycznych są już widoczne, ślad węglowy jest ogromny – większy jest tylko w Bahrajnie i Katarze.

Podczas gdy sąsiednie kraje zobowiązały się do znacznej redukcji emisji, zobowiązania Kuwejtu wydają się w porównaniu nieistotne. Na COP26 kraj ogłosił, że do 2035 r. zmniejszy emisje tylko nieznacznie (7,4%).

Urzędnicy rządu Kuwejtu przewidują, że zapotrzebowanie na energię potroi się do 2030 r. Wynika to głównie z przewidywanego wzrostu wykorzystania systemów chłodzenia wewnętrznego.

Rząd pokrywający znaczną część rachunku za prąd doprowadził do braku zachęt dla ludzi do ograniczenia zużycia. Zużycie wody podąża podobnym schematem ze względu na energochłonne procesy.

Ekspert ds. środowiska Salman Zafar podkreślił potencjalne konsekwencje globalnego ocieplenia dla Kuwejtu, stwierdzając: „Kuwejt może potencjalnie stawić czoła poważnym skutkom globalnego ocieplenia w postaci powodzi, susz, wyczerpywania się wód gruntowych, zalewania obszarów przybrzeżnych, częstych burz piaskowych, utraty różnorodności biologicznej, znacznych szkód w ekosystemie, zagrożenia dla produkcji rolnej i wybuchu chorób”.