Stacja metra w Londynie, której nazwa pochodzi od miejsca, które w rzeczywistości nie istnieje

Istnieje stacja metra w Londynie, która została nazwana na cześć miejsca, które tak naprawdę nie istnieje. Metro jest sercem stolicy od ponad 160 lat i przeszło długą drogę od czasów wagonów oświetlanych gazem i pociągów napędzanych parą.

W godzinach szczytu, według TfL, po stolicy porusza się jednocześnie aż 543 pociągów, a co najmniej jeden z nich zatrzymuje się na stacji metra Queensbury . Stacja znajduje się między Canons Park i Kingsbury na linii Jubilee i jest klasyfikowana jako Queensbury, w pobliżu Harrow i Brent w północno-zachodnim Londynie. Jednak nie zawsze tak było. Stacja metra Queensbury została zbudowana po raz pierwszy w grudniu 1934 roku, dwa lata po otwarciu sąsiednich stacji.

Projekt dworca był typowy dla popularnego w tamtych czasach stylu Art Deco, ze szklanym i stalowym daszkiem osłaniającym halę wejściową i kasową.

Była częścią większego przedłużenia linii Metropolitan, która obecnie łączy centrum Londynu z Hertfordshire i Buckinghamshire.

W czasie, gdy budowano stację, obszar, który znamy obecnie jako Queensbury, nie istniał. Nie miał żadnej historii geograficznej ani królewskiej.

W rzeczywistości Queensbury zostało wybrane jako nazwa stacji metra tylko dlatego, że wygrało konkurs w gazecie. Prawdopodobnie wygrało, ponieważ sąsiednia stacja nazywała się Kingsbury, co czyniło z nich idealną parę.

Obszar ten stał się znany jako Queensbury, a do końca lat 30. wokół stacji powstawał szereg sklepów i domów.

W 1939 r. stację Queensbury przeniesiono do linii Bakerloo, która biegła od Harrow & Wealdstone do Elephant & Castle, a ostatecznie w 1979 r. przeniesiono ją do linii Stanmore–Stratford Jubilee.

Na przestrzeni lat stacja metra Queensbury przeszła szereg renowacji i modernizacji, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu pasażerów.

W 1979 roku linię przeniesiono do nowo powstałej linii Jubilee Line, a w 1999 roku przeprowadzono jej całkowitą przebudowę w ramach projektu rozbudowy linii Jubilee Line.

Historia stacji nie jest pozbawiona niezwykłych ciekawostek; wspomniano o niej w piosence o tym samym tytule autorstwa niemieckiego zespołu punkowo-jazzowego „The Magoo Brothers” z 1988 roku. Piosenka powstała pod wpływem członków zespołu, Paula Bonina i Melanie Hickford, którzy dorastali w pobliżu.

Dzięki swojemu położeniu jest to popularna baza wypadowa do zwiedzania lokalnych zabytków i atrakcji, m.in. Muzeum Królewskich Sił Powietrznych, szkoły Harrow i parku krajobrazowego Fryent.