Mieszkańcy wyspy proszeni są o pomoc w śledzeniu rzadkiego węża zielonego tego lata
Jeśli latem tego roku na Wyspie Księcia Edwarda zauważysz na wolności gładkiego węża zielonego, Wydział Lasów, Ryb i Dzikiej Przyrody tej prowincji chce się z Tobą skontaktować.
Władze liczą na zebranie danych na temat trudnego do uchwycenia gada, który uważany jest za najrzadszego węża na wyspie.
Gładki wąż zielony jest niegroźny i zazwyczaj żyje na trawiastych polach, w otwartych lasach i na skraju terenów podmokłych.
Ale niewiele wiadomo o populacji tego gatunku ani o tym, czy jest on zagrożony na Wyspie Księcia Edwarda, powiedziała Julie-Lynn Zahavich, specjalistka ds. ochrony lasów w tej prowincji, ponieważ gatunek ten nigdy nie był formalnie badany na wyspie.
„Wiedza o tym, gdzie znajdują się gatunki i jakie siedliska wykorzystują, to pierwszy krok do tego, by móc pomóc w ochronie gatunku. Dlatego naprawdę ważne jest, abyśmy odkryli te kluczowe elementy układanki, dzięki którym możemy złożyć wszystko w całość” – powiedział Zahavich w programie Island Morning stacji CBC.
„W przyszłości, jeśli coś się zmieni — wiesz, ze zmianą klimatu lub jeśli populacja owadów spadnie — będziemy wiedzieć, co mieliśmy wcześniej, więc będziemy wiedzieć, czy straciliśmy gatunek, i będziemy mogli na to zareagować”.
Zahavich powiedział, że gładki wąż zielony ma około 30 do 50 centymetrów długości i, jak sugeruje nazwa, ma jaskrawozielony grzbiet. Jego spód lub brzuch jest zazwyczaj białawy lub żółtawy.
Jest to również jedyny wąż składający jaja na wyspie. Pozostałe dwa powszechnie widywane gatunki, wąż podwiązkowy i wąż czerwonobrzuchy, rodzą żywe młode.
Gładkiego węża zielonego łatwo odróżnić od tych dwóch gatunków. Węże podwiązkowe są większe i mogą mieć ponad metr długości, a ich grzbiet jest brązowy lub szary z paskami. Węże czerwonobrzuche mają ciemny grzbiet i jaskrawoczerwony brzuch.
Choć gładki wąż zielony może ugryźć, jeśli poczuje się zagrożony, Zahavich twierdzi, że nie jest on jadowity.
„Są bardzo małe, a ich ugryzienie nie wyrządzi ci krzywdy” – powiedziała.
Jak mieszkańcy wyspy mogą pomócZahavich powiedział, że wydział ma nadzieję, że mieszkańcy wyspy pomogą w zbieraniu danych na temat gatunku, robiąc zdjęcia, jeśli zobaczą któregoś z węży.
„Zwróć uwagę na siedlisko, z którego korzystają... czy jest to trawnik, teren podmokły, czy otwarty teren leśny” – powiedziała.
Ludzie proszeni są również o korzystanie z telefonów w celu uzyskania współrzędnych GPS danego miejsca lub sprawdzenie na Mapach Google, gdzie znajdowali się, gdy zobaczyli węża.
Zdjęcia i informacje o lokalizacji można przesyłać do Forests, Fish and Wildlife Division przez Facebook , e-mailem lub telefonicznie. Zgłoszenia są przyjmowane przez całe lato, kiedy węże są aktywne.
Pierwszym krokiem do ochrony gatunku jest wiedza o tym, gdzie występują gatunki i jakie siedliska wykorzystują. — Julie-Lynn Zahavich, specjalistka ds. ochrony lasów
Wydział jest również zainteresowany informacjami o historycznych obserwacjach.
„Jeśli pamiętasz, że widziałeś je jako dziecko lub wiele lat temu, chętnie o tym usłyszymy” – powiedział Zahavich.
Mieszkańcy wyspy mogą również przesyłać zdjęcia i obserwacje do aplikacji iNaturalist , która pomaga badaczom gromadzić dane do celów naukowych i ochrony środowiska. Zahavich powiedziała, że jej zespół monitoruje platformę pod kątem obserwacji gładkich węży zielonych na Wyspie Księcia Edwarda
Chociaż publiczne raporty są kluczowe, Zahavich powiedziała, że jej zespół również prowadzi własny monitoring. W przyszłym roku mają nadzieję rozszerzyć swoje działania na więcej części prowincji i potencjalnie współpracować z grupami ds. zlewni i innymi organizacjami, które mogą pomóc w namierzeniu większej liczby obserwacji gadów.
cbc.ca
