Tusza krowy spadła z wysokości 1600 metrów do oceanu, a to, co się wydarzyło, zaskoczyło naukowców

Naukowcy byli oszołomieni tym, co zobaczyli po wrzuceniu tułowia krowy głęboko do oceanu. Pomimo zmapowania zaledwie jednej czwartej dna oceanicznego naszej planety, rozległe i tajemnicze głębiny tętnią niezwykłym życiem .

Dokładnie to odkryli naukowcy podczas śmiałego eksperymentu przeprowadzonego w głębinach Morza Południowochińskiego , rozciągającego się od Singapuru aż po Cieśninę Tajwańską . Zespół zanurzył tusze krowy na głębokość 1629 metrów w pobliżu wyspy Hajnan, aby obserwować podwodną aktywność. Ku ich zdumieniu, grupa nieuchwytnych rekinów śpiących z Pacyfiku, wcześniej nieobserwowanych w tych rejonach, niespodziewanie pojawiła się, aby pożywić się zatopioną ofiarą.

Zaskoczenie badaczy spotęgowała obserwacja uporządkowanej praktyki drapieżniczej, która przypominała ustawianie się w kolejce. W opublikowanym badaniu Ocean-Land-Atmosphere Research naukowcy zauważyli, że rekiny na pierwszej linii frontu ustępowały miejsca nowym osobnikom podchodzącym do padliny od tyłu.

Han Tian z Uniwersytetu Sun Yat-sena i Południowego Laboratorium Nauki i Inżynierii Morskiej w Guangdong w Chinach zauważył: „To zachowanie sugeruje, że priorytety żerowania zależą od intensywności indywidualnej rywalizacji, nawet w środowisku głębokowodnym, co odzwierciedla strategię przetrwania odpowiednią dla żerowania w sposób niesamotny wśród rekinów śpiących z Pacyfiku”.

Uważa się, że nieuchwytny rekin uśpiony z Pacyfiku zamieszkuje północny Pacyfik od Japonii do Meksyku, czając się na głębokości do 2000 m w pobliżu stoków i szelfów kontynentalnych.

Dieta tych zwierząt jest zróżnicowana, a ich pożywienie stanowią zarówno stworzenia żyjące na powierzchni, jak i przy dnie, takie jak kraby, łososie , ośmiornice, skorpeny i kałamarnice. Choć nadal nie wiadomo, czy polują na foki, czy żywią się nimi.

Badania znakowania prowadzone na północno-wschodnim Pacyfiku wykazały, że niektóre rekiny śpiące poruszają się w pionie, wznosząc się i opadając z prędkością ponad 200 metrów na godzinę.

W ciągu dnia rekiny te chowają się poniżej strefy świetlnej, gdzie światło słoneczne przenika do oceanu, po czym wynurzają się na powierzchnię pod osłoną ciemności.

Naukowcy zauważyli, że większe rekiny , te przekraczające 8,9 stopy, wykazywały bardziej agresywne zachowanie w stosunku do padliny niż ich mniejsze odpowiedniki, które wykazywały zachowanie krążące.

Badacz Han uważa, że ​​ta agresja może wskazywać na dużą ilość pożywienia w tym rejonie, jednak to, co dokładnie stanowi ich dietę, pozostaje „intrygującą” zagadką.

Badanie wykazało również, że podczas żerowania rekiny chowają oczy, prawdopodobnie w ramach „adaptacji ochronnej”, ponieważ nie posiadają błony migawkowej, która występuje u innych gatunków.

Ponadto zauważono, że niektóre z tych rekinów, spokrewnione z rekinem grenlandzkim , są żywicielami pasożytów podobnych do widłonogów, chociaż dokładny gatunek nie został jeszcze określony.

Omawiając siedliska nieuchwytnych rekinów, Han zauważył: „Chociaż rekiny śpiące z Pacyfiku znajdowano również w głębokich wodach ich typowego zasięgu występowania na północnym Pacyfiku, ich częste występowanie w południowo-zachodniej części Morza Południowochińskiego sugeruje, że nasza wiedza na temat tej populacji jest nadal bardzo ograniczona”.