Rząd i Partia Ludowa toczą spór na liczby, mimo że pożary nie ustępują.

Niszczycielska fala pożarów, która strawiła dziesiątki tysięcy hektarów, ma równie dotkliwe reperkusje na scenie politycznej, gdzie spór między rządem a opozycją z dnia na dzień zaostrza się.

Aby uniknąć debaty o odpowiedzialności – poruszonej dzień wcześniej przez PSOE, wskazując, że zapobieganie pożarom i gaszenie pożarów należą do kompetencji regionalnych, a w przypadku najbardziej niszczycielskich pożarów w Kastylii i León, Galicji i Andaluzji, należą one do kompetencji kierownictwa PP – PP próbowała rozpocząć alternatywną debatę. W tym przypadku, na temat rzekomej redukcji zasobów lotniczych do gaszenia pożarów, którą partia Alberto Núñeza Feijóo bezpośrednio łączy z „parlamentarną słabością” rządu i zwiększeniem budżetu państwa.

To właśnie przed siedzibą główną przy ulicy Génova zastępca sekretarza ds. polityki społecznej Partii Ludowej (PP), Carmen Fúnez, potępiła fakt, że Hiszpania będzie miała 42 samoloty do gaszenia pożarów lasów w 2025 r., czyli o pięć mniej niż w poprzednich kampaniach.

Władze wykonawcze utrzymują, że mają łącznie 56 samolotów, a nie 42, jak krytykowała PP.

„Pedro Sánchez przez trzy lata nie miał budżetu; budżet na rok 2023 nie jest w stanie pokryć potrzeb na rok 2025” – stwierdził, oskarżając rząd o „tydzień” oczekiwania na zwrócenie się o pomoc do Unii Europejskiej. Jego zdaniem, to opóźnienie sprawiło, że „połowa Hiszpanii” spłonęła, zanim przybyły posiłki. Mowa tu o dwóch samolotach-cysternach Canadair przylatujących z Francji.

Reakcja rządu była natychmiastowa i zdecydowana. Źródła z ministerstwa kierowanego przez Sarę Aagesen oskarżyły Partię Ludową (PP) o rozpowszechnianie „fałszywych informacji”. Według oficjalnych danych, w operacji państwowej faktycznie bierze udział 56 samolotów: 42 początkowo zakontraktowane i zgłoszone przez PP, cztery samoloty koordynacyjne i dziesięć państwowych samolotów amfibijnych. „Te strategicznie rozmieszczone zasoby mogą interweniować w dowolnym miejscu w kraju, co zostało ostatnio udowodnione” – oświadczyło ministerstwo. „Ich aktywacja odbywa się na wniosek wspólnot autonomicznych, w zależności od skali pożaru” – podkreślono. Premier zapewnił w mediach społecznościowych, że wszystkie rządowe zasoby pracują nad rozwiązaniem kryzysu.

Rząd zapewnia, że finansowanie gaszenia pożarów lasów w 2025 r. wzrośnie o 29%, osiągając kwotę 109,3 mln euro w porównaniu z 84,4 mln euro w roku poprzednim.

Sekretarz organizacyjny PSOE oskarżył PP o „spóźnione i niewłaściwe działania, polegające na cięciach” w czasie kryzysów.

Pomimo tych informacji Partia Ludowa (PP) podtrzymuje żądanie, aby Aagesen pilnie stawił się przed Stałą Komisją Kongresu, tak aby – według Génovy – mógł wyjaśnić, „jakich zasobów brakuje” i „co zostało ograniczone” z powodu braku nowych budżetów.

Zdaniem sekretarz organizacyjnej PSOE, Rebekki Torró, strategia PP w obliczu kryzysu pożarowego jest zgodna ze „schematem” stosowanym przez regionalne władze PP w radzeniu sobie z katastrofami: „późno, źle i z cięciami”.

„Jesteśmy głęboko zaniepokojeni sposobem zarządzania kryzysowego stosowanym przez regionalne władze Partii Ludowej (PP), ponieważ nigdy nie są one dostępne, gdy są najbardziej potrzebne” – oświadczył. „W obliczu sytuacji kryzysowej ich najwyżsi urzędnicy, tacy jak prezydenci regionów lub prezydenci, przebywają albo w El Ventorro, opalając się na plaży, albo w Miami, albo w nieznanym miejscu”.

Po powrocie z Miami Ayuso odwiedza Tres Cantos i apeluje o jedność instytucjonalną w celu odbudowy.

Wczoraj przewodnicząca Wspólnoty Madrytu wróciła z Florydy. Isabel Díaz Ayuso odwiedziła obszary dotknięte pożarem Tres Cantos, najgorszym pożarem, jaki Madryt doświadczył w czasie kryzysu, i zaapelowała o jedność instytucjonalną w celu odbudowy.

Madrycka przywódczyni unikała, przynajmniej na razie, wdawania się w konfrontację polityczną i unikała krytyki, zarzucając sobie, że nie przerwała urlopu, mimo że płomienie spowodowały śmierć jednej osoby i ewakuację setek mieszkańców Tres Cantos. Ayuso skupiła się na ogłoszeniu regionalnej pomocy dla gospodarstw hodowlanych, mając jednocześnie nadzieję, że rząd centralny „będzie również współpracował” w odbudowie najbardziej zniszczonych obszarów.