Wybory sędziowskie pod lupą OAS; wzrasta liczba wirtualnych porwań

Meksyk znajduje się w punkcie zwrotnym, ponieważ na porządku dziennym znajdują się dwie ważne kwestie: radykalna krytyka ostatnich wyborów sądowych przez Organizację Państw Amerykańskich (OAS) oraz niepokojąca eskalacja wirtualnych porwań studentów.

Autonomia sądownictwa w Meksyku była przedmiotem znacznej międzynarodowej kontroli, a Organizacja Państw Amerykańskich (OAS) ostrzegała, że ​​niedawne wybory sądowe „nie gwarantują autonomii ani niezależności sądownictwa” i zalecała powstrzymanie się od powielania tego modelu w innych krajach. Oficjalny raport Misji Obserwacji Wyborów OAS, opublikowany 6 czerwca 2025 r., stwierdza, że ​​proces wyborczy nie zapewnia wypłacalności technicznej ani niezbędnych umiejętności osób wybieranych na swoje stanowiska. Ta obserwacja jest kluczowa, ponieważ niezależność sądownictwa jest fundamentalnym filarem każdej praworządności.

OAS wyraziło „uzasadnione wątpliwości” co do autonomii Sądu Najwyższego Narodu (SCJN), wskazując na konkretny fakt: sześciu z dziewięciu kandydatów z największą liczbą głosów zostało nominowanych przez komitet władzy wykonawczej. Ta sytuacja rodzi pytania o bezstronność procesu i prawdziwą niezależność sędziów. Niska frekwencja obywateli w tych wyborach pogłębia obawy, ponieważ ponad 85% wyborców wstrzymuje się od głosu. Ta liczba nie tylko wpływa na legalność procesu, ale także odzwierciedla potencjalne rozłączenie lub nieufność wśród obywateli w tym demokratycznym ćwiczeniu. Jeśli społeczeństwo nie jest zaangażowane, legitymacja wybieranych urzędników jest osłabiona, co może mieć wpływ na stosowanie prawa i postrzeganie sprawiedliwości.

Jednocześnie kraj stoi w obliczu rosnącego zagrożenia bezpieczeństwa: wzrostu liczby wirtualnych porwań. Uniwersytet Guadalajara (UdeG) zgłosił 40 przypadków wirtualnych porwań wymierzonych w jego studentów w 2025 r. Władze udaremniły sześć z tych prób w okresie od stycznia do czerwca, ale ogólna liczba pozostaje alarmująca.

Sposób tych wirtualnych porwań polega na tym, że przestępcy oszukują rodziny, aby żądały pieniędzy, stosując manipulację psychologiczną i wykorzystując łączność cyfrową. Modus operandi obejmuje izolowanie ofiar za pomocą gróźb, żądanie spotkań w miejscach publicznych w celu uzyskania zdjęć, które są następnie wysyłane do rodzin, oraz przerywanie komunikacji poprzez polecenie ofierze wyłączenia telefonu lub zmiany numeru. Informacje udostępniane w mediach społecznościowych są również wykorzystywane przez porywaczy do poznania lokalizacji lub rutyny ofiar, wykorzystując ich nawyki i zachowania.

Ta ewolucja taktyk przestępczych, która wykorzystuje łączność cyfrową i brak świadomości cyberbezpieczeństwa, oznacza, że ​​strategie zapobiegania muszą wykraczać poza bezpieczeństwo fizyczne. Dostosowanie środków ochrony do umiejętności cyfrowych i uruchomienie kampanii na rzecz świadomości społecznej, zwłaszcza skierowanych do młodych ludzi i ich rodzin, jest niezbędne do skutecznej walki z tym pojawiającym się zagrożeniem. Podatność leży zarówno w obecności fizycznej, jak i cyfrowej, a także w podatności psychologicznej. Na przykład Uniwersytet w Granadzie (UdeG) wdrożył programy takie jak „Bezpieczny Uniwersytet”, które obejmują „Bezpieczną Szkołę”, „Bezpieczne Środowisko” i „Bezpieczne Ścieżki”, aby promować bezpieczeństwo i kulturę raportowania.