Starożytne artefakty ujawniają tajemnicę tajemniczego metalu meteorytowego

Ostatnie odkrycia archeologiczne w Hiszpanii zszokowały społeczność naukową i poszerzyły naszą wiedzę na temat rozwoju technologii w starożytnych cywilizacjach. Podczas badań kolekcji znanej jako skarb Villena odkryto dwa wyjątkowe artefakty, które najwyraźniej nie zostały wykonane ze zwykłego ziemskiego żelaza, ale z metalu meteorytowego - rzadkiego i bardzo cennego materiału używanego w starożytności do tworzenia przedmiotów high-tech.

Znaleziska, rzekomo odkryte w 1963 r. w obecnym hiszpańskim regionie Alicante, wcześniej uważano za zwykłą biżuterię z epoki brązu. Jednak nowe badania ekspertów wykazały, że jedna z bransolet i pusta półkula, uważana za część rękojeści berła lub miecza, są w rzeczywistości wykonane z żelaza meteorytowego, co czyni je jednymi z najstarszych tego typu artefaktów w Europie.

Tradycyjnie uważa się, że w epoce brązu, między około 1500 a 1200 r. p.n.e., ludzie używali głównie brązu, stopu miedzi i cyny. Żelazo było wówczas rzadkim i cennym materiałem, a jego użycie było ograniczone. Jednak obecność meteorytowych artefaktów żelaznych wskazuje, że starożytni rzemieślnicy mieli wiedzę i umiejętności, aby pracować z tym wyjątkowym materiałem, który przybył do nich z nieba.

Szczególnie interesujące jest to, że te obiekty datowane są na około 1400–1200 p.n.e., co jest znacznie wcześniej niż powszechne stosowanie żelaza ziemskiego, które rozpoczęło się około 850 p.n.e. Oznacza to, że starożytni Iberowie mogli mieć wiedzę na temat żelaza meteorytowego i potrafili je przetwarzać na długo przed rozwojem technologii związanej z wydobyciem i wytopem żelaza ziemskiego.

Jedną z kluczowych metod analizy artefaktów była spektrometria masowa, technika umożliwiająca określenie składu chemicznego materiału. W szczególności naukowcy szukali zawartości niklu, która jest znacznie wyższa w żelazie meteorytowym niż w żelazie ziemskim. Wysoka zawartość niklu w próbkach półkuli i bransoletek potwierdziła ich kosmiczne pochodzenie.

Pomimo poważnej korozji, która mogła zmienić pierwotny skład metalu, wyniki analizy były rozstrzygające. Wykazały, że oba artefakty zostały wykonane z żelaza meteorytowego, co czyni je pierwszymi tego typu znaleziskami na Półwyspie Iberyjskim.

Odkrycie to radykalnie zmienia pojęcie poziomu technologicznego starożytnych ludów. Pokazuje, że w późnej epoce brązu, około 1400–1200 p.n.e., ludzie mieli już wiedzę na temat obróbki metalu meteorytowego i używali go do tworzenia wysoko cenionych przedmiotów. Potwierdza również, że starożytni rzemieślnicy potrafili wydobywać i przetwarzać najrzadsze materiały, co wskazuje na rozwinięty poziom metalurgii i kultury technologicznej.

Ponadto znaleziska z Villeny dowodzą, że żelazo meteorytowe nie tylko było rzadko używane, ale mogło też pełnić funkcję rytualną lub symboliczną, gdyż takie przedmioty mogły służyć jako oznaki mocy lub przedmioty święte.