Israëls oorlog in Gaza | Palestijnse demonstratie in Berlijn: Samen tegen de oorlog

Eindelijk! Na bijna twee jaar oorlog in Gaza gingen zaterdag tienduizenden mensen de straat op in Berlijn. De cijfers lopen uiteen: de politie spreekt van 12.000, de organisatoren zeggen dat er tot wel 50.000 mensen de straat op gingen om te protesteren tegen de hongerblokkade en de gedeelde verantwoordelijkheid van Duitsland voor de Israëlische oorlog. De regering-Merz zal waarschijnlijk onbewogen blijven. Maar er ontstaat tenminste een zichtbaar protest. Dit is ook cruciaal omdat Duitsland de op één na grootste steunpilaar van Israël is en daadwerkelijk een verschil zou kunnen maken.

De Springer-pers beschuldigt de demonstranten opnieuw van antisemitisme. Maar dat mag geen verrassing zijn. Voor de toonaangevende mediagroep van Duitsland draait het allemaal om de steun aan Trump en Netanyahu in hun plannen om het Midden-Oosten te reorganiseren. Iedereen die het heeft over de houding van individuele demonstranten, kan net zo goed zwijgen over de dood van twee miljoen mensen in Gaza.

Lees het rapport over het onderwerp: 40.000 op Palestijnse demonstratie in Berlijn – Tienduizenden protesteren tegen de oorlog in Gaza en voor naleving van het internationaal recht

Niettemin moet een linkse solidariteitsbeweging, mocht die uiteindelijk ontstaan, universalistische standpunten versterken. Palestijnse sprekers noemden Joodse tegenstanders van de bezetting zaterdag herhaaldelijk broeders en zusters. Dat is een goede zaak, want het is belangrijk om herhaaldelijk het onderscheid tussen Joden en de oorlogszuchtige staat Israël te benadrukken.

Maar het feit dat er tijdens de demonstratie veel Iraanse en, in sommige gevallen, Turkse vlaggen te zien waren, ging volledig onopgemerkt voorbij. Alsof het mullah-regime of Erdogans Turkije geen soortgelijke illegale oorlogen had gevoerd in Syrië, Libanon, Koerdistan en elders. Wie solidariteit betuigt met Palestina, mag de vrouwen in Iran of de Koerden in Turkije niet onder de bus duwen.

Maar om zulke vragen te kunnen stellen, moet je eerst deelnemen aan bewegingen. De Die Linke, die eind juli haar eerste demonstratie plant, was gisteren opnieuw niet aanwezig bij de oproepen tot actie – op een paar secties na. Maar politieke geloofwaardigheid hangt ook af van snelheid: wie te lang wegblijft, krijgt geen gehoor meer.

In die zin zou links in Duitsland kunnen leren van de queer Berlijnse scene, die sinds 2023 een aanzienlijke internationalistische solidariteit aan de dag legt. De meeste transgenders en queerfeministen beseffen ongetwijfeld dat ze onder Hamas weinig te lachen zouden hebben. Desondanks betuigen ze hun solidariteit met moslimfamilies die al jarenlang, en niet pas sinds oktober 2023, bijna gek worden van angst voor hun dierbaren in Palestina. Voor hen betekent de zin "Nooit meer is nu" dat elke massale opsluiting, elke genocide, moet worden voorkomen.

Het feit dat antizionistische Joden, religieuzen, transgenders en queers van alle rassen dit weekend samen de straat op gingen, is een belangrijke stap. Nu moet de focus liggen op het doordringen van de anti-oorlogsprotesten met een universalistische inhoud. De omvang van de algemene verwarring werd niet alleen aangetoond door de fans van Erdogan en Khamenei, die verontwaardigd zijn over de oorlogsmisdaden van sommigen en enthousiast over die van anderen, maar ook door enkele tientallen pro-Israëlische tegendemonstranten. Volledig gemaskerd in het zwart zwaaide een van de deelnemers met zijn rode Antifa-vlag – beschermd door honderd zwaar bewapende politieagenten.

Dat de Berlijnse politie in dit geval geen bezwaar had tegen de vermommingen en de rode Antifa-vlag, zegt genoeg. Het conflict in het Midden-Oosten draait altijd om machtsongelijkheden. Ook dit zou in het debat meegenomen moeten worden.