Selecteer taal

Dutch

Down Icon

Selecteer land

Germany

Down Icon

Aan het einde van zijn carrière: Tien dingen over Hermann Gerland – Van eiken en tijgers

Aan het einde van zijn carrière: Tien dingen over Hermann Gerland – Van eiken en tijgers

Foto: Philippe Ruiz / IMAGO
"Eigenlijk past hij bij FC Bayern als een mannenkoor op een technofeestje", schreef de Süddeutsche Zeitung ooit over Hermann Gerland. Wat een spectaculaire inschattingsfout! Ter afsluiting van zijn carrière: tien verhalen over de Tijger van de Isar.

1. Ze komen nooit meer terug? Het is jammer dat Hermann Gerland zich nooit heeft gewaagd aan het boksen. Als assistent-trainer bij FC Bayern München heeft hij zeker alle comebackrecords gebroken. Hansi Flick was de achtste trainer die Gerland assisteerde in München. Flicks voorgangers waren onder andere Sören Lerby, Erich Ribbeck, Louis van Gaal, Andries Jonker, Carlo Ancelotti, Pep Guardiola en natuurlijk Jupp Heynckes.

2.

De inwoner van München heeft nooit een geheim gemaakt van zijn afkomst. Integendeel, Gerland, geboren in Bochum, is waarschijnlijk een van de belangrijkste redenen waarom de decennialange fanvriendschap tussen de grote FCB en het kleine VfL nog steeds bestaat. Precies een maand voor de WK-finale van 1954 werd Gerland geboren als oudste van vier kinderen in een mijnwerkersnederzetting. Zijn vader stierf aan een hartaanval toen zijn zoon Hermann negen jaar oud was. "We waren heel, heel arm", vertelde Gerland later in een interview met 11FREUNDE , "wat niet ongebruikelijk was in onze nederzetting. Vanaf dat moment moest ik voor mijn broers en zussen zorgen."

3.

Omdat hij de rol van grote broer en beschermer op het voetbalveld met toewijding vervulde, gaven zijn collega's bij VfL Bochum hem de bijnaam 'Eik'. Volgens Gerland is de nu populaire bijnaam 'Tijger' afkomstig van een journalist uit Bochum die het eind jaren 70 modieus vond om VfL-spelers die naam te geven. Gerland: "Hij noemde er een 'Rocket', en ik werd ineens de Tijger. Ik weet niet waarom. Misschien omdat ik vroeger nogal agressief was tegen die man."

4.

De eik maakte deel uit van de verdediging van Bochum tot 1984, voordat Gerland zijn trainerslicentie behaalde en naar de zijlijn verhuisde. Zijn tweede periode als hoofdtrainer bracht hem in 1988 naar 1. FC Nürnberg. Blijkbaar was het een extreem veeleisende baan. Een paar maanden voordat hij in het voorjaar van 1990 uit zijn functie werd gezet, mocht Sport Bild Gerlands trainersdagboek publiceren. Fragmenten: "Ik heb een hekel aan medicijnen. Maar twee weken geleden in Hannover heb ik me voor het eerst een tablet laten voorschrijven door onze teamarts Dr. Haage. De spanning, de druk van de degradatiestrijd is ondraaglijk. Het doet me meestal pijn in mijn maag. Hevige krampen, diarree en nachten zonder slaap."

5.

"Nederlagen," zei Gerland ooit, "putten me uit. Dan zit ik in de bus, vlak achter de chauffeur, en zeg ik geen woord. Ik snap niet waarom de spelers lachen en grapjes maken. De fans huilen, de spelers lachen - ik snap er niks van. Als ik thuiskom, staar ik naar de witte muur. Ik kan de slaap niet meer vatten en word midden in de nacht badend in het zweet wakker." Dus misschien was het niet zo'n slecht idee dat de veteraan van Bochum zich op 1 juli 1990 voor het eerst officieel voorstelde als trainer van FC Bayern. Iets minder dan een jaar later werd hij voor het eerst gepromoveerd tot assistent-trainer van het eerste elftal. Voor de nostalgici onder ons: hier een kleine selectie van de spelers die hij destijds over het veld reed: Toni Schumacher, Alois Reinhardt, Hansi Pflügler, Jan Wouters, Michael Sternkopf, Mazinho, Alan McInally.

6. Hevige krampen, diarree? Vanaf dat moment waren die over het algemeen verleden tijd. In plaats van het maag-darmkanaal mocht nu de lever van de eik zijn ware aard laten zien. Want: "Als we echt goed gespeeld hebben, ga ik naar huis en drink ik geen wijn of pils, maar een lekkere whisky-cola." Blijkbaar wordt dit brouwsel al jaren geserveerd in de VIP-ruimte van de recordkampioenen als je de magische woorden "Een Gerland-drankje alstublieft" uitspreekt.

7.

Afgezien van een vijfjarige proefperiode als trainer in Neurenberg, Bielefeld en Ulm, was Gerland jarenlang een vaste waarde bij FC Bayern en zag hij in zijn rollen als assistent-trainer, jeugdtrainer en scout heel wat water door de Isar stromen. De relatie van de Ruhrpott-inwoner met de hippe Zuid-Duitsers verliep niet altijd zonder conflicten. Omdat hij zelden zonder zijn geliefde Birkenstocks werd gezien, smeekte Uli Hoeneß hem kort voordat hij zijn medewerker naar Colombia stuurde om een ​​zekere Adolfo Valencia te observeren: "Hermann, vlieg alsjeblieft niet in je Birkenstocks. Ik betaal zelfs je schoenen!" Uiteindelijk zat Gerland op de tribune, hevig zwetend in een pak, stropdas en lakschoenen, tussen Zuid-Amerikanen met korte rokjes. Conclusie: "Eens en nooit meer."

8.

Gerlands vermogen om talentvolle jonge spelers te spotten en ze klaar te stomen voor de grote, brede wereld van het profvoetbal is legendarisch. "Hoe herken je talent?" werd de coach ooit gevraagd, en Gerland antwoordde: "God heeft me er een oog voor gegeven. Overigens kan ik ook voor mijn vrouw gaan shoppen, en dan krijgt ze complimenten. En een keer zat ik met haar voor de tv en vroeg haar: Wat valt je op aan Kai Pflaume? Waarschijnlijk merkt niemand het, maar Pflaume mist een vingertopje." Weer een les geleerd.

9.

Gerland probeerde ooit hardnekkig zijn misschien wel bekendste en meest bekende protégé, Philipp Lahm, te strikken voor een uitleenbeurt aan een andere club, maar zelfs toenmalig Gladbach-coach Hans Meyer weigerde de toekomstige wereldkampioen in dienst te nemen. Een andere collega eiste zelfs Gerlands reiskostenvergoeding terug nadat hij Lahm op de training had gezien. De Tiger zei destijds tegen zijn vrouw: "Gudrun, als hij geen superspeler wordt, lever ik mijn licentie in en word ik waterpolocoach."

10. In 1999, toen hij nog Arminia Bielefeld trainde, vervulde Gerland een lang gekoesterde droom en begon hij op zijn boerderij in de buurt van Gütersloh met het fokken van wedstrijdpaarden. Gerland: "Na voetbal en mijn vrouw is dit mijn grootste passie." De in Bochum geboren fokker verkocht later twee van zijn fokpaarden aan dierenliefhebber Thomas Müller. Is hij net zo creatief als zijn voormalige sportmentor als het gaat om het geven van bijzondere namen aan paarden? Een kleine selectie: Fandango G, Coconut Chocolate, Sando Khan 65, Blue Danube, Erdinger, Fürstenberg 13, en de absolute favoriet van de redactie van 11FREUNDE: Be A Womaniser.

11freunde

11freunde

Vergelijkbaar nieuws

Alle nieuws
Animated ArrowAnimated ArrowAnimated Arrow