Triatlon | De man met het plan

Piep, piep, piep! Drie piepjes komen uit mijn pols, dus ik til mijn arm op en kijk op mijn sporthorloge terwijl ik verder jog op deze hete zondagavond: "Te snel!" staat er op het display. In plaats van 7:34 minuten per kilometer loop ik nu 7:10. Ik haal diep adem. Ik ben net begonnen met hardlopen, en nu vertraag ik nog meer, snelheidsbegrenzers op de voormalige grensstrook tussen Wilhelmsruh en Märkisches Viertel. Ik wil hier niets fout doen; ik wil schitteren, want: ik heb nu een hometrainer!

Mijn metamorfose van bureaujockey tot hobbytriatleet is geëvolueerd – en wel meer sinds ik Marcel Obersteller heb ontmoet: 48, een voormalig topatleet, sportwetenschapper, personal trainer en aanstaand alternatief beoefenaar uit Berlijn, een coach met een holistische benadering. Twee weken geleden ontdekte ik de website motrng.de en mailde hem dat ik de triatlon in Fehmarn in 65 dagen wilde volbrengen en erover zou berichten in de krant "nd". "Ik help je graag, neem contact op!", antwoordde hij, en in de tweede mail straalde hij zoveel optimisme en goed humeur uit dat het mijn hart verwarmde. "Het wordt geweldig!", schreef hij.

Tijdens het eerste telefoongesprek vroeg hij me niet naar mijn persoonlijke records, maar naar mijn dagelijkse routine: wanneer ik tijd had, hoeveel ik realistisch gezien kon trainen en wat ik moeilijk vond. "Hardlopen is het ergst!" antwoordde ik. "Oké!" zei hij. "Ik zie geen problemen met zwemmen; fietsen kun je ook. Dan gaan we ons concentreren op hardlopen. Dat komt helemaal goed!"

Sindsdien volg ik mijn eigen trainingsschema, net als alle 20 atleten die Marcel als coach of seizoensplanner hebben ingehuurd. Ik betaal tussen de € 99 en € 399 per maand, afhankelijk van de inspanning. Elke zondagavond uploadt Marcel een schema voor me naar de app: zwemmen op dinsdag, fietsen op zaterdag en hardlopen op donderdag en zondag. Plus twee 'bonussessies', waarvan ik er minstens één afrond – ik ben vatbaar voor psychologische trucjes.

Vandaag heb ik de klok gewoon bij de start gezet, en toen begon mijn programma "6 km, geleidelijk oplopend". Vier segmenten van 1,5 kilometer, waarvan ik de laatste moet afleggen in een tijd van 6:19 minuten per kilometer. Ik ben niet de snelste, maar er is nog steeds een risico op overdrijving, zoals Marcel me vertelde. "Bij de meeste beginners moet je het rustiger aan doen," zegt Marcel. "De geest wil meestal meer dan het lichaam aankan." (Meer daarover hier .)

Als ik aankom bij de Rosenthal Begraafplaats, piept mijn horloge weer. De training is voorbij. Ik controleer de gegevens: alle onderdelen vallen binnen het aangegeven tempo. Overal groene vinkjes. Marcel zou blij moeten zijn, ik in ieder geval wel.

Ik loop naar mijn fiets en voel het warme, vermoeide gevoel in mijn benen. Hardlopen was vroeger een strijd – tegen de tijd, tegen mijn pompende longen, tegen het gevoel veel te langzaam te gaan. Nu is hardlopen training. Systematisch, slim, doelgericht. Ik begin langzaam een ​​plan te krijgen!