Waarom een ​​honkbalster elk jaar bijna 1,2 miljoen dollar ontvangt, ook al is hij twintig jaar geleden met pensioen gegaan

1 juli is de nationale feestdag van Canada en in China wordt de oprichting van de Communistische Partij in 1921 herdacht. In de sportwereld is 1 juli echter al lange tijd Bobby Bonilla Day, en dat zal tot 2035 zo blijven.

Bonilla, 62, was in zijn beste jaren een bovengemiddelde honkballer. Hij was zesvoudig All-Star en won de World Series van 1997 met de Florida Marlins. Als tiener werd hij beïnvloed door zijn vader, een elektricien, die erop stond dat zijn zoon met hem meeging naar zijn werk, zodat hij kon zien hoe veeleisend en riskant zijn baan was. "Wil je dat leven?" vroeg zijn vader dan als ze thuiskwamen. En Bobby antwoordde dan: "Nee, pap, ik ga harder mijn best doen met honkbal."

Het werkte. Dankzij de sport wist Bonilla de Bronx te verlaten, die legendarische wijk in New York die in de jaren 70 een gevaarlijke plek kon zijn: drugs, bendes, geweld. "In een buurt als de South Bronx moet je dromen hebben, anders haalt de realiteit je snel in," zei Bonilla later. En inderdaad: hij had een carrière. Hij speelde 16 jaar in de Major League Baseball (MLB). En vandaag de dag geniet hij in de VS een niveau van roem dat eigenlijk is voorbehouden aan supersterren: Barry Bonds , Alex Rodriguez , die categorie.

Het ging allemaal zo: in 1999 kwam Bonilla in een ruil terecht met de New York Mets, wat een terugkeer naar huis betekende. Maar hij zat al in de nadagen van zijn carrière, zijn prestaties waren matig en hij leek suf en ongemotiveerd. Op het moment dat de Mets de beslissende playoffwedstrijd tegen Atlanta verloren, zat Bonilla in de kleedkamer te kaarten met een teamgenoot. Kort daarna ontbond het team zijn contract.

Bonilla zou nog steeds recht hebben op $ 5,9 miljoen – dankzij sterke vakbondsactiviteiten kunnen honkbalteams spelerscontracten niet zomaar opschorten zonder compensatie. Bonilla's agent, Dennis Gilbert, zat rond de eeuwwisseling al lang in de business. Hij had gezien hoe sommige van zijn cliënten hun geld zo snel verkwisten dat hun rekeningen al snel leeg waren. Hij stelde eerst Bonilla en vervolgens de Mets een deal voor: de betalingen zouden worden uitgesteld en pas in 2011 verschuldigd zijn – met een vaste rente van 8 procent per jaar.

Je zou verwachten dat de eigenaren van een miljardenbedrijf in de sportwereld de rekensom goed genoeg zouden kunnen maken om dit idee te verwerpen: 5,9 miljoen nu. Of 29,8 miljoen in 2035.

Maar de Mets stemden toe. Enerzijds omdat ze geld nodig hadden om nieuwe spelers te werven. Anderzijds omdat teameigenaar Fred Wilpon tot degenen behoorde die in de val van financieel oplichter Bernard Madoff trapten. Wat is 8 procent rente als Madoff een rendement van minstens 10 procent garandeert?

En zo haalt Bonilla elk jaar op 1 juli $ 1,193 miljoen op. Deze dag is uitgegroeid tot een ware honkbalfolklore en diep geworteld in het collectieve geheugen. Het vertegenwoordigt het soort verhaal dat een universele reactie oproept: ik wou dat mij dat ook ooit overkwam. Het is in wezen Amerika's antwoord op het kraslot "Win for Life".

Bonilla zegt dat hij op deze dag meer berichten en aandacht krijgt dan op zijn verjaardag. Hij zegt ook: "Elke keer dat ik mijn agent zie, bedank ik hem." Dat is wel zo eerlijk: Bonilla heeft een tweede, voortijdig beëindigd contract met uitgestelde betalingen, waarvoor de Mets en de Baltimore Orioles hem sinds 2004 $ 500.000 per jaar betalen en dat tot 2029 zullen blijven doen.

De Mets, sinds hun laatste titel in 1986 chronisch onsuccesvol in de atletiek, worstelden lange tijd met de constante publieke spot vanwege hun financiële onkunde. Maar Fred Wilpon verkocht het team in de winter van 2020, en de nieuwe eigenaar Steve Cohen tweette op 1 juli 2022: "Ik hoop dat iedereen geniet van mijn favoriete dag van het jaar: Bobby Bonilla Day." De 69-jarige Cohen kan de $ 1,193 miljoen wel aan zonder elke dag ravioli uit blik te hoeven eten: hedgefondsmanager Cohen is een van de rijkste mensen ter wereld, met een geschat vermogen van meer dan $ 20 miljard.

De afkoopsom van Bonilla lijkt een inspirerende uitwerking te hebben gehad op Cohen. Hoe dan ook, zijn Mets-werper Edwin Diaz tekende in het najaar van 2022 een vijfjarig contract van $ 102 miljoen. Daarvan wordt $ 26,5 miljoen uitgesteld uitbetaald tot 2042.

Het meest extreme geval is echter dat van Shohei Ohtani bij de Los Angeles Dodgers . De beste en populairste honkballer ter wereld tekende een contract van $ 700 miljoen, maar krijgt daar pas tussen 2034 en 2043 $ 680 van uitbetaald. Je zou het slim kunnen noemen – of schaamteloos: het is niets minder dan legale belastingontduiking.

De staat Californië loopt op deze manier bijna 90 miljoen dollar aan inkomsten mis. Ohtani kan namelijk in 2034 verhuizen naar een Amerikaanse staat die geen inkomstenbelasting heft, of zich toevallig vestigen in een van de talloze andere belastingparadijzen ter wereld. De Californische autoriteiten werken momenteel aan het dichten van dit maas in de wet met een wetswijziging.

Bonilla zal daar niet veel om geven. Steve Cohen en de Mets willen hem al jaren uitnodigen naar New York, naar Citi Field; het zou goede publiciteit opleveren. Maar Bonilla zegt dat hij het druk heeft met de zorg voor zijn kinderen. Zijn zoon, Roman Solomon, probeert een carrière in de golfsport na te streven, en Bobby Bonilla reist naar bijna elk toernooi om hem te steunen.

Je kunt je een onaangenamer einde van je leven voorstellen dan door het gras te waden en te zien dat je bankrekening wordt geplunderd door je voormalige werkgever.