Economen zijn voorstander van het begrotingsoverschot, maar betwijfelen of Milei's aankondigingen enig effect zullen hebben.

De verrassende nationale toespraak van president Javier Milei op vrijdag was bedoeld om de regering ervan te verzekeren dat ze haar begrotingsoverschot zal behouden, zelfs als het Congres wetten aanneemt die het verkleinen of in gevaar brengen. Economen steunen deze aanpak , maar staan sceptisch tegenover Milei's aankondigingen, die geen concrete gevolgen zouden hebben .

De president gaf aan dat hij maandag een instructie zal sturen naar het ministerie van Economie waarin hij het ministerie van Financiën opdraagt om primaire uitgaven met monetaire uitgifte te verbieden, zoals het al doet sinds het begin van zijn ambtstermijn. Ook gaf hij aan dat hij "de goedkeuring van nationale begrotingen die een begrotingstekort opleveren, wil bestraffen."

Javier Timerman, Managing Partner van AdCap, verklaarde: "De inzet voor een begrotingsevenwicht is een belangrijk instrument voor Argentinië om zijn macro-economische variabelen te stabiliseren. We hebben geen echte financiering."

Hij stelde echter dat "een begroting een debat over prioriteiten is en tot stand komt via een stemming in het Congres, waar wordt onderhandeld over hoe en waaraan er moet worden uitgegeven." "De regering moet een nieuwe begroting onderhandelen met geloofwaardige fiscale doelen en het institutionele kader van het Congres respecteren ", beweerde hij.

Ricardo Delgado, president van Analytica Consulting, zei: " Milei's toespraak had meer een electorale dan een economische toon , aangezien niets wat ze voorstelde nieuw was. Het handhaven van het begrotingsoverschot vormt de ruggengraat van het plan." Volgens de econoom "waren deze weken complex voor de regering in parlementaire zin, en er waren twijfels over de houdbaarheid van het overschot na de tegenslagen in de wetgeving."

"De boodschap is dat de koers niet verandert; zij zijn degenen die orde brengen, en de tegenpartij hyperinflatie. Met de recent aangenomen wetten zou het primaire overschot aanzienlijk dalen en zou het financiële tekort terugkeren", analyseerde hij.

Hij merkte ook op dat de pensioenverhoging, de bonus van $ 110.000, het nieuwe pensioenmoratorium en de verandering in de verdeling van brandstofaccijnzen en nationale schatkistbijdragen (ATN) in 2026 een impact zouden hebben die gelijk is aan 1,26% van het bruto binnenlands product (bbp), zonder presidentiële veto's.

Fernando Marull, partner bij FMyA, benadrukte dat "de boodschap is dat de begrotingsdoelstelling niet wordt gehaald; het is de hoeksteen van het economische plan." Hij merkte ook op dat de financiering van de door het Congres aangenomen wetten niet 20% van de kosten dekte. Hij uitte echter twijfels over de mogelijkheid van strafrechtelijke vervolging voor degenen die stemmen voor niet-gefinancierde wetten.

Nadin Argañaraz, directeur van het Argentijnse Instituut voor Fiscale Analyse (IARAF), gaf op zijn beurt de context: " De begrotingscijfers zijn zeer krap . De regering komt dit jaar met een reële groei van de overheidsuitgaven van 4,6%, terwijl de inkomsten vrijwel gelijk zijn aan die van 2024, gezien het uitblijven van de inning van de PAIS-belasting, die voor dat jaar gelijkstaat aan 1,1% van het bbp."

"Met deze regeling had de overheid in de eerste helft van het jaar een financieel overschot van 0,4% en verwacht ze voor het hele jaar een overschot van 0,3%. Dat is de begrotingsdynamiek voor dit jaar, en als de overheid dit begrotingsscenario wil volhouden, moet ze de uitgaven met een gelijk bedrag verlagen of in gelijke mate middelen genereren ", legde hij uit.

Daniel Artana, hoofdeconoom bij de Latin American Economic Research Foundation (FIEL), zei in een radio-interview dat de president "gelijk heeft" om het Congres te vragen geld vrij te maken voor wetten die kosten genereren .

Camilo Tiscornia van C&T Economic Advisors zei: "Als econoom vond ik de boodschap van Milei erg goed, met een gematigde toon." Hij gaf aan dat er landen zijn waar strafrechtelijke sancties bestaan voor onverantwoordelijke ambtenaren, maar hij verwacht niet dat dit in Argentinië gebeurt.

En de Argentijnse Kamer van Koophandel (CAC), een historisch bolwerk van Eduardo Eurnekian, Milei's voormalige baas, bekritiseerde de organisatie als volgt: "de onverantwoordelijkheid waarmee bepaalde wetgevers handelen – of ze nu uit onwetendheid handelen of slechts op basis van hun eigenbelang – is alarmerend."