'Overheid wil gezondheidszorg nationaliseren met polariserende, onnodige en electorale voorstellen': voormalige ministers van Volksgezondheid

De afgelopen drie jaar is het Colombiaanse zorgstelsel steeds verder achteruitgegaan. Verschillende technische, academische en burgerrapporten, gebaseerd op officiële bronnen, hebben een aanzienlijke toename gedocumenteerd in petities, klachten, claims en beschermingsbevelen; een zorgwekkende groei van de uitgaven die huishoudens zelf doen; en een groter aantal mensen dat op zoek is naar alternatieven in particuliere verzekeringen. Deskundigen waarschuwen dat deze symptomen wijzen op de huidige verslechtering van het zorgstelsel, wat ernstige gevolgen heeft voor patiënten en hun families.

Gedurende deze periode heeft de Rijksoverheid, via het Ministerie van Volksgezondheid, geprobeerd haar hervormingsproject door te voeren. Volgens de interdisciplinaire groep van voormalige ministers, voormalige viceministers, deskundigen en voorvechters van gezondheidsrechten is dit project "regressief en beantwoordt het niet aan de werkelijke behoeften van het systeem, noch aan de prioriteiten van gebruikers en patiënten, noch aan het technisch bewijs."

Dit stelt de groep deskundigen in een verklaring van dinsdag 20 mei, ondertekend door voormalige functionarissen als onder meer Augusto Galán Sarmiento, Alejandro Gaviria, Jaime Arias, Gabriel Riveros, Beatriz Londoño, Eduardo Alvarado, Fernando Ruiz, Blanca Cajigas, Diana Cárdenas, Mauricio Santamaría en María Andrea Godoy.

Volgens hem heeft het Teachers' Health Model (FOMAG), dat door de rijksoverheid is gepresenteerd als voorbeeld ter vervanging van het algemene socialezekerheidsstelsel in de gezondheidszorg (SGSSS) op nationaal niveau, negatieve resultaten laten zien. Deze resultaten zijn aangetoond in de afgelopen maanden gepubliceerde onderzoeken en onlangs nog in een vergadering van de raad van bestuur. Hieruit blijkt dat er sprake is van wanorde, toegangsbelemmeringen en een gebrek aan bescherming voor leraren.

"Het ministerie heeft ook nagelaten de bevelen van het Constitutionele Hof op te volgen of de nodige beslissingen te nemen om de financiering van het systeem te garanderen. Daardoor is het systeem illiquide, staan ​​aanbieders op de rand van operationele ineenstorting en worden burgers geconfronteerd met toenemende belemmeringen bij het verkrijgen van behandeling. De situatie wordt verergerd door polariserende retoriek, ongefundeerde beschuldigingen en aanvallen op degenen die het land hebben gediend met kennis, wetenschap en verantwoord beheer", benadrukken de voormalige ministers.

Volgens hen heeft de overheid decreten gepromoot die erop gericht zijn om "het model van de ziektekostenverzekering feitelijk te veranderen, zonder wettelijke steun, financiële steun, uitvoeringscapaciteit of brede politieke overeenstemming." Dit verwijst naar het ontwerpbesluit dat de afgelopen dagen door het ministerie is ingediend, waarin deze risico's alleen maar groter worden. Het ministerie probeert het zorgstelsel via regelgeving te hervormen en negeert daarmee de wetten 100 van 1993, 1122 van 2007 en 1438 van 2011. Daarmee wordt de wettelijke gezondheidswet overtreden en wordt de financiële bescherming en continuïteit van de zorg voor miljoenen Colombianen verzwakt.

"De betekenis van sommige publieke uitspraken van hoge nationale overheidsfunctionarissen is zorgwekkend, omdat ze kunnen worden geïnterpreteerd als onderdeel van een strategie om de crisis in het zorgstelsel expliciet te maken en te verdiepen, om zo een abrupte verandering van het model te rechtvaardigen. Er is een patroon dat de crisis wordt gebruikt als instrument voor ontwrichting, in plaats van als aanjager van correctie. Dit ondermijnt niet alleen bestaande instellingen, maar brengt ook de gezondheid, het vertrouwen en het leven van burgers in gevaar", waarschuwen de experts.

Ze maken zich ook zorgen dat het laatste technische rapport over de fiscale steun voor de juridische hervormingen die momenteel in het Congres gaande zijn, de onzekerheid over de daadwerkelijke economische duurzaamheid ervan vergroot. Er is immers geen "duidelijk financieringsmodel op de middellange termijn dat de tekorten van de afgelopen jaren dekt en dat betaling voor diensten, de formalisering van menselijk talent en de uitbreiding van de toegang garandeert zonder dat dit ten koste gaat van andere sociale prioriteiten."

Volgens hem moet elke ingrijpende transformatie van het systeem voorafgegaan worden door financiële verantwoordelijkheid, technische planning en transparante wettelijke ondersteuning. Als we zonder deze pijlers verdergaan, is het risico op een operationele ineenstorting en een achteruitgang van het recht op gezondheid groter.

"Het initiatief om de gezondheidssector bij een referendum te betrekken, wordt gezien als een poging om deze te misbruiken binnen een primitieve electorale strategie. De vragen die aan bod komen, zijn polariserend, omdat ze emotionele en ongeïnformeerde beslissingen nastreven; misleidend, omdat ze oplossingen presenteren die haalbaar en automatisch lijken; en onvolledig, omdat ze geen functionele of verantwoorde modellen presenteren. Met dit referendum slaagt de nationale overheid er niet in een oplossing voor te stellen voor de financiële crisis waarmee het systeem kampt; erger nog, ze verergert de situatie door de bevolking af te leiden en te verwarren over de werkelijke oorzaken en oplossingen ", aldus de experts.

De groep van voormalige ministers, viceministers en deskundigen waarschuwde gisteren in een verklaring dat het zorgstelsel momenteel kampt met een crisis op het gebied van bestuur, financiering en legitimiteit, en dat er vanuit de overheid geen oplossing in zicht is. Functionele structuren worden ontmanteld zonder dat er daadwerkelijk vervangingscapaciteit wordt opgebouwd. Daarmee wordt de technische capaciteit van de instellingen vernietigd.

Gebruikers en patiënten betalen de kosten van ideologische en geïmproviseerde beslissingen, die gevolgen hebben voor de financiën van patiënten en hun families. De stroom van financiële middelen is aangetast en het institutionele vertrouwen is verbroken. De hele keten wordt beïnvloed; moeilijke toegang tot en tekorten aan medicijnen zijn slechts enkele tekenen van deze blokkade. Het doel is om een ​​genationaliseerd, gecentraliseerd en regressief model op te leggen dat niet effectief is gebleken, zelfs niet met het 'model' dat in het onderwijs wordt toegepast, benadrukten ze.

Gezien deze gebeurtenissen drongen de deskundigen erop aan dat de regering de bevelen van het Constitutionele Hof moest opvolgen en dat zij het systeem op adequate wijze moest financieren en het recht op gezondheid en zorg moest garanderen voor de bevolking die zwaar getroffen is door de acties van het ministerie van Volksgezondheid.

Bovendien herhaalt deze interdisciplinaire groep haar toewijding aan het land, aan het recht op gezondheid en aan een daadwerkelijke hervorming: progressief, technisch haalbaar, fiscaal duurzaam, democratisch verwerkt en mensgericht. We roepen de Senaat in het algemeen, en de Zevende Commissie in het bijzonder, op om rekening te houden met de bijdragen van patiënten, gebruikers, de academische wereld, zorgprofessionals, het maatschappelijk middenveld en het bewijsmateriaal, en geen voorstellen goed te keuren die de bevolking verder zullen treffen. Het is duidelijk dat er werk moet worden verzet om de aanzienlijke verliezen die het systeem lijdt aan te pakken om de toegang en kansen te verbeteren; dat moet de focus zijn van elke discussie of elk voorstel", benadrukten ze.

De deskundigen verzochten het parlement ook om, binnen de grenzen van hun bevoegdheden, waakzaam te blijven en de bevelen uit te vaardigen die zij nodig achten om de huidige crisis in het gezondheidsstelsel te boven te komen en dit recht voor alle Colombianen op duurzame wijze te waarborgen. Wij vertrouwen erop dat de Rijksoverheid haar koers zal bijstellen, daadwerkelijk ruimte zal creëren voor dialoog en het vertrouwen zal herstellen.

Wij benadrukken dat ons Colombia recht heeft op een eerlijk, humaan en duurzaam zorgstelsel. "Geen willekeurige afwijking, maar juist een verstandige en respectvolle vooruitgang, voortbouwend op wat heeft gewerkt, en waarbij de gezondheid en het inkomen van patiënten en hun families worden beschermd", concludeert het document dat door de interdisciplinaire groep is gepubliceerd.

Journalist Milieu en Gezondheid