De Thunder verslaan de Pacers en brengen de NBA-finale in evenwicht.

De Oklahoma City Thunder reageerde zondag met gezag en kracht op hun debacle van afgelopen donderdag door de Indiana Pacers met 123-107 te verslaan en de NBA Finals met 1-1 gelijk te spelen. Drie dagen na Tyrese Haliburtons laatste steek in het hart wisten de Thunder dit keer een wedstrijd die ze in het tweede kwart al met 23 punten voorsprong hadden gewonnen, af te sluiten en konden ze rekenen op een solide versie van hun sterrentrio: Shai-Gilgeous Alexander, Chet Holmgren en Jalen Williams.

De kampioensserie verhuist nu naar Indianapolis, waar de Pacers zullen proberen hun thuisvoordeel te verdedigen in wedstrijden 3 en 4, respectievelijk op 11 en 13 juni.

Het sterrentrio (Shai-Gilgeous Alexander, Chet Holmgren en Jalen Williams) liet een solide versie zien

Onder druk om een ​​0-2 achterstand te voorkomen, wat een enorme last zou zijn geweest, hervonden de Thunder hun beste vorm: die van het fantastische team dat de reguliere competitie met een indrukwekkende 68-14 won. Shai was de perfecte dirigent met 34 punten (11 van de 21 schoten), 5 rebounds, 8 assists en 4 steals. Bovendien kon de MVP van dit seizoen, in tegenstelling tot de eerste wedstrijd, rekenen op de steun van twee beslissende spelers: Holmgren (15 punten en 6 rebounds) en Williams (19 punten, 5 rebounds en 5 assists).

Alex Caruso (20 punten uit 4 van de 8 driepunters) en Aaron Wiggins (18 punten uit 5 van de 8 perimeter) kwamen met een wraakactie van de bank en speelden ook een cruciale rol. Oklahoma won de reboundstrijd (43 tegen 35) en hun hele verdediging presteerde uitstekend.

Haliburton, die zowel het beste als het slechtste in zich had, was daarentegen in de eerste drie kwarten nergens te bekennen (5 punten) en liet zich pas gelden in het vierde kwart, toen een comeback een utopie leek. De point guard was inconsistent en eindigde met 17 punten (7 van de 13), 3 rebounds en 6 assists, met 5 turnovers. Pascal Siakam was ook ondermaats met 15 punten en 7 rebounds, maar 3 van de 11 schoten. Myles Turner (16 punten) en Aaron Nesmith (14 punten, waarvan 4 van de 8 driepunters) deden hun deel voor Indiana, dat zeven spelers had met een score in de dubbele cijfers, maar geen enkele die boven de 20 punten uitkwam.

Holmgren wordt wakker en Shai maakt het af

Een van de spelers die Oklahoma's ramp in Game 1 werd ontnomen, was Holmgren, die slechts zes punten scoorde met een magere 2 van de 9 schoten. Met nog veel te verbeteren punten verbeterde de center zondag zijn spel vanaf de openingstreffer, met negen punten (4 van de 5) alleen al in het eerste kwart en een indrukwekkende verdediging.

Indiana vertrouwde volledig op driepunters, want 14 van de 21 schoten in het eerste kwart waren van buiten de perimeter. De Pacers slaagden er echter niet in om hun schoten nauwkeuriger te richten (5 van de 14) en het team van Mark Daigneault pakte het vierde kwart (26-20).

De verdediging van Oklahoma, een stoomwals die het hele seizoen lang aanvallen in de NBA de kop indrukte, begon de toon te zetten: de eerste +10 kwam bij rust met 10.24 (33-23) en de eerste +15 (het grootste voordeel op donderdag) kwam bij rust met 7.06 (42-27).

De ineenstorting van Indiana's aanvalskracht viel samen met de minuten die Haliburton op de bank zat, en de Pacers, die hun turnovers in het eerste kwart tot slechts drie hadden beperkt, zaten er in het tweede kwart op zes.

Het Paycom Center, normaal gesproken een drukkookpan met veel lawaai, explodeerde met een driepunter van Wiggins en een basket van Shai, waarmee de marge werd uitgebreid tot meer dan 20 punten na een monumentale run van 19-2 (52-29 met nog 4:48 op de klok).

Rick Carlisle moest in die periode drie time-outs nemen en de Pacers, trouw aan hun status als een volledig onoverwinnelijk team, stopten de bloeding met een 0-10 score. Maar de Thunder sloten dat geweldige kwart uiteindelijk af met 33-21 en gingen, met 51,1% aan fieldgoals, met een veelbelovende 59-41 voorsprong de kleedkamer in dankzij Shai (15 punten), Holmgren (11) en Williams (9).

Siakam en Andrew Nembhard (ieder 9 punten) waren de enigen die de zwakke aanval van de Pacers konden redden. Ze bleven steken op 34,9% van hun schoten (31,8% op driepunters, 7 van de 22) en Haliburton was afwezig (3 punten op 1 van de 5).

De vraag die dit playoffseizoen opnieuw domineerde, was groot genoeg om een ​​betrouwbare voorsprong te creëren tegen deze onvoorspelbare, onvermoeibare en heldhaftige Pacers? Indiana gaf zeker niet op. In het derde kwart kwamen ze tot op 13 punten, met Turner als koploper (10), maar toen stuitten ze op een uitstekende Shai.

De Canadese point guard controleerde meesterlijk het tempo, scoorde 12 punten om elke Pacers-opstand te onderdrukken en leidde de Thunder met alle troeven in hun voordeel naar de finale (93-74). Dit keer bleef het wonderbaarlijke epos uit voor Indiana, en Oklahoma bracht de finale, zonder verdere verrassingen, gelijk met 1-1.