Het beste hulpmiddel om uw huis tegen een ramp te beschermen, bevindt zich mogelijk in uw zak

Meld u aan voor de Slatest en ontvang dagelijks de meest inzichtelijke analyses, kritiek en adviezen in uw inbox.

Chris Heinrich zal de winterdag nooit vergeten waarop hij en zijn gezin hun huis in Altadena, Californië, evacueerden, terwijl een verticale vlammenzee langzaam vanuit de bergen op hun buurt afkwam. "Het was donker", vertelde hij aan Slate. "Er was geen internet, mijn dochter huilde, het waaide."

Zelfs toen de branden dichterbij kwamen, zei hij, geloofde hij niet echt dat hun huis zou afbranden. Dit was tenslotte Los Angeles County – de brandweer was goed voorbereid en een netwerk van betonnen wegen scheidde de droge, brandbare bossen van de meeste woonwijken. Maar de volgende dag kreeg hij een berichtje van een buurman: "Het is allemaal weg."

Heinrichs huis was een van de meer dan 18.000 gebouwen die verwoest werden door de verwoestende bosbranden in Los Angeles in januari. In tegenstelling tot veel andere huizen in de staat werd het echter niet volledig weggevaagd – althans niet fysiek: een zorgvuldig gerenderde 3D-versie bleef bewaard op Heinrichs laptop.

Heinrich, een natuurkundige die ondernemer werd, is CEO en medeoprichter van techbedrijf Polycam, dat een app maakt die smartphonecamera's transformeert tot 3D-lidarscanners (afkorting voor light detection and ranging). Lidar werkt in wezen als radar, maar kaatst lichtbundels in plaats van radiogolven terug van oppervlakken om een 3D-beeld te genereren. In de weken voorafgaand aan de branden, zei Heinrich, testte hij een reeks nieuwe functies voor de app, waardoor zijn huis "waarschijnlijk het meest 3D-gescande huis op aarde" werd. Nu zijn die scans onmisbaar bewijs voor de verzekeringsclaim van zijn familie.

Een handvol andere huiseigenaren in Los Angeles heeft vergelijkbare 3D-reconstructies kunnen gebruiken voor verzekeringsdoeleinden; sommigen zijn zelfs van plan hun scans te gebruiken als blauwdrukken voor de herbouw van hun huis. Nu klimaatverandering rampen zoals bosbranden, orkanen en tornado's blijft verergeren, kan dergelijke technologie binnenkort de beste manier worden voor huiseigenaren om hun leven en bezittingen te documenteren. Wetenschappers en archivarissen zijn zelfs begonnen met het toepassen van de technologie om historische locaties die kwetsbaar zijn voor extreme weersomstandigheden digitaal te bewaren. Hoewel de technologie doorgaans wordt gebruikt door civiel ingenieurs voor het in kaart brengen van gebouwen en door autonome voertuigen zoals Tesla's robotaxi's, zou het wel eens een van de meest bruikbare hulpmiddelen kunnen zijn die in het tijdperk van klimaatrampen opduiken.

Stephanie Lin is vicepresident van Matterport, een in Californië gevestigd bedrijf dat gespecialiseerd is in 3D-camera's. Hoewel de lidartechnologie van Matterport oorspronkelijk werd ontwikkeld om makelaars te helpen bij het geven van virtuele rondleidingen, is deze technologie in de loop der jaren ook onmisbaar gebleken voor huiseigenaren die te maken krijgen met een klimaatramp. "Gemeenschappen zijn niet gebouwd met dit soort extreme weersomstandigheden in gedachten", vertelde Lin me. "Dit geeft je forensische ondersteuning."

Lidar bestaat al sinds de jaren 60. Het werd oorspronkelijk ingezet door het National Center for Atmospheric Research om wolken te volgen en te meten voor nauwkeurigere weersvoorspellingen. NASA's Apollo-missie gebruikte het zelfs om delen van de maan in kaart te brengen. Maar die eerste systemen waren groot, duur en onhandig. Zelfs tot in de jaren 2000 bleven lidarcamera's onbetaalbaar voor de gemiddelde persoon.

Bedrijven zoals Polycam, Matterport en hun concurrent Docusketch maakten het vervolgens mogelijk om camera's of smartphones – een technologie die de meeste mensen al in huis hebben – te laten fungeren als lidarscanners. De meeste smartphonecamera's die de afgelopen vijf jaar zijn uitgebracht, zijn uitgerust met kleine lasers om functies zoals autofocus te verbeteren, en lidarscan-apps maken simpelweg gebruik van deze bestaande functies. Dat bespaart verzekeringsagenten of restauratiespecialisten die een woning willen taxeren enorm veel tijd.

David Ma van Rainbow Restoration in Alberta, Canada, gebruikt al een paar jaar telefoongebaseerde lidar om beschadigde gebouwen te scannen. Hij vertelde me dat hij dat werk voorheen handmatig moest doen, waarbij hij foto's en uitgebreide aantekeningen maakte. "Dat zou zomaar vier of vijf uur kunnen duren", zei Ma. "Nu kunnen we een heel huis in ongeveer 20 minuten scannen."

Naast tijdsbesparing wordt digitale bewaring steeds relevanter in een wereld die geteisterd wordt door een klimaatramp. Dit reikt verder dan onze huizen en persoonlijke bezittingen. "We leven in een toekomst die radicaal verandert door door de mens veroorzaakte klimaatverandering", vertelde Eira Tansey, archivaris en oprichter van archiefadviesbureau Memory Rising, aan Slate. "Dat vereist dat archivarissen een aantal van onze lang gekoesterde praktijken heroverwegen."

Een groot deel van Tansey's werk bestaat uit het digitaliseren van documenten van fysieke gebouwen, zoals eigendomsdocumenten, plattegronden en bouwtekeningen. Deze documenten zijn belangrijk vanuit historisch perspectief, maar ze zijn ook cruciaal voor zaken als woningverzekeringen.

Toen orkaan Sandy in 2012 de oostkust trof, veroorzaakte het miljarden dollars aan materiële schade en veegde het een aantal kleine steden vrijwel van de kaart. Een daarvan was de gemeente Brick, New Jersey . De lokale overheid van Brick was zes jaar vóór het scannen en digitaliseren van fysieke documenten al begonnen met investeren in een digitaal archiefsysteem. Na de storm kon de gemeente deze digitale gegevens overhandigen aan de Federal Emergency Management Agency (FEMA), evenals aan de rampenbestrijdingsdiensten van de staat, schade-experts en ingenieursbureaus, om zo meer dan 14 miljoen dollar aan herstelfondsen te verkrijgen. Dergelijke gevallen, aldus Tansey, onderstrepen de noodzaak van gedetailleerde virtuele gegevens.

Lidarscans kunnen een extra informatielaag toevoegen aan deze bestaande documenten. Terwijl gedigitaliseerde plattegronden een idee kunnen geven van de grootte en indeling van een gebouw, genereren interieurscans daadwerkelijk een beeld van hoe een gebouw er van binnen uitzag, inclusief het meubilair, de apparatuur en de kunst aan de muur.

Dat aspect was essentieel voor Ethan Goldspier, een medewerker van Polycam wiens huis in de Palisades ook afbrandde tijdens de branden in Los Angeles. Goldspiers verzekeringsmaatschappij vereiste bewijs van verloren persoonlijke bezittingen om zijn familie te vergoeden – bijvoorbeeld een dure bank of dure apparaten. 3D-scans die de volledige inventaris van elke kamer vastlegden, versnelden enorm wat een langdurig proces had kunnen zijn. "Als je een digitale weergave hebt, is er geen discussie mogelijk," vertelde hij me. "Het bewijs is er gewoon."

Dit aspect van lidarscanning maakt het aantrekkelijk voor onderzoekers die kwetsbare archeologische vindplaatsen documenteren. Matterport is bijvoorbeeld gebruikt om het interieur van verschillende Egyptische piramides te onderzoeken. Andrew Law, socioloog aan de Universiteit van Newcastle in het Verenigd Koninkrijk, heeft lidarmapping gebruikt om structuren langs de Chinese Jangtsekiang die bedreigd of weggevaagd werden door grote schade, digitaal te bewaren. "Het biedt ons de kans om dingen te behouden die al verwoest waren", zei hij.