Britten drinken ondermaatse thee - en dit familiebedrijf wil dat veranderen

Thee is misschien wel de populairste drank van het land, maar weet u ook wat er werkelijk in uw dagelijkse kopje thee zit?

Volgens een familiebedrijf dat thee produceert, drinken Britten onbewust thee die niet zo lekker is als ze denken.

Sterker nog, veel theezakjes zitten vol met theestof en steeltjes, in plaats van blaadjes.

Birchall Tea, opgericht in 2019, zegt dat het een missie heeft om de manier waarop mensen hun ochtendkopje thee drinken te veranderen.

Het begint ermee huishoudens te laten zien wat er in hun theezakje zit.

Maar zullen de Britten hun dagelijkse mok Yorkshire Tea of ​​PG Tips echt opgeven voor een duurder, maar - zo beweert Birchall - lekkerder alternatief?

Wij bezochten de basis van Birchalls in Wiltshire om erachter te komen waarom zij vinden dat ze dat zouden moeten doen.

Bij Daniel Graham, directeur van Birchall Tea, zit thee in zijn DNA.

Grahams betovergrootvader maakte deel uit van de eerste theeverbouwingen in Darjeeling, India en ligt daar begraven.

Zijn broer runt Birchalls zusterbedrijf, een theebedrijf dat in bulk inkoopt en vanuit Mombasa, Kenia verzendt, terwijl Graham al jaren in de theesector werkt.

Het is misschien wel de populairste drank in Groot-Brittannië, maar volgens Birchall weten consumenten maar weinig over wat er in hun brouwsel zit.

Uit een onderzoek van Yougov, uitgevoerd in opdracht van het bedrijf, bleek dat 87 procent van de consumenten aangaf niet te geloven dat thee oorspronkelijk uit Afrika komt. Afrika is nu de grootste exporteur van zwarte thee ter wereld.

De versere grond in Oost-Afrika maakt het een ideale plek, omdat de struiken op grotere hoogte en bij lagere temperaturen langzamer groeien en theoretisch gezien meer smaak behouden.

Nog schokkender was dat 10 procent dacht dat de besmetting uit Yorkshire of ergens anders in het Verenigd Koninkrijk kwam.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat we het verschil niet kunnen zien tussen goede en minder goede thee.

Elk theebedrijf hanteert zijn eigen proces, maar door thee te classificeren kunnen de bladeren worden beoordeeld op basis van hun kwaliteit en conditie.

De twee bovenste bladeren in de knop zijn zachter en doorgaans van betere kwaliteit dan de uitlopers en stengels van de plant, die bij verwerking stof kunnen achterlaten.

Volgens Birchall betekent de dominantie van het theezakje dat leveranciers ook bladeren van veel lagere kwaliteit kunnen gebruiken.

Voordat Tetley in de jaren vijftig de theezakjes in het Verenigd Koninkrijk introduceerde, kochten consumenten losse thee.

'Als je fruit kiest, weet je dat je geen gekneusd fruit mag kiezen,' zegt Graham. 'Toen wist je gewoon dat thee zwart moest zijn en geen bruine steeltjes mocht hebben. De theebedrijven kwamen daar niet mee weg.'

Birchall laat het verschil zien tussen de handgeplukte thee van 'main-grade' en die van andere toonaangevende merken. Het verschil is opvallend, zoals te zien is op de onderstaande foto.

De thee van Birchall staat helemaal links, met zwarte blaadjes. De grotere merken zitten in het midden en zijn van lagere kwaliteit en met meer stof.

De laagste kwaliteit is het huismerk van een supermarkt, vol bruine stengels en theestof. Hoe donkerder en opvallender – of groter – de bladeren, hoe beter de kwaliteit, zegt Birchall.

Bij het zetten van de thee is het kwaliteitsverschil nog duidelijker merkbaar: Birchall's produceert een kopje thee van een goudgele kleur, terwijl de thee van de grootste concurrent volgens hen veel saaier is.

Bij een blinde smaaktest bij British Airways won het de felbegeerde prijs: het was de enige theeleverancier van de luchtvaartmaatschappij.

Lees meer

Maar de meeste consumenten die geen enorme theeliefhebbers zijn, weten het verschil niet meer, vooral niet als ze al jaren trouw zijn aan hetzelfde merk.

Het verschil, zegt Birchall, zit in de smaak.

'Thee gaat iemands leven niet veranderen,' zegt Graham, 'maar als het dat moment ook maar een klein beetje verbetert, heb je gewonnen. Daarom moet de smaak goed zijn.'

Volgens hem is dit de reden waarom sommige merken, die hij meer als marketing dan als theebedrijven omschrijft, komen en gaan.

Het bedrijf heeft al een lange lijst aan prijzen gewonnen, waaronder meerdere Great Taste Awards en de prestigieuze 'Leafies'-prijs voor de Grift Rift English Breakfast Tea.

Het geheim van die smaak is deels te danken aan de grootschalige inkoop, waardoor het bedrijf als eerste de beste thee kan kopen.

Birchall heeft een team van 'meesterblenders' in Mombasa, die zo'n 5000 theesoorten proeven. De theeproevers hebben tijdens hun training, die ongeveer vijf jaar duurt, een miljoen kopjes thee moeten proeven.

'Ze zijn echt geweldig,' zegt Dan. 'Je kunt een kopje thee voor ze neerzetten en ze kunnen je vertellen uit welk theeplantage die komt, ze vergeten zelfs uit welk land.'

'Soms kunnen ze je vertellen aan welke kant van de plantage het product vandaan komt en kunnen ze het controleren als er een probleem is geweest in de fabriek.'

Slechts 1 procent wordt als goed genoeg beschouwd voor thee van Birchall, wat overeenkomt met thee van ongeveer 30 tot 40 landgoederen.

Birchall verkeert in een unieke positie om kwaliteitsthee aan te bieden voor een lagere prijs dan sommige andere theemerken. Dit komt vooral doordat er minder tussenpersonen worden gebruikt.

De verpakkingen met 80 theezakjes kosten echter £ 5,50, wat omgerekend ongeveer 7 pence per portie is. Dat is aanzienlijk hoger dan de prijs van sommige huismerken in supermarkten, waar de portie rond de 2 pence kost.

Volgens Birchall moeten consumenten meer gaan betalen voor hun thee.

'We proberen het echt niet over een pakje thee te hebben, want dan heb je het over £2,50 of £5,50 en dat klinkt als veel,' zegt Dan.

'Je hebt het over 7 pence per drankje. Als je naar de kroeg zou gaan en iedereen een rondje zou kunnen aanbieden voor £5,50, zou je dat elke dag doen.'

Voor Graham gaat het niet alleen om betalen voor een betere smaak, maar ook om de beste deal voor iedereen in de toeleveringsketen.

'Degene die de theebladeren plukt, moet 5 kilo groene bladeren plukken om een ​​kilo zwarte thee te maken. Voor een pakje thee heb je dus ongeveer 1,5 kilo groene bladeren nodig.

Lees meer

'Een bekwame theeplukker is een hele dag bezig om 30 kilo thee te plukken.

'Die persoon moet betaald worden. Iedereen klaagt terecht dat hij of zij te weinig betaald krijgt, maar als je hier in de supermarkt te weinig betaalt, is dat een deel van het probleem.

Hij wijst er ook op dat de thee in een fabriek verwerkt moet worden, 'een enorme kapitaalinvestering', voordat deze wordt gefermenteerd, gedroogd, verpakt en verzonden.

Zodra het in de fabriek van Birchall in Wiltshire aankomt, wordt het in een theezakjesmachine gedaan die ongeveer € 1 miljoen heeft gekost en gedistribueerd.

Ze hopen dat thee straks net zo'n premiumproduct wordt als koffie of ambachtelijk bier.

Het is een lovenswaardig voornemen, maar ook een moeilijke opgave - vooral omdat de gemiddelde prijs van thee in vijf jaar tijd met 29 procent is gestegen tot £ 2,64, volgens cijfers van het Office for National Statistics.

Tegelijkertijd is er volgens Birchall sprake van een algemene daling in de consumptie van zwarte thee en bestaat er bezorgdheid dat klimaatverandering een bedreiging voor de industrie zou kunnen vormen.

Momenteel worden er voor de thee die in Oost-Afrika wordt verbouwd geen pesticiden gebruikt. De plantages liggen namelijk zo koel dat insecten er niet van houden.

Maar als de temperatuur stijgt, 'weet niemand wat dat betekent', zegt Dan. 'De zorg is insecten, nieuwe plagen... wie weet. Het zou wel eens voor serieuze problemen kunnen zorgen.'

Toch hoopt het theebedrijf dat een kleine verschuiving van 2p naar 7p per theezakje, in combinatie met meer begrip van wat er in onze thee zit, zal helpen.

De recente groei van 20 procent in het afgelopen jaar alleen al wijst op een bemoedigende verandering in consumptiegewoonten.

En nog belangrijker: nu British Airways de enige theeleverancier is, kunnen zij ervoor zorgen dat hun thee bij de consument terechtkomt.

Birchall hoopt dat de smaak van de thee het verschil maakt en dat mensen evenveel voor hun thee betalen als voor hun koffie.