Deze zittende parlementsleden hebben hun verkiezingen verloren. Nu pakken ze hun spullen en nemen ze afscheid.

Het laatste item dat voormalig NDP-parlementslid Peter Julian inpakt als hij zijn parlementaire kantoor in het centrum van Ottawa verlaat, is een werkschoen met stalen neus.

De laars staat al meer dan twintig jaar op Julians kantoor, een duidelijke herinnering aan zijn focus op het opkomen voor "de behoeften van gewone werkende mensen", zei hij.

De kofferbak was het eerste wat Julian uitpakte toen hij twintig jaar geleden zijn intrek nam in het kantoor. Binnenkort wordt hij ingepakt en naar British Columbia gevlogen, waar hij herenigd wordt met het bijbehorende paar, dat al een tijdje in Julians kantoor staat.

"Er zit een symboliek in het feit dat ik de eerste ben, maar ook de laatste," zei Julian. "Ze helpen me om geaard te blijven bij wat belangrijk is."

Julian is een van de minstens 40 zittende parlementsleden die hun zetel in het Lagerhuis verloren bij de laatste verkiezingen. In interviews met The House van de CBC beschreven sommigen het moment als meer dan alleen het verlies van hun baan. Het is het einde van een hoofdstuk in hun leven waaraan ze jaren, zelfs decennia, hebben geschreven.

Julian verloor zijn kiesdistrict New Westminster-Burnaby-Maillardville aan liberaal Jake Sawatzky, een van de jongste aankomende parlementariërs . Gevraagd naar hoe het met hem gaat, zei Julian dat het "prima" ging.

"Dit is democratie", vertelde hij aan presentatrice Catherine Cullen. "Bij elke verkiezing anticipeer je op het ergste en werk je aan het beste."

Anderen hebben het moeilijk. In de gang voor haar parlementskantoor in Ottawa donderdagochtend, voelde voormalig parlementslid Julie Vignola van het Bloc Québécois tranen in haar ogen toen ze dacht aan de mensen in haar kiesdistrict Beauport-Limoilou in Quebec die ze "achterliet".

"De moeilijke dingen zitten hier niet", zei Vignola terwijl ze wachtte tot het personeel van het Lagerhuis kwam controleren of haar kantoor wel echt was ontruimd. "De moeilijke dingen zitten in de kieskring."

Meer dan 1200 mensen gingen naar Vignola en haar kantoor voor hulp bij hun immigratie naar Canada. Ze zei dat ze documenten hadden ondertekend waarin ze haar toestemming gaven om te helpen met hun zaken.

Maar die documenten waren ondertekend door Vignola en haar team – niet door de kieskring. Omdat ze de recente federale verkiezingen verloor, zei Vignola dat de dossiers "vernietigd" zijn.

"Ik ben hun laatste redmiddel. Ik ben hun laatste redmiddel," zei Vignola met trillende stem. "En nu moeten ze het allemaal opnieuw doen met iemand anders. Ik hoop dat ze hun situatie net zo serieus nemen als ik."

Twee verdiepingen boven Vignola was voormalig Conservatief parlementslid Rick Perkins uit Nova Scotia bezig zijn kantoor in te pakken. Het meest opvallende kenmerk was een kreeftenval, die volgens Perkins een typische salontafel verving.

"Al die hoogwaardigheidsbekleders in Ottawa willen allemaal op de foto voor de kreeftenval," zei Perkins. "Niet bij de Canadese vlag, maar bij de kreeftenval."

De afgelopen twee weken waren "zwaar", zei Perkins. "Je hebt goede dagen waarop je constant gebeld wordt. De telefoon staat constant roodgloeiend – nou ja, dat zal snel wel weer overgaan, maar hij staat roodgloeiend en het zijn oprechte woorden uit de rij."

Het aftredende parlementslid voor Nova Scotia zei dat er kameraadschap heerst tussen hem en andere zittende Conservatieven die ook hun verkiezingen verloren. Perkins zei ook dat het een troost is te weten dat hij met duizenden stemmen heeft verloren.

"Als ik met 12 stemmen had verloren, zou ik heel boos zijn geweest, want dan had ik nog wel een of twee deuren kunnen aankloppen en het misschien kunnen veranderen", aldus Perkins.

Favoriete momenten op kantoor

Voormalig parlementslid voor de Liberale Partij van Ontario, Marc Serré, zegt dat hij met plezier terugdenkt aan de nieuwe Canadezen die hij zag bij naturalisatieceremonies, in het bijzonder een Syrisch vluchtelingengezin dat zich in Sudbury vestigde.

Serré zei dat hij het gezin in januari 2015 bij aankomst op het vliegveld opwachtte.

"Ze begonnen hun eigen restaurant en de gemeenschap steunde hen. En juist dat gastvrije aspect van [de gemeenschap] was geweldig. En als parlementslid zul je dat nooit vergeten," zei Serré.

Serré zei dat de campagne "zeer uitdagend" was, maar hij is hoopvol voor de toekomst nu de liberalen nog steeds aan de macht zijn. Hij verloor zijn kiesdistrict Sudbury East-Manitoulin-Nickel Belt aan zijn Conservatieve uitdager Jim Belanger.

"Er is veel angst binnen de staf, natuurlijk, over de toekomst," zei Serré. "Nu ga ik de bladzijde omslaan en een nieuw hoofdstuk beginnen."

Vignola's hoogtepunt is dat ze iemand heeft geholpen zijn of haar staatsburgerschap te verkrijgen na jaren van vertraging omdat hun dossier door de federale overheid was kwijtgeraakt. "We zijn erin geslaagd zijn zaak binnen een maand op te lossen, wat een wonder is als je weet hoe het met onze immigratiewetgeving is", zei ze lachend.

De map van de man viel tussen twee archiefkasten, zei Vignola. Ze verwees ook naar een ander die drie jaar wachtte tot zijn vrouw zich bij hem in Canada voegde voordat ze eindelijk arriveerde.

"Ze kwamen naar mijn kantoor om het team en mij te bedanken. Dat was magisch", zei Vignola.

Partijdigheid en samenwerking

Toen hem werd gevraagd wat hij het meest zal missen op Parliament Hill, antwoordde Perkins: "De mensen, mijn collega's en ik hebben er een aantal hele goede vrienden gemaakt", zoals voormalig NDP-parlementslid voor Ontario Brian Masse.

De twee werkten samen in de commissie Industrie van het Huis van Afgevaardigden. Masse, die meer dan twintig jaar in het parlement zat tot hij zijn race in Windsor West verloor, is volgens Perkins een "heel aardige kerel" en een "fantastisch parlementslid".

Perkins zei dat Masse hem tijdens de campagne had gesteund. Er was geen NDP-kandidaat in Perkins' kiesdistrict South Shore-St. Margarets.

"Ik word een beetje emotioneel als ik daarover praat, want dat is de soort relatie die je kunt ontwikkelen als je echt gelooft in wat je doet en andere parlementsleden met respect behandelt", aldus Perkins.

In een verklaring verwees Masse naar "de gezamenlijke inspanningen van parlementsleden van alle politieke achtergronden, en de vele keren dat we een gemeenschappelijke basis vonden voor de verbetering van Canada. Deze opmerkingen blijven openbaar."

Perkins benadrukte ook het werk van Bill Blair toen in 2023 bosbranden de buitenwijken van Halifax en Shelburne County teisterden. Blair was destijds minister van Noodhulp en zorgde ervoor dat de gemeenschap van Perkins de middelen kreeg die ze nodig had om de branden te bestrijden en huizen te redden.

"De grenzen tussen partijen vervagen als je voor je gemeenschap vecht", aldus Perkins.

Julian zei dat hij de partijdige kant van de politiek waardeert "als het een eerlijk debat over ideeën is", maar hij betreurde het dat Canada veel meer zou kunnen bereiken als meer parlementariërs zouden erkennen dat hun eerste loyaliteit bij de Canadezen ligt en bij het bouwen van een beter land.

"Met een goede beoordeling zouden we elke week wetsvoorstellen kunnen aannemen. Ik ben het niet oneens met een goede beoordeling van [wetgeving], maar het probleem is dat we toestaan ​​dat die partijdigheid zoveel dingen blokkeert die zoveel Canadezen ten goede zouden kunnen komen."

Serré ervoer de schaduwzijde van politieke verdeeldheid toen hij tijdens de federale verkiezingen van 2021 fysiek werd aangevallen in zijn campagnekantoor . Hij vertelde The House dat er ook protesten bij hem thuis waren, wat zijn gezin trof.

Ondanks deze ervaringen is Serré trots op het werk dat hij heeft gedaan.

"Ik zou het zo weer doen... Ik zou proberen een manier te vinden om mijn privéleven anders aan te pakken," zei Serré. "Maar vanuit het perspectief van een parlementslid moet je je nek uitsteken en dat heeft consequenties."

Wat volgt er nu?

Serré zei dat hij even op adem moet komen, maar dat hij toch andere manieren wil vinden om Noord-Ontario, en dan met name het noordoosten, op te bouwen.

"Ik wil nog steeds een verschil maken voor mijn gemeenschap, maar vandaag doe ik het anders. Ik denk dat parlementslid zijn – dat hoofdstuk is afgesloten," zei Serré. "Misschien vinden mijn tegenstanders dat wel leuk om te horen."

Toen hem werd gevraagd wat hij hierna gaat doen, zei Perkins dat het een "miljoenenvraag" was. Hij weet nog niet zeker of hij zich opnieuw verkiesbaar zal stellen, maar in de tussentijd wil hij ervoor zorgen dat zijn personeel werk vindt.

"Ik ben eind volgende week uit dit kantoor," zei Perkins. "En dan, als ik daar eenmaal doorheen ben, ga ik me waarschijnlijk richten op wat ik hierna ga doen."

Vignola weet ook nog niet wat er gaat gebeuren. Maar ze zei dat ze misschien in september weer gaat lesgeven.

"Dit is het einde van een hoofdstuk, en we zullen zien wat ik in het volgende schrijf," zei Vignola.

Julian zei dat hij betrokken wil blijven bij zijn gemeenschap en dat hij van plan is om, zodra de verhuizing is afgerond, langs de deuren te gaan in zijn kiesdistrict. Dat neemt veel ruimte in beslag in zijn gedachten.

"Ik ben voor het eerst sinds mijn twaalfde werkloos," zei Julian grinnikend. "Maar de hectiek die gepaard gaat met het sluiten van alle kantoren en het appartement [in Ottawa] laat geen ruimte voor reflectie."

Die persoonlijke reflectie zal plaatsvinden na 20 mei, de deadline voor Julian om zijn kantoor te verlaten.

"Ik zal proberen op een andere manier een verschil te maken," zei Julian. "Het is zo'n eer en een voorrecht om een ​​verschil te maken in het leven van mensen."