Hier is de commissaris, het is de eerste keer. Maar nu riskeert Prato verlamming.

Prato, 22 juni 2025 – De zaterdag die Prato nooit zal vergeten. De zaterdag waarop de poort van het stadhuis gesloten bleef, in stilte. Onwerkelijke stilte, telefoons uit. Niemand antwoordt. Niemand spreekt. Alsof zelfs woorden tijd nodig hadden om van de schok te bekomen.

De politieke aardverschuiving die ontstond door de aankondiging van een onderzoek naar corruptie, met een verzoek om huisarrest, tegen burgemeester Ilaria Bugetti, heeft alles overschaduwd. Samen met haar, in het dossier van de Districtsdirectie Antimaffia, ook Richard Matteini B. koning ski , een textielondernemer die al eerder was veroordeeld. Bugetti nam ontslag. Ze nam de tijd om dat te doen, ze probeerde zich te verzetten, maar gaf toen toe. Het ontslag ligt nu op tafel bij de prefect: het wordt over twintig dagen definitief, maar het aftellen is al begonnen.

Met de burgemeester valt de gemeenteraad, het bestuur valt. Alles wordt opnieuw ingesteld. De stad komt in handen van een commissaris, benoemd door de prefect, die alle bevoegdheden krijgt: hij zal het bestuur leiden, de stad vertegenwoordigen en elke beslissing sturen. Het is de eerste keer in tachtig jaar politieke geschiedenis van de stad dat Prato zonder gekozen leider achterbleef.

En het zal geen korte bestuursperiode worden. Het idee om de gemeenteraadsverkiezingen in 2025 samen te voegen met de regionale verkiezingen stuit op onoverkomelijke technische obstakels. Zo begint een lang interregnum, dat hoogstwaarschijnlijk zal leiden tot de bestuursverkiezingen in het voorjaar van 2026. In de tussentijd staat de stad stil. Alleen het gewone bestuur blijft overeind. Maar al het andere ligt lam, en de vraag die velen zich stellen is: wat gebeurt er met de PNRR? En de investeringen? Veel projecten bevinden zich nog in de opstartfase. De aanbestedingen, de vergunningen, de werkzaamheden: alles stond te wachten om te starten. Nu dreigt die trein verloren te gaan.

Prato, de belangrijkste textielstad van Europa, belandt daarmee in een patstelling in een toch al moeilijke tijd. De markten vertragen, bedrijven zoeken naar zuurstof en de politiek – op dit moment – ​​laat het afweten. Maanden verloren, zeggen sommigen. Maanden om weer te beginnen, hopen anderen. Wat gebeurt er nu? Welke richting moeten we op? Waarop moeten we hopen?

Binnen de Democratische Partij sluit de cirkel rond Bugetti zich. Zijn aftreden wordt gezien als een "keuze uit verantwoordelijkheid en respect voor de stad". Maar ze kijken vooruit. De blaadjes van de volgende verkiezingsstrijd worden afgepeld. De fans raken opgewonden. De jonge Democraten banen zich een weg, dicht bij secretaris Elly Schlein, onder leiding van de secretaris van de Democratische Partij, Marco Biagioni. Vers bloed voor een ander imago. Minder waarschijnlijk, ook al zijn er aan de ene kant degenen die dromen, is de terugkeer van Matteo Biffoni, tien jaar burgemeester en nu geprojecteerd richting de Regionals.

In het centrumrechts staat de confrontatie morgen gepland. Een bijeenkomst om de balans op te maken en de lijn te bepalen. Koers wijzigen, dat is het mantra. Er zijn verschillende namen in het veld, met Fratelli d'Italia-parlementslid Chiara La Porta aan het hoofd, maar alles zal ook worden beslist op basis van wat er aan de regionale tafel gaat gebeuren. Prato observeert ondertussen. Hij stelt zichzelf vragen. Hij probeert zijn hoofd op te richten. Maar hij doet dat in stilte, onder een onzekere hemel. En met een deur die nog steeds gesloten is.