Gokverslaving: een snelgroeiende ziekte die steeds meer jongeren treft, besproken op Aconcagua Radio

Gokverslaving , of pathologisch gokken, is een door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) erkende ziekte die een zorgwekkende toename in de samenleving doormaakt en zelfs kinderen en pre-adolescenten treft. Dit is de waarschuwing van Manuel Benítez, afgestudeerd in de psychologie en coördinator van het verslavingsbehandelingsprogramma van het Centrum voor Studies, Assistentie en Onderzoek in de Neurowetenschappen (CESACIN).

"We zien een aanzienlijke toename van het aantal gevallen. Veel gezinnen komen bij ons met weinig informatie over hoe ze met dit soort problemen om moeten gaan", zegt Benítez in een interview met Aconcagua Radio . De specialist benadrukt hoe belangrijk het is om gokverslaving als een ziekte te erkennen: "Dit is een ziekte zoals elke andere; je moet direct naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg gaan, zodat die een therapeutische strategie kan ontwikkelen om dit soort problemen aan te pakken."

Een van de grootste tegenstrijdigheden die Benítez aankaart, is de dualistische benadering van gokken. Hoewel er wordt gewaarschuwd voor de gezondheidsrisico's, wordt het voortdurend gepromoot door publieke figuren, zoals spelers van het nationale elftal. "Er is een enorme incongruentie", zegt de psycholoog, die deze situatie toeschrijft aan een "kapitalistischer systeem van websiteverkoop dat enerzijds veel schade aanricht, maar, indien gecontroleerd, entertainment genereert."

Het is essentieel om onderscheid te maken tussen casual gokken en verslaving. "Niet iedereen die online gokt, is verslaafd", verduidelijkt Benítez, en trekt een parallel met het casino: "Het is alsof je denkt dat iedereen die naar het casino gaat een gokverslaafde is." De sleutel, legt hij uit, ligt in de fysieke en emotionele afhankelijkheid van dit gedrag .

Gokverslaving heeft niet alleen invloed op iemands geestelijke gezondheid, maar brengt vaak ook andere ernstige problemen met zich mee. "Wanneer [de verslaving] begint, is er sprake van een misdrijf, omdat mensen geld gaan stelen of lenen en weten dat ze het niet kunnen terugbetalen, of ze gaan ouderen beroven of het geld dat ze krijgen gebruiken om te leven, om te gokken," legt Benítez uit. Dit houdt volgens de specialist verband met de drang om niet te kunnen stoppen , wat leidt tot een "meer manipulatieve persoonlijkheid, waarbij ze elk soort misdrijf kunnen plegen om dat gedrag te bereiken of een bepaalde substantie in te nemen."

De situatie is vooral zorgwekkend voor kinderen en pre-adolescenten, die steeds jonger beginnen. "Helaas, Pablo, ja. En we zien kinderen van 10 jaar al beginnen met online gamen", onthult Benítez. De gemakkelijke toegang met één klik, in combinatie met de onvolwassenheid van de hersenen van het kind, die nog niet ontwikkeld zijn om de hoeveelheid neuronale stimuli te verwerken, zorgt voor verschillende problemen. "Het begint met een heel probleem met circadiane ritmes, en kinderen krijgen vaak last van slaapstoornissen", wat op zijn beurt de schoolprestaties en de algehele ontwikkeling beïnvloedt.

CESACIN, het centrum waar Benítez werkt, kampt met een grote vraag naar zorg. "We nemen twee keer per week patiënten op voor het intensieve programma en zien zeven patiënten per opname, wat betekent dat we veertien patiënten zien die de instelling willen bezoeken, en we hebben een wachtlijst", legt hij uit.

Wat ouders betreft, signaleert Benítez een complexe realiteit, gekenmerkt door werk en financiële eisen die vaak tijd van het ouderschap wegnemen. Dit creëert "ouders die zich meer op afstand houden, met volledig vage of inconsistente grenzen", wat kan bijdragen aan de ontwikkeling van persoonlijkheden die kwetsbaar zijn voor dit soort verslaving. De specialist benadrukt het belang van bewustzijn van de ziekte , zowel bij de patiënt als in zijn of haar gezinsomgeving.

De therapeutische aanpak bij CESACIN is gebaseerd op een diagnostische evaluatie om inzicht te krijgen in het functioneren van de patiënt en zijn of haar ondersteuningsnetwerk. Ze werken met gedragstherapie en een interdisciplinaire aanpak, met een maatschappelijk werker en een psychiater. "We hanteren een programma voor nulabstinentie", zegt Benítez, die de noodzaak van medische ondersteuning benadrukt om fysieke en emotionele ontwenning te beheersen.

Luister hier naar het volledige artikel. U kunt de radio live beluisteren via www.aconcaguaradio.com .