Porrón zonder maar

In La teta i la lluna (1994) beschreef Bigas Luna de Catalaanse identiteit van het werk aan de hand van drie "dingen die uit de aarde komen en me naar de hemel doen kijken": de calçots , de porrón en de menselijke torens. Zijn film anticipeerde op de audiovisuele hausse in de bouw van menselijke torens, en het succes van de calçotades heeft Valls getransformeerd tot het Catalaanse Bilbao (een calçot uit Valls kan overal worden neergezet), maar de porrón staat helaas nog niet op de agenda van de 21e eeuw.

Om deze onvergeeflijke omissie te corrigeren, publiceerde journalist Salvador Garcia-Arbós (Besalú, 1962) Història galàctica del porró (Vibop), een monografie in een verrukkelijke stijl die de complexiteit van deze “gebogen glazen container met twee verbonden tuiten bespreekt, één dik, cilindrisch en, over het algemeen, gebogen, om de drank in te brengen en goed vast te houden om hem te kunnen optillen, en een andere conisch met een dunne tuit waardoor de vloeistof stroomt, om uit een koekje te kunnen drinken.”

Garcia-Arbós verzamelt een schat aan informatie en serveert die ons zonder vies te worden. Titius verwijst naar het vermogen om de porrón op te tillen en door te drinken terwijl je hardop telt: "één titius , twee titius ... vijftien titius " zonder te stikken. Mijn vader was een kampioen in deze discipline en at ontbijt "de forquilla", maar Garcia-Arbós voegt eraan toe dat sommige logopedisten tegenwoordig het gebruik van de porrón (met alcoholvrije vloeistoffen) aanbevelen voor ademhalingsoefeningen. Je drinkt uit een klein glaasje, slikt en ademt.

Wat is er met de porrón gebeurd? Er verschijnt een monografie over porrón die het rechtvaardigt.

Joan Amades wijst naar de Griekse rhyton als oorsprong van de porrón, en Garcia-Arbós citeert een prachtig fresco uit de eerste eeuw uit Herculaneum waarop een man uit een galete drinkt met de rhyton omhoog. Het bevindt zich in het Nationaal Archeologisch Museum in Napels, zoals zoveel antiquiteiten die bewaard zijn gebleven na de uitbarsting van de Vesuvius.

De geograaf en milieuactivist Martí Boada (Sant Celoni, 1949) heeft het wereldrecord titius tellen (160, telde hij, zonder zijn porrón te verlagen) en beweert dat deze langeafstandsrace zijn oorsprong vindt in Sant Hilari (een stad die in zoveel toosts wordt aangeroepen). De geschriften van Baron de Maldà getuigen al van een langdurig porrón-drinken in Sant Julià de Vilatorta in 1808.

George Orwell spreekt zich in Hommage à Catalunya (1938) uit tegen de porrón. Hij zegt dat het hem doet denken aan bedflessen met witte wijn. Josep Pla, Blasco Ibáñez en mijn oom Roig Toqués uit Vilanova i la Geltrú, die karper Juanita trainde om haar lichaam half uit de vijver te steken en uit een kleine porrón te drinken, zijn voorstanders.

Lees ook

Garcia-Arbós betoogt dat de porrón tegenwoordig niet populair is omdat de rijken zich niet willen blootstellen aan spot, geen vlekken op hun kleding willen maken of de binnenkant van hun mond willen blootstellen, maar hij stelt dat er geen hygiënischer manier is om gezamenlijk vloeistoffen te consumeren. De porrón zal overal teruggewonnen moeten worden, zelfs als dat betekent dat er porróns van kombucha moeten worden aangeboden.