Zieke vrouw? Dan blijkt kans op scheiding significant hoger

‘In ziekte en gezondheid’, is één van de beloftes die veel partners doen tijdens hun huwelijksceremonie. Maar uit nieuw onderzoek blijkt dat ziekte en gezondheid ook een grote invloed hebben op scheidingen. En er is een geslacht dat het onderspit delft: de vrouw.

Het aantal grijze scheidingen, waarbij koppels uit elkaar gaan vanaf 50 jaar, neemt toe. En kennelijk heeft speelt gezondheid daar een rol in. Psycholoog Mark Travers, die eerder ook vier voorkomende voorspellers van scheidingen aankaartten, haalt namelijk voor Psychology Today een onderzoek aan dat verscheen in de Journal of Marriage and Family.

In veel westerse landen, onder meer in Amerika en Europa, stijgt het aantal grijze scheidingen. En voor het onderzoek dat Travers aanhaalt, wilden de onderzoekers weten hoeveel invloed gezondheid heeft op deze grijze scheidingen.

Voor hun studie bekeken de wetenschappers data van 25.542 Europese heteroseksuele koppels tussen de 50 en 64 jaar in de periode tussen 2004 en 2022.

Uit de studie bleek dat de echtscheidingspercentages bij gezonde partners vrij stabiel bleven. Werd de man ziek en bleef de vrouw wel gezond? Dan nam de kans op een scheiding ook niet significant toe. Maar wanneer de vrouw ziek werd… waren er ineens wel opvallende cijfers te herkennen.

In huwelijken waar de vrouw een serieuze ziekte kreeg, bleken de scheidingspercentages significant hoger. Hadden vrouwen fysieke beperkingen die dagelijkse taken bemoeilijkten, nam ook de kans op scheiding toe.

Travers kaart aan dat er een groot onevenwicht is in de manier waarop ziekte de stabiliteit van een huwelijk beïnvloedt. De diepgewortelde verwachting dat een vrouw kennelijk altijd moet zorgen dat het huishouden op rolletjes loopt, heeft kennelijk nogal invloed op de huwelijksband.

„In de loop van decennia zijn deze rollen versterkt door socialisatieprocessen – beginnend in de kindertijd – waarbij meisjes subtiel leren waarde te hechten aan zorg, huishoudelijke vaardigheden en het onderhoud van het huis. Jonge jongens daarentegen krijgen zelden dezelfde instructies over taken zoals koken, schoonmaken of de opvoeding van kinderen”, haalt de psycholoog aan.

Hoewel maatschappelijk gezien over dit soort verwachtingen heus verschuivingen plaatsvinden, blijkt dat in veel oudere huwelijken nog traditionele normen gelden. „Waarbij vrouwen de mentale last van huishoudelijke taken en zorgtaken blijven dragen”, aldus Travers.

Voor echtgenoten kan het onvermogen van hun vrouw om deze rollen te vervullen vanwege ziekte worden gezien als een soort breuk in het huwelijkscontract. Maar volgens de psycholoog is het juist deze mentaliteit die de gelofte breekt. ‘In ziekte en gezondheid’ zou niet van een vrouw moeten eisen dat ze huishoudelijke taken boven haar eigen welzijn stelt ten behoeve van het huwelijk. Het zou moeten betekenen dat als ze deze verantwoordelijkheden niet langer kan nakomen, haar man kan en moet ingrijpen.

Travers pleit voor gedeelde verantwoordelijkheid. „Maar in werkelijkheid is dit helaas niet altijd het geval. Zelfs niet wanneer vrouwen met gezondheidsproblemen kampen.”

Deze tweedeling houdt zichzelf volgens Travers in stand. „Jonge jongens groeien op met weinig tot geen rolmodellen voor het huishouden. Vaak gaan ze daarom het huwelijk in met de onuitgesproken (of zelfs uitgesproken) verwachting dat hun partner deze verantwoordelijkheden wel op zich zal nemen. En in traditionele huwelijken blijft deze verwachting hardnekkig verankerd.”

Hij vervolgt: „Het is onthutsend dat dit betekent dat de belofte in ‘ziekte en gezondheid’ verschillend kan worden geïnterpreteerd, afhankelijk van welke partner ziek wordt.”

Liefde door de ogen van echtscheidingsadvocaat Lisa: ‘Zonder het vak was ik allang gescheiden’

Misleidende en dubieuze aanpak bij ‘levenslange garantie’-belofte borstimplantaten: ‘Dit mag niet’