Mijn lieve dagboek
In een zeldzaam interview zei Mario Levrero (1940-2004), geboren in Montevideo, Uruguay, dat zijn invloeden niet uitsluitend uit literaire bronnen kwamen: “Het is alsof je van een kaasmaker verwacht dat hij alleen maar kaas eet.”
De uitdrukking weerspiegelt twee kenmerken van zijn literatuur: humor en de overvloed aan vormen en thema's.
Oorspronkelijk gepubliceerd in het Spaans in 1996, is The Empty Discourse nu ook in Brazilië te vinden. Het boek bevat een verhaal verdeeld in twee delen, genaamd 'Oefeningen' en 'The Discourse', die elkaar afwisselen over de 150 pagina's van het boek.
Beide verhalen zijn in dagboekvorm geschreven en combineren de realiteit van de auteur met fictie. Met een licht en persoonlijk proza voert Levrero een intiem gesprek met zijn lezers.
De hoofdstukken die onder de titel Oefeningen zijn gegroepeerd, zijn het resultaat van kalligrafie-activiteiten die de verteller met de hand in zijn notitieboekje heeft uitgevoerd. Ze laten een schrijfstijl zien die is gebaseerd op de ‘diepe relatie tussen de letter en karaktereigenschappen’.
In The Discourse, dat vrijer van toon is, volgt de auteur de stroom van gedachten en betoogt dat het juist het 'niets' is dat iets diepers en authentiekers kan onthullen. Daarbij vertelt hij over zijn dagelijks leven, zijn gezin, zijn hond Pongo – kortom, over de kleine dingen in de wereld om hem heen.
LEGE TOESPRAAK. Mario Levrero. Vertaling: Antonio Xerxenesky. Companhia das Letras (160 pagina's 89,90 reais)
De dagboekaantekeningen beslaan de periode 1989-1991 en beschrijven de gedachten en daden van een depressieve schrijver die worstelt met eczeem dat hem constant parten speelt. Toch zit er humor in, soms naïef, soms sinister. Levrero spreekt met grote oprechtheid over zichzelf, zonder zelfmedelijden.
Ook de poëtische inslag van de verteller schemert soms door, zoals in deze aantekening van 26 oktober 1990: "De lente is de laatste tijd losgebarsten, of beter gezegd, heeft zich overal krachtig laten gelden. Onze tuin staat vol met planten die we niet zelf hebben geplant, die hier en daar verschijnen alsof ze uit zichzelf komen, of geïnspireerd zijn door de omgeving, en die zich dag na dag snel ontwikkelen, wortel schieten en groeien."
Sinds de publicatie van A Luminous Romance, waaraan hij vele jaren schreef maar die pas na zijn dood in 2005 werd gepubliceerd, heeft zijn literatuur een nieuwe plaats in het Latijns-Amerikaanse landschap veroverd.
Levrero werd al tijdens zijn leven erkend in Uruguay en Argentinië – waar hij woonde –, maar pas na zijn dood veroverde hij de wereld met zijn romans, korte verhalen en stripboeken. •
Gepubliceerd in nummer 1374 van CartaCapital , op 13 augustus 2025.
Deze tekst verschijnt in de gedrukte editie van CartaCapital onder de titel 'Mijn lieve dagboek'
CartaCapital
