Gescheiden bij de geboorte

Mariana Mortágua had een talent om rechts te irriteren. Scherp, bijtend en vergezeld van een flinke dosis hoogmoed, arrogantie en arrogantie, terwijl ze sektarische, economisch en financieel onbeduidende standpunten verdedigde, kon Mortágua zelfs de meest kalme persoon op aarde tot wanhoop drijven. De recente verkiezingen brachten haar in een politiek verzwakte positie, maar haar model vestigde zich en liet opvolgers achter.

Toen links niet langer politiek en cultureel dominant was, is het geen verrassing dat hun meer theatrale stijl werd overgenomen door het nieuwe populistische rechts. En aangezien het in de politiek niet alleen om stijlen en ideeën gaat, maar ook om mensen (of personages), werden Mortágua's manieren en gewoonten omarmd door iemand die, aan de andere kant van de Nationale Assemblee, dezelfde scherpzinnigheid uitstraalt.

Rita Matias, altijd klaar om elke controverse aan te wakkeren die haar eigen controverse aanwakkert, veroordeelde het salaris van € 16.000 dat Catarina Furtado maandelijks van RTP ontvangt. Ze deed dit nadat Catarina Furtado haar ervan beschuldigde een mening te hebben geuit over de sloopwerkzaamheden in Loures zonder te weten waar ze het over had. De reactie van het Chega-parlementslid was direct en hard, zoals we van Mariana Mortágua gewend zijn. Maar het meest opmerkelijke was niet de gelijkenis in de manier waarop ze reageerde. Het was vooral de inhoud van die reactie.

Rita Matias bekritiseerde het buitensporige salaris van Catarina Furtado, dat door ons, de belastingbetalers, wordt betaald, aangezien de tv-presentatrice voor RTP werkt. Net als Mortágua richtte haar kritiek zich op het salaris als een manier om iemands mening in diskrediet te brengen en te bagatelliseren. Net als Mortágua vindt Matias het normaal en gepast dat een politicus inspraak heeft in het salaris van een journalist of televisieprofessional. Net als Mariana Mortágua houdt Rita Matias geen rekening met de mogelijkheid dat RTP een particuliere televisiezender is en dat het salaris van Catarina Furtado geen publieke en politieke kwestie meer is. Net als Mortágua gebruikt Rita Matias het misbruik van overheidsgeld om haar politieke discours te bevorderen en tegelijkertijd de doelen te promoten die daaraan ten grondslag liggen.

Jarenlang werden de zorgen van gewone burgers die buiten de culturele en politieke bubbel leven, genegeerd. Het was een onvergeeflijke fout, en het is terecht om daar een hoge prijs voor te betalen. Maar het is ook een vergissing om te doen alsof ze verschillende mensen zijn met dezelfde denkbeelden, ondanks dat ze bij hun geboorte gescheiden zijn.