Een filmfestival vol frisheid en solidariteit

Tugce Celik

Het eerste Gevrec Short Film Festival, georganiseerd in solidariteit door onafhankelijke jonge filmmakers, vond plaats in İzmir Konak en werd gehost door Sekizde Sahne.

Het festival ontstond op initiatief van drie jonge filmmakers die ruimte wilden creëren voor cinema. Het kortefilmfestival, georganiseerd door Öykü Gülbent, Ersunay Acun en Yiğit Gürlek, trakteerde bioscoopbezoekers op verse ontbijtgranen, filmvertoningen en lezingen.

Het festival, dat uit solidariteit werd georganiseerd, heeft in zijn eerste jaar in Izmir een nieuw gebied voor onafhankelijke cinema en een culturele beweging gelanceerd die openstaat voor ontwikkeling. Het festival is een voorbeeld van hoe jonge filmmakers elkaars producties en dromen kunnen ondersteunen.

Het festival presenteerde 30 korte films. De selectie bestond uit animatiefilms, experimentele films, documentaires en fictiefilms, en er werden mini-interviews gehouden met de regisseurs. De vragen van het publiek creëerden een interactieve kijkervaring. Deze gesprekken gingen buiten de zaal verder, onder het genot van knapperige, hete thee. De lezing 'Van scherm naar podium: Twee gezichten van acteren' van Ozan Erbak, met medewerking van Urla'dan Alternatif Sanat ve Bilim Derneği, en het concert van het Niko Quartet werden ook door de deelnemers als onderdeel van het festival bezocht.

HET ONTVANGT ZIJN NAAM VAN HET SYMBOOL VAN IZMIR

Öykü Gülbent, een van de festivalorganisatoren, zei: "Het festival ontleent zijn naam aan de combinatie van het symbool van Izmir, gevre, en het woord 'rec', wat filmopname betekent." Gülbent zei het volgende over het festival, dat tot leven kwam als een gedeelde droom van drie jongeren die geïnteresseerd waren in cinema en festivalcultuur: "We spraken met elkaar over wat voor ervaring het zou zijn om een ​​filmfestival te organiseren. Dit idee is in de loop der tijd werkelijkheid geworden en onze belangrijkste doelen waren om onafhankelijke kortefilmproducties zichtbaar te maken, contacten te leggen met jonge filmmakers en een vriendelijke kijkomgeving te creëren. Het evenement is opgezet in een vrije structuur waar iedereen gemakkelijk kan deelnemen."

Gülbent vestigde de aandacht op het feit dat het festival met een collectief team werd georganiseerd en zei: "We hebben een collectief team samengesteld door te bepalen op welke gebieden onze vrienden konden steunen. De visuele identiteit, inhoud en sfeer van het festival werden aan het begin van dit proces verduidelijkt. Sekizde Sahne opende haar deuren voor het festival. Het festival had geen bedrijfssponsors. Zaken zoals posters, brochures, verzending en transport werden door onze families betaald. In dit opzicht waren de families de onofficiële sponsors die de grootste bijdrage aan het festival leverden, zowel moreel als financieel. Bovendien bestonden de personele middelen volledig uit vrijwilligerswerk."

***

VRIENDSCHAP EN SOLIDARITEIT IN PLAATS VAN GROTE SPONSORS

Gülbent merkte op dat het festival een groter publiek bereikte dan verwacht en vatte het als volgt samen: "Naast filmliefhebbers, degenen die de posters zagen en nieuwsgierig waren, namen ook mensen van verschillende leeftijden en achtergronden plaats in de zaal. Zo brachten het publieksprofiel en het inhoudelijke programma van het festival diversiteit en warmte samen. Het festival werd niet gerealiseerd met grote sponsors of enorme budgetten, maar met solidariteit, vriendschap en vertrouwen. We willen Gevrec de komende jaren voortzetten."