Jak odłożenie rozpoczęcia pobierania emerytury o zaledwie pięć lat w wieku 20 lat może kosztować Cię dziesiątki tysięcy

Nowe badania ujawniają, że odłożenie rozpoczęcia pobierania emerytury o pięć lat po ukończeniu 20. roku życia może spowodować dziurę oszczędnościową w wysokości 40 000 funtów.

Młody pracownik w wieku 22 lat zarabiający 25 000 funtów rocznie, który jest automatycznie zapisywany do programu emerytalnego i oszczędza przez całe życie zawodowe, może spodziewać się, że do 68. roku życia będzie miał 210 000 funtów.

Jednak ten sam fundusz osiągnąłby jedynie kwotę 170 000 funtów, gdybyś zrezygnował do ukończenia 27. roku życia, lub 135 000 funtów, gdybyś zaczekał do ukończenia 32. roku życia.

Kwota ta opiera się na minimalnym poziomie oszczędności w ramach automatycznego zapisu do systemu emerytalnego – choć jeśli wpłacisz więcej, wielu pracodawców również zwiększy swoje składki.

W liczbach uwzględniono wzrost płac, wzrost inwestycji, opłaty i inflację na przestrzeni lat.

Według firmy emerytalnej Standard Life, która przeprowadziła obliczenia, osoby, które przystępują do programu emerytalnego później, tracą możliwość korzystania z potencjału wzrostu składanego , który jest niezwykle korzystny dla osób rozpoczynających program w młodym wieku, ponieważ wzrost ten ma więcej czasu na zadziałanie.

Wzrost złożony oznacza, że ​​ponieważ zwrot z inwestycji pozostaje w Twoim portfelu, możesz zarabiać na wyższej kwocie, a potem na jeszcze większej sumie i tak w kółko.

Możesz zacząć od wpłacania niewielkich składek na fundusz emerytalny, ale uzyskiwanie zysków z tych wpłat i tak będzie miało wykładniczy wpływ na dłuższą metę.

Jeśli jesteś starszy i już korzystasz z zalet wzrostu składanego, warto pokazać młodym dorosłym w swoim życiu poniższą tabelę ze Standard Life. (Możesz im również opowiedzieć historię Prudence i Extravaganza – przewiń w dół, aby dowiedzieć się więcej.)

Standard Life twierdzi, że młodzi ludzie muszą znaleźć równowagę między odkładaniem pieniędzy na dłuższy okres a pokrywaniem kosztów i realizowaniem celów w krótszej perspektywie.

Autorzy przyznają, że w tym wieku emerytury mogą nie znajdować się na liście priorytetów, ale podkreślają, że jeśli zaczniesz oszczędzać wcześniej, Twoje przyszłe „ja” prawdopodobnie Ci za to podziękuje.

Dean Butler, dyrektor zarządzający ds. sprzedaży bezpośredniej w Standard Life, twierdzi: „Jeśli pozwalają na to twoje finanse i twoja sytuacja materialna, im szybciej zaangażujesz się w planowanie emerytury i zaczniesz wpłacać na jej rzecz składki, tym lepsza może być twoja ostateczna emerytura”.

Chociaż opóźnienie wejścia na rynek pracy, na przykład w celu kontynuowania edukacji, może przynieść długoterminowe korzyści, zarówno finansowe, jak i osobiste, należy pamiętać, że może to wiązać się z koniecznością ponoszenia większych nakładów w późniejszym okresie w celu osiągnięcia celów emerytalnych.

„Podobnie, jeśli zdecydujesz się na samozatrudnienie w wieku dwudziestu kilku lat, warto założyć prywatne konto emerytalne, ponieważ nie skorzystasz z automatycznego zapisu za pośrednictwem miejsca pracy i możesz stracić możliwość skorzystania z ważnych wpłat na wczesnym etapie kariery”.

W przypadku automatycznego zapisu do systemu emerytalnego osoby zapisują się do niego w momencie podjęcia pracy, chyba że aktywnie zrezygnują z tego zapisu.

Minimalna składka wynosi 8 procent od zarobków mieszczących się w przedziale od 6240 do 50270 funtów. Jednak jest ona dzielona na trzy części: Ty wpłacasz 4 procent, Twój pracodawca wpłaca 3 procent, a Rząd dodaje 1 procent w formie ulgi podatkowej.

Dyrektor inwestycyjny Fidelity International, Tom Stevenson, twierdzi, że Albert Einstein nazwał kapitalizację ósmym cudem świata.

Aby zobrazować jego siłę, Stevenson w swoim poradniku na temat wzrostu złożonego zatytułowanego This is Money opowiada historię sióstr Prudence i Extravaganzy.

Prudence zaczyna oszczędzać 20 funtów tygodniowo, gdy ma 18 lat, co daje jej 1000 funtów rocznie. Połączenie wzrostu kapitału i dochodu z dywidend daje jej 10 procent rocznie, a ponadto co roku dodaje nowe 1000 funtów.

„Kiedy Prudence ma 38 lat, zgromadziła 63 000 funtów, a teraz dodatkowe 1000 funtów oszczędności rocznie zaczyna być nieistotne. Kiedy ma 60 lat, zgromadzi nieco ponad 500 000 funtów, nawet jeśli całkowicie przestanie oszczędzać w wieku 38 lat”.

Od 18. do 38. roku życia Extravaganza cieszy się życiem i nie oszczędza niczego, ale w wieku 38 lat widzi sukcesy swojej siostry i zaczyna odkładać 20 funtów tygodniowo, zarabiając takie same 10 procent.

Nigdy nie nadąża.

„Kiedy obie mają 60 lat, Extravaganza zgromadziła zaledwie 80 000 funtów, podczas gdy jej siostra ma pół miliona. A z każdym mijającym rokiem ich losy rozchodzą się jeszcze bardziej”.

Dean Butler ze Standard Life udziela następujących wskazówek.

1. Upewnij się, że korzystasz ze wszystkich korzyści wynikających z planu emerytalnego i wsparcia emerytalnego oferowanego przez Twojego pracodawcę.

Jeśli Twój pracodawca oferuje program dopasowania składek, w ramach którego, jeśli płacisz dodatkowe składki, pracodawca dolicza do nich dodatkowe składki, rozważ wpłacanie maksymalnej kwoty, jaką pracodawca dołoży, aby w pełni wykorzystać tę możliwość.

2. Otrzymasz premię w tym roku lub nadgodziny? Decyzja o wpłaceniu części lub całości premii do planu emerytalnego może zaoszczędzić Ci płacenia dużych podatków i składek na ubezpieczenie społeczne, co oznacza, że ​​możesz zatrzymać więcej w dłuższej perspektywie.

Przeczytaj więcej

Podobnie, jeśli pracujesz po godzinach i możesz przeznaczyć część wynagrodzenia za nadgodziny na emeryturę, nawet stosunkowo niewielkie dodatkowe wpłaty mogą się z czasem kumulować.

Jeśli możesz, rozważ możliwość wpłacania nieco wyższej składki emerytalnej, gdy dostaniesz podwyżkę lub gdy będziesz mieć trochę dodatkowych oszczędności.

3. Zwracaj uwagę na swoje inwestycje, zyski, jakie przynoszą, i na to, czy odpowiadają one poziomowi ryzyka, który akceptujesz.

Inwestycje obarczone wyższym ryzykiem potencjalnie cechują się większym wzrostem w dłuższej perspektywie, ale ich wartość może częściej i bardziej drastycznie rosnąć i spadać.

Inwestycje o niższym ryzyku, takie jak określone rodzaje obligacji, rzadziej narażone są na drastyczne spadki wartości, ale możesz nie doświadczyć w ich przypadku szczególnie znaczącego wzrostu.

W wieku 20 lat możesz czuć się szczęśliwszy, inwestując w bardziej ryzykowne produkty, ponieważ Twoja emerytura będzie miała więcej czasu na potencjalne odbicie się po spadkach na rynku – jednak nie każdemu takie rozwiązanie odpowiada.