Sąd Najwyższy podtrzymuje decyzję o funduszu FCC na rozbudowę dostępu do telefonu i Internetu

Waszyngton — Sąd Najwyższy w piątek podtrzymał wielomiliardowy mechanizm Federalnej Komisji Łączności mający na celu rozszerzenie dostępu do telefonu i internetu w społecznościach wiejskich i o niskich dochodach.

Wyższy Sąd orzekł, że ani Kongres ani FCC nie naruszyły Konstytucji , wybierając sposób administrowania Funduszem Powszechnej Usługi, na który składają się składki od operatorów telekomunikacyjnych i środki z programów mających na celu poprawę dostępu do usług telekomunikacyjnych.

Sędzia Elena Kagan była autorką opinii większościowej wydanej przez sąd okręgowy składający się z 6 do 3 sędziów, przy czym sędziowie Neil Gorsuch, Clarence Thomas i Samuel Alito byli odmiennego zdania.

„Przez prawie trzy dekady praca Kongresu i Komisji nad ustanowieniem programów powszechnej usługi doprowadziła do pełniejszego połączenia kraju. I uczyniła to, pozostawiając całkowicie nienaruszony rozdział władzy, integralny element naszej Konstytucji” – napisał Kagan.

Swoją decyzją Sąd Najwyższy zmarnował okazję do reaktywacji uśpionej od dawna koncepcji prawnej, znanej jako doktryna niedelegowania uprawnień. W ostatnich latach niektórzy konserwatywni sędziowie wyrazili poparcie dla jej ponownego rozpatrzenia.

Zakorzeniona w podziale władzy doktryna ta ogranicza Kongres przed delegowaniem swoich uprawnień ustawodawczych agencjom władzy wykonawczej. Konserwatywna organizacja non-profit o nazwie Consumers' Research zakwestionowała konstytucyjność Universal Service Fund, argumentując, że delegowanie uprawnień przez Kongres do FCC i delegowanie przez FCC do prywatnej korporacji, która ustala stawki składek przewoźników, było niezgodne z prawem.

Sąd Najwyższy odrzucił jednak skargę grupy i uznał, że Fundusz Powszechnej Usługi nie narusza zasady niedelegowania uprawnień.

Utworzony przez FCC po uchwaleniu przez Kongres ustawy o telekomunikacji z 1996 r., Universal Service Fund ma na celu zapewnienie dostępności systemów komunikacyjnych w całym kraju. Operatorzy wpłacają do funduszu, a składki są wykorzystywane do subsydiowania usług telefonicznych i internetowych dla klientów o niskich dochodach, obszarów wiejskich i o wysokich kosztach oraz szkół, bibliotek i wiejskich dostawców opieki zdrowotnej.

FCC utworzyła Universal Service Administrative Company w 1997 r., aby zarządzać funduszem i ustalać kwotę, jaką przewoźnicy muszą do niego wpłacać. Ta korporacja non-profit wypłaca również pieniądze beneficjentom programu.

Opłaty są ustalane na podstawie procentu przychodów przewoźników, a firmy telekomunikacyjne przekazują swoją część konsumentom. Program zbiera prawie 10 miliardów dolarów rocznie, według administratora.

Z inicjatyw wspieranych przez Fundusz Usług Powszechnych skorzystało ponad 12 000 szkół i bibliotek, a także ponad 9000 wiejskich placówek opieki zdrowotnej. Obsługą zostało objętych ponad 8 milionów gospodarstw domowych o niskich dochodach.

Batalia prawna w Sądzie Najwyższym rozpoczęła się w 2022 r., kiedy grupa konsumentów, przewoźnik i organizacja non-profit Consumers' Research zakwestionowały konstytucyjność Funduszu Usług Powszechnych w Sądzie Apelacyjnym Stanów Zjednoczonych 5. Okręgu.

Powodowie argumentowali, że fundusz jest niezgodny z prawem, ponieważ Kongres niezgodnie z konstytucją przekazał swoje uprawnienia FCC, która z kolei przekazała władzę Universal Service Administrative Company. Pełny skład Sądu Apelacyjnego Stanów Zjednoczonych dla 5. Okręgu opowiedział się po stronie Consumers' Research i stwierdził, że połączenie delegacji Kongresu do FCC i subdelegacji komisji do administratora funduszu narusza Konstytucję.

Departament Sprawiedliwości pod rządami byłego prezydenta Joe Bidena zwrócił się do Sądu Najwyższego o ponowne rozpatrzenie orzeczenia Sądu Apelacyjnego Piątej Instancji, a administracja Trumpa nadal broniła konstytucyjności Funduszu Powszechnej Usługi.

• FCC
• Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych
• Federalna Komisja Łączności