W liczbach: Jak zmieniała się populacja krajów europejskich

Według danych opublikowanych przez Europejski Urząd Statystyczny Eurostat, populacja UE wzrosła o prawie 1,1 miliona w 2024 r. i 1 stycznia 2025 r. osiągnęła szacunkowo 450,4 miliona mieszkańców.

Rok 2024 był czwartym z rzędu rokiem wzrostu liczby ludności w UE, po spadku zanotowanym podczas pandemii.

Wzrost ten jest w dużej mierze spowodowany migracją netto (różnicą między liczbą osób przybywających i wyjeżdżających), a nie zmianą naturalną (różnicą między liczbą urodzeń a liczbą zgonów).

Tylko sześć krajów UE – Francja i Szwecja, a także Irlandia, Cypr, Luksemburg i Malta – odnotowało więcej urodzeń niż zgonów, a także dodatnie saldo migracji.

Skutki migracji

Historycznie różnica między urodzeniami a zgonami w UE była dodatnia – choć malejąca – do 2011 roku. Od 2012 roku odnotowywano więcej zgonów niż urodzeń, ale całkowita populacja UE stale rosła dzięki dodatniemu saldu migracji. Jedynie podczas pandemii COVID-19 ujemna zmiana naturalna nie została zrekompensowana migracją, podaje Eurostat .

W 2024 roku liczba zgonów (4,82 mln) przewyższyła liczbę urodzeń (3,56 mln), co przełożyło się na ujemny przyrost naturalny wynoszący 1,3 mln osób. Z drugiej strony, dodatnie saldo migracji wyniosło 2,3 mln, czyli mniej niż prawie 3 mln w 2022 roku. Te czynniki łącznie przyczyniły się do wzrostu liczby ludności o 1 070 702 osoby.

W ujęciu krajowym 19 państw członkowskich UE odnotowało wzrost liczby ludności, podczas gdy w ośmiu nastąpił spadek.

Najwyższy wskaźnik wzrostu w porównaniu do całkowitej liczby ludności odnotowano na Malcie (najmniejszym państwie UE pod względem liczby ludności, z liczbą 0,6 miliona), w Portugalii i Irlandii.

Dania była jedynym krajem UE, w którym nie odnotowano żadnych zmian naturalnych, a liczba ludności tego kraju utrzymywała się na stabilnym poziomie około 5,9 miliona.

Z wyjątkiem Łotwy, gdzie liczba emigrantów nadal przewyższa liczbę imigrantów, wszystkie państwa UE odnotowały dodatnie saldo migracji w 2024 r.

W 13 krajach UE (Belgia, Czechy, Dania, Niemcy, Grecja, Hiszpania, Chorwacja, Litwa, Holandia, Austria, Portugalia, Słowenia i Finlandia) był to powód wzrostu populacji.

Największe kraje

Niemcy, Francja i Włochy to kraje UE o największej liczbie ludności (odpowiednio 19 proc., 15 proc. i 13 proc.), które stanowią prawie połowę wszystkich mieszkańców UE.

W 2024 r. Niemcy liczyły 83,5 mln mieszkańców w porównaniu z 83,4 mln w 2023 r., Francja 68,6 mln w porównaniu z 68,4 mln w roku poprzednim, a Włochy 59,7 mln mieszkańców, co oznacza niewielki spadek w porównaniu z 2023 r.

Na drugim miejscu znajduje się Hiszpania z liczbą ludności 49 milionów, podczas gdy w 2023 r. było ich 48,6 miliona.

W Szwecji całkowita liczba ludności osiągnęła 10,5 miliona, a w Austrii 9,1 miliona, co oznacza nieznaczny wzrost w porównaniu z rokiem 2023.

Podobną tendencję odnotowano w Norwegii, gdzie populacja wynosiła 5,5 miliona, a w Szwajcarii populacja osiągnęła 9 milionów osób (w porównaniu z 8,9 milionami w 2023 r.).

Kraje tracące populację

W 2024 roku liczba ludności spadła w ośmiu krajach UE (Bułgaria, Estonia, Włochy, Łotwa, Węgry, Polska, Rumunia i Słowacja), ponieważ ujemny przyrost naturalny nie został zrekompensowany imigracją. Największe spadki odnotowano na Łotwie, Węgrzech, w Polsce i Estonii.

Łotwa była jedynym krajem, w którym odnotowano zarówno ujemny przyrost naturalny, jak i ujemne saldo migracji.

Przyszły trend

Liczba ludności UE rosła o około 0,9 miliona rocznie w latach 2005–2024, w porównaniu do 3 milionów rocznie w latach 60. XX wieku.

W 1960 roku populacja obecnych krajów UE wynosiła 354,5 miliona.

W przyszłości, ze względu na starzenie się społeczeństwa, można się spodziewać dalszego wzrostu liczby zgonów, a jeśli wskaźniki płodności utrzymają się na obecnym poziomie, negatywny spadek naturalny może się utrzymywać .

Jest to zgodne z globalnym trendem, który charakteryzuje się rosnącą liczbą osób starszych i mniejszą liczbą osób poniżej 25. roku życia, zgodnie z analizą Pew Research Centre . Pokazuje to również, że mediana wieku w Europie wynosi 43 lata, co czyni ją najstarszym regionem na świecie.