Brad Pitt en Lewis Hamilton in een duel op het scherm

Deze scène is hilarisch: in de belangrijkste race van de film is Joshua Pearce in een duel verwikkeld met, nota bene, Lewis Hamilton, in Abu Dhabi. Wacht eens even, wie is Joshua Pearce? Geen enkele autosportfan hoeft zich zorgen te maken als hij niet weet wat hij met die naam aan moet. Joshua is een "rookie", zoals ze hem noemen, een arrogante newbie, maar bovenal een fictief personage dat moet uitgroeien tot een held in de raceblockbuster "F1".

Hamilton daarentegen, als zevenvoudig Formule 1-wereldkampioen, zou zelfs bekend moeten zijn bij degenen die niet van het idee houden dat coureurs rondjes racen in hightech voertuigen die tonnen brandstof verbruiken. Het bijzondere is dat Hamilton ook een van de producenten is van dit uiterst verfijnde spektakel. Zonder Hamilton zou "F1" in deze vorm niet mogelijk zijn geweest: de recordkampioen effende het pad voor de film om de kern van de autosport te verkennen.

Tot nu toe werd Tom Cruise beschouwd als een meester in het verlagen van productiekosten door middel van productreclame. In zijn "Top Gun"-films kreeg hij dure militaire uitrusting, waaronder een vliegdekschip, terwijl zijn kaskrakers leken op een twee uur durende filmclip waarin troepen werden gerekruteerd.

"F1" doet iets soortgelijks voor de autosport. De regisseur is hier, net als in "Top Gun: Maverick" (2022), de Amerikaan Joseph Kosinski en de cameraman de Chileen Claudio Miranda. De belangrijkste producent achter beide films is Jerry Bruckheimer ("Pearl Harbor"), die in 1986 ook de eerste "Top Gun"-film regisseerde.

De opnames vonden twee jaar lang plaats – onderbroken door de stakingen in Hollywood – langs de zijlijn van echte races, in minuut-voor-minuut-fragmenten op authentieke circuits, waaronder Silverstone, Monza, Boedapest en Las Vegas. Honderdduizenden fans op de tribunes schreeuwden het uit. Er werden glimpen opgevangen van stercoureurs zoals Max Verstappen.

De filmcrew richtte specifiek het fictieve APXGP-team op, met een eigen pitsgarage. Mercedes bouwde Formule 2-auto's om tot Formule 1-auto's (topsnelheid: 250 kilometer per uur). De regisseur gebruikte camera's langs het circuit. Je hebt het gevoel dat je naar een Formule 1-evenement kijkt en zelf in de cockpit zit.

Er is al een doorgewinterde piloot met een nonchalante, ondeugende grijns, die de technologie met gemak weet te overtreffen: Brad Pitt speelt Sonny Hayes, een bejaarde asfaltcowboy die, ondanks al zijn vaardigheden, nooit de top van het podium heeft bereikt. Hij heeft zijn beste tijd nooit gehad, simpelweg omdat hij die nooit heeft bereikt, zegt technisch directeur Kate (Kerry Condon) voordat ze met Sonny naar bed gaat.

Gokker Sonny heeft in zijn onzekere carrière verschillende tegenslagen gekend. Hij werkte een tijdje als taxichauffeur. Nu woont hij in een oud busje. En dan is er nog het trauma dat hem achtervolgt sinds een ongeluk.

Formule 1 en Hollywood naast elkaar: coureur Max Verstappen (van links) met de filmpersonages Joshua Pearce (Damson Idris) en Sonny Hayes (Brad Pitt).

Bron: IMAGO/Landmark Media

De eerste naam die in me opkomt is die van de Monegaskische coureur Louis Chiron: in 1955, op 56-jarige leeftijd, reed hij zijn laatste Grand Prix, waarmee hij de oudste Formule 1-deelnemer tot nu toe in een wereldkampioenschap is. Zijn bijnaam was "Old Fox". Sonny is ook een man (Pitt is 61). Hij heeft ongekende trucs en legt ook treffend de vinger op de zere plek: "Soms moet je verliezen om te winnen."

Dat iemand als Sonny de kans krijgt om terug te keren naar de Formule 1, is te danken aan de wanhoop van zijn oude vriend Ruben Cervantes (Javier Bardem). Zijn raceteam, APXGP, staat door gebrek aan succes op de rand van de afgrond. Sonny moet de broodnodige punten scoren en het jonge talent Joshua (Damson Idris) naar de top leiden. Het klikt natuurlijk niet tussen de twee.

Amerikanen zijn dol op verhalen waarin gepensioneerde helden zich laten zien aan jongere generaties en een onwaarschijnlijke comeback maken. Boksers zoals "Rocky" geven nooit op. En keerde de Amerikaanse president Donald Trump niet ook terug naar het Witte Huis?

Bij een illustere preview van de Grand Prix van Monaco zat bijna de complete race-elite in de bioscoop. De reacties over de geloofwaardigheid van de film waren naar verluidt gemengd. Wat de heren misschien nog wel meer tegenstonden, was dat ze gedegradeerd werden tot figuranten, ingehaald werden, of als slachtoffer opdoken van door Sonny om tactische redenen veroorzaakte ongelukken. Niemand hoeft bang te zijn voor deze sterren.

De belangrijkere vraag is echter of het tweeënhalf uur durende gebrul van de motoren ook een publiek buiten de racewereld zal aanspreken. Het verhaal is van begin tot eind voorspelbaar. Toch biedt het wel wat inzichten achter de schermen: een investeerder maakt gebruik van vuile trucs, waaronder industriële spionage. En de racescènes zijn fenomenaal.

Fans van "Fridays for Future" moeten buiten blijven: de miljardenobsessie met snelheid wordt uitbundig gevierd. In plaats daarvan kun je Sonny een moment van absolute stilte zien beleven te midden van het gebrul van de motoren...

“F 1”, geregisseerd door Joseph Kosinski, met Brad Pitt, Javier Bardem, Damson Idris, 155 minuten, FSK 12