Kapiteinszeedagen

Voor het derde jaar op rij vonden de Kapiteinsdagen van de Zee plaats in Łasztownia in Szczecin. Op zaterdag 28 juni vierden het Kapiteinsplein en het Cultuurcentrum van de Euregio Stara Rzeźnia de maritieme tradities van de stad.

De ceremonie, geleid door kapitein Włodzimierz Grycner, voorzitter van de Szczecin Club van Kapiteins, begon met het breken van vier glazen en het hijsen van de Poolse vlag aan een mast op het Kapiteinsplein. Daarna werd het "Hymne aan de Oostzee" gespeeld.

Kapitein van de mariniers Jerzy Hajduk verwees in zijn toespraak naar de geopolitieke situatie.

– Toen Finland en Zweden tot de NAVO werden toegelaten, zeiden veel politici, niet alleen Poolse, dat de Oostzee een binnenzee van de Europese Unie en de NAVO is – zei kapitein Hajduk. – Als oude kapiteins moesten we hierom glimlachen, want er bestaat recht op vrijheid van navigatie. Laten we bovendien niet vergeten dat Rusland havens aan de Oostzee heeft en niemand zal het verbieden daarheen te varen. We weten ook dat Russen tegenwoordig kapitein zijn op veel schepen, en niet alleen in hun eigen vloot, of in de zogenaamde schaduwvloot, of in hun bedrijven die geregistreerd staan ​​op Cyprus of ergens anders, maar ook bij normale westerse reders, zoals Duitse, Noorse, Nederlandse, enz. Dit is de vijfde colonne, daar zijn we ons niet van bewust. Als ergens in de media werd gemeld dat een anker in de Oostzee was losgeraakt en werd gesleept, over de bodem werd gesleept en optische vezels of een elektrische kabel had gebroken, lachen we als kapiteins: hoe kan een kapitein een anker in zee laten losraken? Een anker in zee wordt vastgemaakt door de zee! Een schip in een storm op de oceaan, zelfs als het zinkt, zinkt het met zijn ankers. Dus als we zulke dingen lezen, kookt ons bloed een beetje. Of een geval als dit, waarbij een Russische kapitein op een Noors schip de zijkant van een tanker met vliegtuigbenzine, bestemd voor het Amerikaanse leger, op volle kracht vooruit ramt. Deze tanker ligt aan een speciale ankerplaats voor schepen met gevaarlijke lading, en de kapitein legt later uit dat hij het niet heeft gemerkt, dat hij het niet weet... Nou, dit is normale sabotage, net zoals er branden waren in Polen en het al bewezen is dat de daders Russen waren. Rusland is een totalitaire staat en zelfs als de kapitein, wat ik betwijfel, geen KGB- of GROe-agent is, zullen ze hem vertellen: "Je moet deze taak uitvoeren omdat je familie naar Kolyma of Kamtsjatka gaat" of nog erger. Want dit zijn typische acties van totalitaire staten.

Jerzy Hajduk sprak de hoop uit dat kapiteins, net als de maritieme gemeenschap, een passend beroep op deze kwestie zouden doen.

– We moeten dit probleem aankaarten, want stel je voor dat een schip met gevaarlijke lading onze haven binnenkomt en het explodeert en andere schepen raakt, benadrukte hij. – Politici richten zich op het leger, op oorlogsschepen, en straks kunnen burgers "voor ons zorgen", want dan zullen ze niet alleen alle glasvezels en elektriciteitskabels in de Oostzee kapotmaken, maar ook in de Noordzee rond Groot-Brittannië. Er was al een geval in de buurt van Australië.

Hij betreurde het dat het Poolse voorzitterschap van de EU ten einde loopt en voegde eraan toe dat het eigenlijk een Pools initiatief zou moeten zijn: als Rusland in oorlog is, zouden Russen geen kapitein mogen zijn op schepen die eigendom zijn van EU-rederijen.

- We moeten waakzaam zijn en we zullen in beroep gaan - de voorzitter van SKKŻW steunde de woorden van kapitein Hajduk. - Maar we doen ook een beroep op de autoriteiten van Szczecin om de Zeedagen nog een jaar te vieren. Om te herinneren dat wij, zeelieden, er nog steeds zijn, dat we een zeehaven hebben, dat het zeewater begint bij Trasa Zamkowa. We kunnen dit niet alleen volhouden, want we zullen het gewoon niet aankunnen en langzaam, langzaam, zullen we de zeelieden vergeten en alleen nog maar de zeelieden herinneren. Natuurlijk, de prachtige Żagle, de prachtige The Tall Ship's Races, maar we bestaan ​​nog steeds.

Vertegenwoordigers van de Vereniging van Poolse Schrijvers droegen gedichten voor, waarna papieren literaire boten te water werden gelaten, elk met dezelfde naam als elk van de gepresenteerde werken. De volgende werden gepresenteerd in het Oude Slachthuis, waar de festiviteiten werden voortgezet.

De ceremonie op het Kapiteinsplein werd afgesloten met een minuut stilte ter nagedachtenis aan de overledenen die onder eeuwige waakzaamheid zijn overleden, waaronder de onlangs overleden kapitein van de mariniers Danuta Kobylińska-Walas. Zoals kapitein Grycner meldde, is haar begrafenis gepland voor 15 juli in Warschau.

In de Iluzjonzaal van het CKE Stara Rzeźnia waren er muzikale en poëtische optredens, onder andere van het Szczecin Koor "Na Dziecięcą Nutę", de bands OPTY-MALNI, de IGA'cki Band, het Feast Song Ensemble en zeemansliedkapitein Lech Katkowski. Een lezing over de Zeedagen werd gegeven door Ludmiła Kopycińska.

Zaterdagochtend was er ook een bijeenkomst bij de steen van de Staatszeevaartschool in Wały Chrobrego. Om 12.00 uur werden bloemen gelegd bij het monument "Aan hen die niet van de zee terugkeerden" op de Centrale Begraafplaats - de ceremonie werd bijgewoond door de erewacht van de Technische Maritieme Universiteit.

Op zondag 29 juni werd er in de Maritieme Kerk van Sint-Jan de Evangelist een Heilige Mis opgedragen voor de mensen van de zee.

Tekst en foto's door Elżbieta KUBOWSKA