Najbiedniejsze gospodarstwa domowe przeznaczają jedną czwartą dochodów na posiadanie samochodu

Posiadanie samochodu pochłania jedną czwartą dochodów najuboższych gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii, gdyż niewystarczający i drogi transport publiczny poza dużymi miastami nie pozostawia im żadnej realnej alternatywy.

Organizacja charytatywna ostrzegła ministrów, że system transportu publicznego stanowi „poważne obciążenie” dla rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej oraz „ pogłębia ubóstwo i wykluczenie społeczne”, co pozbawia gospodarstwa domowe o niskich dochodach dostępu do pracy, usług i możliwości.

W rezultacie zespół doradców uważa, że koszty transportu przyczyniają się do pogłębiania się kryzysu związanego z kosztami utrzymania.

Z analizy Instytutu Badań Polityki Publicznej (IPPR) wynika, że przeciętne gospodarstwo domowe wydaje na transport 87 funtów tygodniowo. Kwota ta wzrasta do 108 funtów, jeśli gospodarstwo domowe posiada samochód, a spada do 13 funtów, jeśli gospodarstwo domowe nie posiada samochodu.

Mimo że najbiedniejsi podróżują znacznie mniej niż najbogatsi, to wydają dwa razy więcej swoich dochodów na „transport powierzchniowy” – taki jak pociągi, autobusy, samochody i rowery – niż najbogatsi.

IPPR szacuje, że najuboższa jedna piąta gospodarstw domowych wydaje na transport 18 procent swoich dochodów, podczas gdy średnio odsetek ten wynosi 11 procent, a w przypadku najbogatszych – 9 procent.

W raporcie wskazano, że wysokie ceny biletów kolejowych, słaba dostępność autobusów i niedostateczne połączenia z transportem publicznym sprawiają, że duża część społeczeństwa jest uzależniona od posiadania samochodu, nawet jeśli wiąże się to z dużymi kosztami.

Najuboższa piąta część gospodarstw domowych wydaje średnio 25 procent swoich dochodów na pojazdy, jeśli je posiada.

Wzrost kosztów posiadania samochodu wynika również z ubezpieczenia, przy czym składki dla osób mieszkających w bardziej zaniedbanych rejonach są zazwyczaj wyższe od średniej o 15–20 procent.

IPPR zaleca, aby rząd zapewnił dodatkowe fundusze władzom lokalnym w celu utrzymania lokalnych linii autobusowych i wprowadzenia systemów ulg transportowych, takich jak bilety okresowe dla ludzi młodych i osób poszukujących pracy.

Chce również wprowadzenia programu leasingu socjalnego pojazdów elektrycznych, aby osoby o niskich dochodach z gospodarstw domowych na obszarach wiejskich mogły leasingować samochody za niską, dotowaną przez rząd opłatą miesięczną, a także obniżyć stawkę VAT od ładowania pojazdów w miejscach publicznych z 20 do 5 procent.

Becca Massey-Chase, główna badaczka w IPPR, powiedziała: „Zbyt wielu ludzi nie ma szans na rozwój, ponieważ system transportu po prostu im nie odpowiada.

Rodzice nie mają pracy, dzieci spóźniają się do szkoły, a wizyty u lekarza są pomijane — nie dlatego, że ludzie nie chcą, ale dlatego, że autobusy nie przyjeżdżają lub koszt podróży jest nieosiągalny.

„Jeśli rząd poważnie myśli o walce z ubóstwem, musi naprawić transport lokalny. To oznacza tańsze i bardziej niezawodne usługi – zaprojektowane z myślą o osobach, które najbardziej na nich polegają”.

Przeczytaj więcej

Ruth Talbot, założycielka Single Parent Rights, dodała: „Raport ten podkreśla to, co samotni rodzice wiedzą od dawna: niezawodny i niedrogi transport to ratunek, a nie luksus.

„Kiedy to się sprawdza, sprawia, że wyzwania, jakie stawia życie rodzinne z jednym dochodem i jedną parą rąk, stają się łatwiejsze do opanowania, bez tego rodziny niepełne są wykluczane ze społeczności, usług i możliwości zatrudnienia.

Becca Lyon, szefowa oddziału Save the Children UK w Anglii, również skomentowała: „Obawiamy się, że transport staje się coraz trudniejszy do zdobycia dla rodzin i jest niedostatecznie zbadanym skutkiem kryzysu kosztów utrzymania. Problem ten pojawia się raz po raz jako poważny problem”.

„Oczywiste jest, że konieczne są większe inwestycje w niedrogie środki transportu lokalnego, aby dać rodzinom większy wybór w kwestii wydawania pieniędzy”.